کوروش؛ واقع‌بینی به جای داستان‌سرایی/چرا کتب درسی از مرجعیت افتاده است؟ /دوستان و دشمنان صلح هرمز
حذف بزرگان ادبیات از کتب فارسی، عرب‌نشینی در شمال ایران، اما و اگر‌های عضویت دائم ایران در پیمان شانگهای، سردار در سودای ریاست، ادامه تنگی نفس خوزستانی‌ها در پی بارندگی پاییزی، نامه‌نگاری حسن روحانی با عربستان و بحرین، نبرد کُرد‌ها و ترکیه از دید تاریخ، پرونده متهمان محیط زیستی در ایستگاه آخر، دوازده موضوع روز اقتصاد ایران، دولت تعطیل اسم رمز حمله به دولت، فیلتر فیلترشکن‌ها در راه است و امیدواری کیانوش عیاری برای اکران خانه پدری، از مواردی است که موضوع گزارش‌های خبری و تحلیلی روزنامه‌های امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامه‌های امروز یکشنبه، دوازدهم آبان ماه در حالی چاپ و منتشر شد که صفحات نخست روزنامه‌ها نسبت روز به قبل از تنوع بیشتری برخوردار است. زنجیره IR-۶ در آستانه تزریق گاز اورانیوم، حذف بزرگان ادبیات فارسی از کتب درسی و خبر‌ها و گمانه زنی‌ها از احتمال سرلیست شدن چند چهره سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب در انتخابات آتی مجلس، از مواردی است که با تیتر‌های مختلف در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده اند.
در ادامه تعدادی از یادداشت‌ها و سرمقاله‌های منتشره در روزنامه‌های امروز را مرور می‌کنیم؛
چرا کتب درسی از مرجعیت افتاده است؟
عبدالجبار کاکایی، شاعر و کارشناس فرهنگی طی یادداشتی در شماره امروز روزنامه آرمان ملی با تیتر چرا کتب درسی از مرجعیت افتاده است، نوشت: سال هاست کتب درسی ما به واسطه سیاستگذاری و خط کشی‌های نامربوط در رابطه با حذف نام و آثار بزرگان تاریخ ادبیات این مرز و بوم، از مرجعیت خارج شده اند. امروزه با توسعه شبکه‌های اجتماعی، نسل جوان دسترسی آسان به منابع ادبی در حوزه علوم انسانی و فرآورده‌های ادبی دارد و کتب درسی دیگر مرجعیت فرهنگی گذشــته را ندارند و چاپ آثار ادبا در نظام فعلی آموزش و پرورش بیشتر به بیزاری دانش آموزان از متون ادبی و آثار بزرگانی همچون جلال آل احمد، اخوان ثالث، حتی خیام و سعدی منجر خواهد شد. در سال‌های اخیر این سیاست‌های اشتباه باعث شده زمانی که میخواهند آثار این بزرگان را به عنوان مشق و تمرین در کتب ادبیات ارائه دهند، مانند گذشــته در دانش آموزان میل و رغبتی ایجاد نخواهد شد. دانش آموزان زمانی که شاهد هستند اشعار و متون ادبی زیبای ما در کتب درسی منتشر نمی‌شود، میل و رغبتی به این کتب نشان نخواهند داد. در گذشته‌ها که جهان مجازی و شبکه‌های اجتماعی به این اندازه گسترده نبود، کتابهای ادبیات برای ما خوش خاطره‌تر بودند و هنوز حکایت «عبدا... بری و بحری» یا داســتان «آرش کمانگیر» نوشته سیاوش کسرایی از دوران دبستان در ذهن ما به یادگار مانده و این آثار تاثیرگذار بودند، چون کتب درسی از محدود منابع مطالعاتی دانش آموزان به حساب می‌آمد.
