الگوی لیبی این بار برای ایران
مصطفی طاهری طی یادداشتی در روزنامه خراسان درباره اظهارات اخیر وزیرخارجه آمریکا علیه ایران نوشت: مایک پمپئو که هنوز یک ماه از روی کار آمدنش در منصب وزارت امور خارجه آمریکا نگذشته است، دیروز ۱۲ بند از توافق پیشنهادی با ایران را روی میز گذاشت. ۱۲ پیشنهاد وزیر امور خارجه آمریکا آن‌چنان عجیب به نظر می‌رسد که بعید است کمتر فرد ایرانی با خواندن آن‌ها موافق مذاکره با دولت ترامپ باشد. برای درک دقیق‌تر از بند‌های پیشنهادی باید نگاهی به مناسبات آمریکا با دیگر کشورها در سال‌های اخیر داشته باشیم به خصوص آن که به تازگی جان بولتون مشاور امنیت ملی ترامپ از اتخاذ «الگوی لیبی» در برابر کره شمالی سخن گفته بود. لیبی در سال ۲۰۰۱ مذاکرات خود با آمریکا را برای کنترل برنامه هسته‌ای آغاز کرد. آمریکا در فرایند این مذاکرات علاوه بر بحث هسته ای، اتهاماتی درباره برنامه نظامی، حقوق بشری از جمله «حادثه هوایی لاکربی» وارد کرد. قذافی این موضوعات را پذیرفت و مطالبات آمریکایی‌ها ازجمله انهدام و انتقال تجهیزات هسته ای، دسترسی کامل و نامحدود به بازرسان هسته‌ای و... را قبول کرد. مواضع آن دوره قذافی در برابر آمریکا منجر به عقد توافقاتی-بدون ثمره عملی- با این کشور شد، اما در نهایت در سال ۲۰۱۱ این کشور هدف حمله نظامی آمریکا و انگلیس قرار گرفت و از آن زمان تاکنون درگیر جنگ‌های داخلی است. نمونه دیگر این دست توافق‌ها را آمریکا با صدام نیز داشت. از همه این‌ها نزدیک‌تر توافق هسته‌ای کشورمان درباره برجقذافیام به عنوان یک تجربه عینی در مقابل چشمان ما قرار دارد. عقل سلیم حکم میکند که «آزموده را آزمودن خطاست». باید به وزیر خارجه جدیدالورود ترامپ یادآور شد «سیاست هویج و چماق» در برابر ملت‌های دیگر در دوره‌ای که کشورش منزوی‌تر از همیشه است، دیگر جواب نمی‌دهد و باید این دام را بر مرغ دیگر بنهد!
برای خواندن خبرها و تحلیل های بیشتر درباره این سوژه روز اظهارات پمپئو علیه ایران و واکنش ها به آن را کلیک کنید
متاسفانه تحایل نویسنده درست است. در حالیکه آمریکا تمام امکانات لازم را در لیبی و عراق برای یک تغییر آرام و کم هزینه نظام سیاسی لیبی و عراق را داشت براساس مصالح اقتصادی خود ایندوکشور راکلا ویران کرد تا سالیان دراز و حتی شاید برای یکقرن این کشورها از مدار توسعه و پیشرفت خارج شده اند. تا همینجا نیز غیر از تخریب زیرساخت ها، تمام منافع اقتصادی غرب در ایران تامین گردیده است. ظاهرا حالا دارد شاخ هایش را برای تخریب تتمه توان اقتصادی ایران تیز میکند.