اما جوان امروز با تلفن همراهش در یک دقیقه به هزاران شــعر و داستان دسترسی پیدا خواهد کرد، بنابراین تلاش برای حذف یک چهره و جایگزینی یک چهره دیگر خیلی اتفاق خوشایندی در نظام آموزشی نیست، چون دیگر کتب درسی ما اهمیت
گذشته را ندارند. از سوی دیگر نویسندگانی که جایگزین بزرگان ادبیات ما در کتب فارسی مدارس می‌شوند باید این را در ذهن داشته باشند که مانند گذشته شرایط آنها تغییر نخواهد کرد و مخاطبان آثار مورد توجه خود را در کتاب فروشی‌ها و فضای مجازی پیدا خواهند نمود. از سال‌ها قبل این ایراد به سازمان تدوین کتب درسی وارد بوده که به طور آگاهانه بخشی از ادبیات معاصر ما را که محصول فرآورده‌های فکری جامعه ایرانی در یکصد و بیست سال عصرجدید ادبیات است، یا انکار کرده یا نمی‌خواهد شاعران شاخص ما را همچون شاملو، اخوان ثالث، جمالزاده، صادق هدایت را ببینید. اگر به ویترین کتاب فروشی‌ها مراجعه کنیم متوجه خواهیم شد با حذف اشعار شاملو و اخوان ثالث از کتب درسی، آمار فروش کتابهای آنها در کتاب فروشی‌ها کاسته نمی‌شود و برعکس همچنان آثار آنها فروش بالایی دارد. یک ستیزه گری و لجاجت با این چهره‌ها در سازمان کتب درسی وجود داشته و برخی از افراد اجازه ورود آثار این ادبا را به داخل کتب درسی نمی‌دهند. البته ناگفته نماند معلمان متعهد ما در حوزه علوم انسانی و ادبیات فارسی برای دانش آموزان، فارغ از موضوعات کتب درسی، به بازخوانی آثار این نویسندگان و شاعران خواهند پرداخت. من به عنوان یک معلم در خارج از جریان کلاس، همواره آثار بزرگانی همچون جمالزاده، جلال آل احمد، صادق چوبک و... را برای دانش آموزان تدریس می‌کردم و هنوز هم میبینم دانش آموزان خاطره‌ای خوش از نیم ســاعت پایانی کلاس که این دروس غیر رسمی بازخوانی میشد، دارند.
مشکل اصلی ما این است که کسی در سازمان کتب درسی پاسخگو نیست و مسئولان این سازمان هیچ زمان درباره کار‌هایی که انجام می‌دهند، توضیح نمی‌دهند که براساس چه متر و معیاری این خط کشی‌ها را در کتب درسی انجام داده و از نظر کارشناسان، معلمان و منتقدان هیچ زمانی بهره نبرده اند. حذف این شاعران براساس سیاست‌های غلط آموزش و پرورش یک توفیق اجباری برای آنها محسوب می‌شود، چون توجه جامعه به این بزرگان بیشتر جلب خواهد شد. به عنوان مثال چند سال پیش که ما جشنواره شعر فجر را برگزار کردیم و قصد داشتیم از یدا... رویایی تجلیل نماییم، برخی از سایت‌ها و روزنامه‌ها چنان بلوایی به راه انداختند و همین موضوع باعث شد کتاب شعر جناب رویایی پرفروش کتاب سال شود؛ بنابراین ما در حوزه ادبیات اگر می‌خواهیم جریان‌های متنوع را به دانش آموزان، آموزش دهیم باید نمونه‌هایی از آثار این بزرگان را در کتب درسی داشته باشیم تا یک محیط علمی درست و منطقی در کلاسهای درس فراهم شود، نه اینکه اذهان را کانالیزه به سمت حذف نام و آثار آنها ببریم.
دوستان و دشمنان صلح هرمز
روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با اشاره به نحوه نگرش همسایگان و دیگران به موضوع صلح تنگه هرمز با عنوان دوستان و دشمنان صلح هرمز نوشت: حمد بن جاسم آل ثانی، نخست‌وزیر سابق قطر در حساب توئیتری خود خطاب به سران کشورهای عربی حوزه خلیج فارس ضمن استقبال از پیشنهاد مذاکره و همکاری ایران، از آنها خواست از این فرصت‌ها تا دیرنشده استفاده کنند. وی خاطرنشان ساخت پیام‌های ایران برای گفتگو با نظارت سازمان ملل باید بطور جدی در شورای همکاری خلیج فارس مورد بررسی قرار گیرد، چرا که ممکن است چنین فرصتی در آینده تکرار نشود.
ترامپ نخستین سفر خارجی خود را به تلاش برای ایجاد تقابل و خصومت در منطقه اختصاص داد و حتی پا را فراتر گذاشته و امیدوار بود بتواند به اجماعی از ۵۴ کشور عربی و اسلامی در صحنه تقابل و خصومت علیه ایران دست یابد. بدین ترتیب اگر آمریکا در گذشته با هدف «ایران‌هراسی» به سمپاشی و کینه‌ورزی علیه ایران دامن می‌زد، این‌بار ترامپ تلاش کرده و می‌کند زمینه‌های تقابل دائمی با ایران را فراهم سازد.
باید پرسید ملت‌ها و کشورهای منطقه از چنین رفتار و سیاستی در طول سال‌های اخیر چه سودی برده‌اند و آیا اساساً کمترین بهره‌ای در این رفتار‌ها متصور است؟ البته واشنگتن از ایجاد رویاروئی و تعارض در منطقه و دنیای اسلام، بهره‌های فراوان برده، ولی حاصل جمع چنین سیاستی برای کشورهای عرب و مسلمان، چیزی جز ناامنی، بی‌ثباتی، نابسامانی، جنگ و ویرانی به بار نیاورده است. امروزه حتی خروج از این شرایط هم به سادگی امکان‌پذیر نیست و باید اراده، ابتکارعمل و عقلانیت سیاسی به کار برد تا امکان خروج از شرایط کنونی فراهم شود.
نکته اساسی این است که علل و عوامل مهمی در این مقطع زمانی دست به دست هم داده‌اند و شرایطی استثنائی را پدید آورده‌اند که می‌توان از آن برای ایجاد فضای همکاری و همبستگی ملت‌ها و کشورهای منطقه، بهترین استفاده ممکن را به عمل آورد. تقریباً بدون استثنا تمامی شرارت‌های آمریکا در منطقه به ناکامی و شکست واشنگتن و متحدینش منجر شده و ملت‌های منطقه از جنگ، خونریزی و بی‌ثباتی خسته شده‌اند. سرمایه‌گذاری‌های بدفرجام در راه تشکیل، تجهیز و راه‌اندازی انبوه گروهک‌های تروریستی به نتایج معکوسی منجر شده و قدرت مقاومت در منطقه را به عنوان یگانه راهکار مقابله با توطئه‌های خارجی نمایان ساخته است. تصادفی نیست که در چنین شرایطی، آمریکا و سایر متحدین غربی واشنگتن جز عقب‌نشینی و قبول شکست در منطقه چاره‌ای ندارند. واقعاً چنین فرصت‌هائی چقدر قابل تکرار است؟
خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران با ارائه «طرح صلح هرمز» برای استفاده بهینه از چنین فرصت نادری پیشقدم شده و دست دوستی به سوی همسایگان عرب در منطقه خلیج فارس دراز کرده است. اگرچه در آن سو هم زمزمه‌هایی برای بهبود و حتی ارتقاء روابط به گوش می‌رسد، خناسان هنوز هم تلاش میکنند با ایجاد تفرقه و تردید، زمینه‌های همگرائی و تفاهم را از میان ببرند. حوادث مشکوک دریائی در آب‌های خلیج فارس و دریای سرخ نمی‌تواند تصادفی باشد و یا به یک گروهک تروریستی نسبت داده شود. امنیت منطقه، دشمن دارد و بی‌ثباتی در آب‌های منطقه به سود کسانی است که مایلند از آب‌های گل‌آلود ماهی بگیرند و همیشه «گزینه نظامی» روی میز آنها خودنمائی می‌کند. خوشبختانه عناصر مدبر و هوشمندی در کشورهای همسایه تلاش میکنند با صدای بلندتر و با تاثیرگذاری بیشتری، ندای صلح، مسئولیت‌پذیری و همگرائی سر دهند تا بلکه منطقه به سوی آرامش و امنیت رهنمون شود. پایان دادن به جنگ بیهوده در یمن می‌تواند فضا را قویاً تلطیف کند و ظرفیت‌ها را برای دستیابی به آرامش، امنیت، رفاه و همزیستی ملت‌ها و کشور‌ها به‌کار گیرد. ما مشترکات فراوانی داریم که اساس همدلی و تفاهم را تشکیل می‌دهند. تردید و تعلل در این زمینه بیش از این جایز نیست. دولت‌های منطقه با استقبال از طرح صلح هرمز در مسیر حفظ و ارتقاء امنیت منطقه بدون دخالت بیگانگان موفق خواهند بود.
کوروش؛ واقع‌بینی به جای داستان‌سرایی
ناصر ذاکری در بخشی از یادداشتی که در شماره امروز روزنامه شرق منتشر شده در مطلبی با عنوان کوروش؛ واقع‌بینی به جای داستان‌سرایی نوشت: هر سال در حوالی هفتم آبان، در رسانه‌های اجتماعی درباره شخصیت کوروش، پادشاه هخامنشی و تاریخ زندگی او موضوعات متعددی مطرح می‌شود؛ موضوعاتی که فضا را وارد حاشیه می‌کند و گاهی تا مرز داستان‌سرایی پیش می‌رود. در سال جاری نیز همین روند اتفاق افتاد و هنوز هم کمابیش ادامه دارد. گروهی کوروش را پادشاهی عادل و خردمند و درعین‌حال مقتدر و جهان‌گشایی خیرخواه و آزاده می‌دانند و گروهی دیگر که عمدتا اطلاع درستی از تاریخ ایران ندارند، او را جنگجویی بی‌رحم و زورگو مانند دیگر سلاطین قَدَرقدرت تاریخ معرفی و تمام آنچه را که تاریخ‌نگاران نکته‌سنج از زندگی او کشف کرده و نوشته‌اند، نادیده می‌گیرند. به‌راستی کوروش چگونه پادشاهی بود؟ اگر آن‌گونه که مورخان صاحب‌نام می‌گویند، او مردی خیرخواه و منادی حقوق بشر بود، چرا با این‌همه لشکرکشی به تصرف سرزمین‌های دوردست اقدام کرده و بر وسعت قلمرو هخامنشی افزود؟ چرا به حکومت بر سرزمین پهناور ایران قانع نبود؟ برای درک بهتر این موضوع ابتدا باید تصویری واقع‌بینانه از شرایط اجتماعی و سیاسی آن روزگاران ارائه شود. دورانی را تصور کنید که حکومتهای بزرگ و کوچک و قبایل در منطقه‌ای بزرگ و در همسایگی هم حضور دارند. گاه و بی‌گاه جنگ و درگیری بین برخی همسایگان اتفاق می‌افتد و بعد از مدتی طرفین خسته از جنگ به صلح روی می‌آورند؛ اما ناگهان حکومتی قدرتمند در گوشه‌ای از جهان شکل می‌گیرد. این حکومت شیوه‌ای خاص در برخورد با همسایگان دارد:
قبایل و ملت‌های کوچک اطراف را به زور مطیع خود کرده و به بردگی می‌گیرد و مردان ملت شکست‌خورده باید به ارتش امپراتوری بپیوندند و پیشمرگ سپاهیان کشور غالب شوند. امپراتوری به‌تدریج بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود و با کمک بردگان بر کشورهای هم‌جوار تسلط می‌یابد. با پیو‌ستگان بردگان جدید از سرزمین‌های تازه اشغال‌شده، بردگان دوره قبل ارتقای رتبه پیدا کرده و قدمی به سوی پذیرفته‌شدن به‌عنوان شهروندان امپراتوری برمی‌دارند. این امر موجبات تشویق بردگان جدید را فراهم می‌آورد که به امید آینده بهتر، برای اربابان زورگوی‌شان جان‌فشانی کنند. به این ترتیب امپراتوری در چند دوره و به شکل دوایر متحدالمرکز رشد کرده و موجبات نگرانی ملت‌های دیگر را فراهم می‌آورد، زیرا می‌پندارند که دیر یا زود نوبت آنان نیز فرا‌خواهد رسید. ملت‌های کوچک همسایه امپراتوری یا باید منتظر بازی سرنوشت بمانند یا با اتحاد با یکدیگر، قدرتی بزرگ فراهم آورند تا به وسیله امپراتوری تازه‌تأسیس بلعیده نشوند. در سرزمین‌های دوردست حکومت مقتدری مستقر است که به‌حق نگران آینده ملت خود است؛ زیرا امپراتوری زورگو مثل یک گلوله برف مدام در حال غلتیدن و بزرگ‌شدن است و به‌زودی مانند بهمنی سهمگین بر سر ملت‌های مستقل منطقه آوار خواهد شد. این حکومت یقین دارد که در آینده‌ای نه‌چندان دور ناگزیر از رویارویی با ارتش چند‌ملیتی امپراتوری و بردگانی است که برای ارتقای جایگاه خود در سلسله مراتب قدرت اشتیاق زیادی به جنگیدن دارند.
نظرتان راجع به کوروش خيلي پرت و پلا بود مشکلی که درادبیات نوشتید قطره ای از دریای بی خردی آموزش و پرورش بود کشورهای دیگر از هیچ برای خود اسطوره میسازند ولی شما میخواهید اسطوره تاریخی خود را به فنا بدهید!این افراد را باید کوتوله سیاسی نامید
| 
حرف درست رو زدید معنی کورش هست پسر خورشید.
هرقدر روی خورشید خاک بپاشید از نورش کم نمیشه.
| من نمی دونم کسانی که ادعای وطن پرستی و ملی گرایی دارند چرا از کل تاریخ ایران فقط چسبیدن به کوروش و هخامنشی؟ یعنی بقیه تاریخ ایران ارزش نداره یه وقت کوچیک هم براش بزاریم؟ چرا به کوروش توهین میشه ناراحت میشن ولی نسبت به بقیه شاهان هیچ تعصبی ندارند؟ تمرکز بر روی کوروش و هخامنشی مفاهیم دیگری رو در ذهن هر کسی می تونه ایجاد کنه. | چون دوره هخامتشی بی بدیل و تکرارناشدنی هست چقدر تحلیل مزخرفیبرای توجیح کشور گشایی کورش داشتین. فرض کن عراق ایران رو تصرف کنه و ما برده بشیم و برا اینکه دوباره ازاد بشیم و ارتقا پیدا کنیم بریم افغانستانو بگیریم. پس عزت و شرف و ارق ملی و کشور دوستیمون وطن پرستیمون کجاست؟ ایا کسانی که در دفاع از ایران کشته شدند برای چی شهید شدند؟؟؟؟ کوروش در دوره 7 ساله دوم حکومتش در شرق ایران خونها ریخت. کوروش همان کیانی بود. نه مرگش و نه تولدش؟معلومه. | از همان کشوری که این مطالب را نوشتی سران آن کشور دوست داشتند لابد در طی زمان بوجود امدن کشورشان یکی مثل کوروش داشتند . افرادی مثل تو هنوز نمی فهمند که در باره چه کسی صحبت می کنند . | کوروش خونها ریخت چون سکاها که قوم نیمه وحشی بودن بارها به سرحدات شرقی ایران حمله کردند و کشتند و غارت کردند 
| ارق ملی ؟!شما اول دیکته یاد بگیر بعد در مورد کورش کبیر نظر بده !
خوب حالا اینچیزا که در مورد کوروش نوشتید برفرض درست بودنش ،آیا باعث توجیه این میشه که نزارن بریم تخت جمشید ؟ باید از شعرای عربی استفاده کنیم چون بیش از نود درصد ایرانیان از اعراب است... | آره خیلی از ایرانیها اصالتا عرب هستند مثلا شهر تبریز توسط قبیله ازد که یک قبیله عرب بود تاسیس شد و تا قرن چهارم هجری توسط مردان همین قبیله اداره میشد | 90 درصد آقایان عرب هستند | کی گفت اینو ؟؟؟؟؟ جواهر ده تشریف ببرید معنی عرب نشینی رو می فهمید. . در کتابهای آپوکریفا حضرت دانیال علیه السلام سعی کرده است کوروش را نسبت به بعل واقع بین کند چون هر سال در فرقه بعل مردوک برای بت بعل نوشیدنی و خوراکی میداد و حضرت دانیال میگفت که این بت سنگی نه میخورد نه مینوشد کوروش یک راهزن بی رحم و غارتگر و ماشیح عبرانیهای آوراه گالوت بوده که بعل را میپرستید حضرت الیاس علیه السلام در سرزمین اسرائیل سعی کرد این بت را برای همیشه نابود کند و فرقه بعل مردوک را ریشه کن کند اما به جانش دسیسه کردند و این فرقه در تبعید گالوت توسط کوروش تبلیغ میشد و نصایح حضرت دانیال علیه السلام به جائی نمیرسید تا اینکه ارامیان بلخ دارا بن بهمن را بر این سرزمین مسلط کردند. | با خودت درگیری لفظی داری؟؟؟ کوروش ماشیح عبرانیها (مسیح بنی اسرائیل )بوده و در عین حال بت بعل رو می پرستیده؟؟!!!!؟ اگر کسی می خواهد بداند کوروش کبیر کیست بهتر است بی غرض منشور کوروش کبیر را با آیات مربوط به ذوالقرنین سوره کهف مقایسه نماید. و همچنین آیان 4 تا 8 سوره اسراء را مطالعه نماید. قطعاً به حقایق شگفت انگیزی پی خواهد برد. | تو تاریح ایران فقط شما کوروش رو دارید؟؟؟؟کسی دیگر نیست که به اون هم افتخار کنید؟
در منشور کوروش، کوروش کبیر با تمام عظمتی که برای خود بعنوان شاه شاهان قائل است می فرماید: "من شاه شاهان که هر روز از مردوک بزرگ ترسنده ام او را نیایش می کنم". | کوروش یک مزدیسنا یا خدا پرست بود ولی به عقاید همه از جمله بابلیها و همچنین بنی اسراییل احترام میذاشت در تورات از قول کوروش خطاب به بنی سرائیل آمده :خدای بابلیان و خدای شما که خدای حقیقیست دلیل از مرجعیت افتادن کتب درسی را از جناب آقای آهنگر دادگر بپرسید! اخر نوشته اقای ذاکری مشخص نکرد از دید ایشان کورش خوب بوده یا بد و اصولا اینگونه قضاوت کردن معنی و مفهوم خاصی را به خواننده نمیرساند. او جنگجویی بی‌رحم و زورگو مانند دیگر سلاطین بودبلكه بدتر | اره بابا آتا چنگیز خوب بوده آقای ذاکری!تاریخ رو شما و امثال نمینویسند! در مورد کوروش بزرگ تاریخ نوشته شده.
در ایران قدیم برده وجود نداشته. برده داری مال قبایل دیگه بوده.
ضمنا وقتی نوشته ها در خصوص نحوه فتح بابل توسط کوروش هست دیگه خزعبلاتی مثل نوشته شما اهمیتی نخواهد داشت.
کورش از جعلیات پهلوی به دستور ارباب انگلیسی بودهتا به جای اسلام، دین جدید تولید شود و هدف مبارزه با امپراطوری اسلامی عثمانی بوده...
| ولی افسانه آغوز خان و داستان بوزقورت حقیقت محضه | یعنی چنین فرهطختگانی داریما ... | هههههههههههه اینوووو آدم حالش بهم میخوره وقتی از حافظ و سعدی و میخو نی ول کنینن تاریخ ادبیات به چه دردی میخوری | بروبابا | راست می گه واللا . در عوض نوشته های استاد حداد عادل . شعرهای علی معلم . داستانهای معاصر . عالیه بنظر من خیلی راحت تر از اینها میشه جلوی گرونی ها رو گرفتاینطوری که فرمولی برای سود باشه و مردم بدونن چقدر این کالا باید هزینه سود داشته باشه نه اینکه دولا پهنا براشون قیمت گذاری بشه
مثل خودرو
وقتی یک ساندیس خور درباره کورش مقاله بنویسه میشه این | دوست عزیز ایا بهتر نیست؛ قدری از شتابزدگی بیرون آیید و مقاله را دوباره بخوانید تا بدانید که این نوشتار یک ... نیست که شما فکر می کنید. تا کی باید همه مردم ایران زمین به همدیگر بتازند ؛ به جای این که اندکی شکیبایی به خرج دهند و با احترام به گفتار و نوشتار یکدیگر گوش کنند و بخوانند و خردمندانه نقد کنند. | شما که سان استار میخوری بگو بقیه متوجه شن کوروش همان ذوالقرنین قران است همه حاکمان که زورگو و بد نبودند حضرت سلیمان هم حکومت داشت و عادل بود اتفاقا باید از اینگونه حاکمان تجلیل شود تا این فکر که فقط با زور و ستم می شود حکومت کرد و به جایی رسید از بین برود اصلا یکی از اهداف دین مبین اسلام ایحاد حکومت عدل است ان تحلیلتان از کوروش هم خیلی بی سوادی بود موضوع اصلا سر کوروش نیست یک عده بد بخت برای مخالفت با اسلام و ایران دارن ازش سو استفاده می کنند این باید حل شود و گرنه کوروش پادشاه خوب و عادلی بود و بهش افتخار می کنیم نه فقط ایرانیها بلکه همه انسانهای با عقل سلیم و پاک اسطوره پرستی کارِ شکست خوردگان و تحقیرشدگان هست. کسانی که در حل مشکلات پیرامون خود نمیتوانند کوچکترین حرکتی از خود نشان دهند، خیلی راحت با اسطوره سازی و اسطوره پرستی سعی میکنند دردهای بی پایان خود را التیام بخشند. | دوست خوبم، این یک رفتار روان شناختی و امعه شناختی است. همیشه ملت ها برای ایجاد هدف و یک پارچه شدن و زیر یک پرچم در آمدن نیازمند اسطوره هستند. اسطوره ه ها سازی از نگاه های مختلف بد نیست. آری این اسطوره ها رویا گونه هستند؛ اما شالوده های یک نفکر و حرکت اجتماعی را می سازند. اسطوره ها یعنی آرمان ها و خواسته ها و شاید نداشته های یک ملت که باید داشته باشند. اما این نشانه تحفقیر شدگی نیست.
| در جواب ناشناس 13:19اسطوره سازی بد نیست ولی اسطوره سازی برای اهداف پنهانی خودمان بد است
| هر جامعه ای برای رشد صحیح نسل جدیدش نیاز به اسطوره و اساطیر داره این چرت و پرت ها در مورد کوروش فقط از روزنامه ای مثل شرق بر می اید. متاسفم فقط چرا بايد ما ايراني ها همواره سرمايه هاي گذشته مان را بدون دليل به حراج بگذاريم كورش چه خوب چه بد از آنِ ايرانيان بوده وهست پس به چه دليل وبهانه اي بايد تخريبش كرد و به چه دليل بهانه به دست كساني داد كه ميراث اين كشور را به نام خود بزنند ايا اينست منطق ما كه براندي كه در جهان طالب دارد را به ديگران مفت وارزاني كنيم | آخه چه سرما یه ای؟؟از ابو علی سینا و دانشمندان دیگر رو ول کردید چسبیدید به یه شاه
آقای کاکایی به واقع حقیقتی روشن از نابسامانی نظام آموزشی در کتاب های درسی و تحریف را بیان کرده اند. تحریف تاریخ، ادبیات، آلوده شدن سیاست به حد افراط در کتاب های درسی، یک جانبه نگری، غیر واقع بینی کتاب های درسی، مذهبی و مذهب گرایی افراطی در کتاب به حد زننده شدن (لطفا این مطلب را دال بر مذهب ستیزی ندانید)، رویا گونه و جدای از واقعیت های زندگی و مهارت آموزی زندگی کردن درس ها و شاید صدها مورد مثال زدنی از این نمونه ها، چیزی جز کتاب گریزی نخواهند داشت. باید بپذیریم که نیشه به ریشه دانش و ادبیات در کشور زده شد و دانش آموزان با اگراه درس های تحمیل شده به آنان را می خوانند. لذا نباید انتظار داشته باشید که این دانش آموزان بتوانند تحلیل گر، متفکر و روشن گرا و کتاب خوان بار آیند. این یعنی خطری بس بزرگ برای اینده این سرزمین. من نمی دونم کسانی که ادعای وطن پرستی و ملی گرایی دارند چرا از کل تاریخ ایران فقط چسبیدن به کوروش و هخامنشی؟ یعنی بقیه تاریخ ایران ارزش نداره یه وقت کوچیک هم براش بزاریم؟ چرا به کوروش توهین میشه ناراحت میشن ولی نسبت به بقیه شاهان هیچ تعصبی ندارند؟ تمرکز بر روی کوروش و هخامنشی مفاهیم دیگری رو در ذهن هر کسی می تونه ایجاد کنه. | بجز تاریخ هخامنشی فقط دوره ساسانی ارزشمنده و دوره زندیه چرا نون و آبتونو ورداشتین و دنبال هجو کردن یک شخصیت جهانی ایران براومدین اخه شماها چه ربطی به کورش و کورش چه ربطی به شماها داره ،،اونم بیخودی و بی هدف!!!
كوروش يك حكومت طاغوتي داشته و حكوكت دست نشانده انگليسي پهلوي براي كم رنگ كردن اسلام به ان روي اورده بود. | معنی طاغوت در ذهن شما چیست ؟ | بسیار آفرین به تو انسان با صواد ولی این رو هم میگفتی که حکومت چنگیز خان و تیمورلنگ حکومتهای آسمانی بودند که باید به آنها افتخار کرد خوشبختانه اونقدر ملت فرهنگ شناط در کشورهای مختلف وجود دارند که از نان لواش تا کاخهای پاسارگاد رو حاصل تفکر و افتخار بشر می دونن . و ثبت خواهند کرد هیچ یک از این افتخارات فرهنگی بشر حاصل نظریه پردازی ها و حرافی هایی نیست که زده می شه و حاصل تلاش مردمانی پر اراده است نه حرافانی که قرنها فقط پوچ گفتند و می گویند کشور ترکیه به چنگیز خان غارتگر به دلیل مغول بودنش افتخار می کنند و مرتب در برنامه های تلویزیونی از هوش و درایتش تمجید می کنند آن وقت ما از کوروش ،داریوش و اردشیر پاپکان و دانشمندان و شاعرانمان هیچ نمی گوییم درباره حذف مطالب از کتب درسی بدترین دسته گل آموزش و پرورش حذف مطالب مربوط به دیفرانسیل و انتگرال از کتب رشته ریاضی است که دانشجویان سال اول امسال را سر در گم کرده است زیرا اساتید دانشگاه با فرض این که دانشجوی سال اول باید این مباحث را از قبل خوانده باشد در حال تدریس هستند و الان که دو ماه از سال تحصیلی گذشته و امتحانات میان ترم دانشگاه شروع شده تازه کلاسهای کمکی و رفع اشکال در حال تشکیل است.چرا آموزش و پرورش با اعصاب و روان بچه های مردم بازی می کند؟