هشیار باشید تا به جای اجرای زنده، نوار گوش نکنید!

برخی اجراهای زنده در پایتخت با اعتراض‌هایی از سوی برخی شرکت‌کنندگان همراه شده است؛ اعتراض‌هایی پیرامون عدم ارائه موسیقی زنده و پخش پلی بک در برخی کنسرت‌ها بوده و در روزهای اخیر، بارها تکرار شده و این حس را پدید آورده که از اعتماد مردم توسط برخی گروه‌های موسیقی سوءاستفاده شده است.

به گزارش «تابناک»، اجراهای زنده موسیقی در ماه‌های اخیر با برخی رویدادها همراه بوده که به اعتبار مجموعه کنسرت‌ها و مشخصاً کنسرت‌های موسیقیِ پاپ و راک، به چالش کشیده شده‌اند و خوشبختانه حوادث رخ داده در این بخش، هنوز سراغ موسیقی سنتی ایران را نگرفته است؛ حوادثی که می‌تواند به شدت به اعتبار اجراهای زنده ضربه بزند و همین مشتاقان اجراهای زنده که در شرایط اقتصادی کنونی، هزینه چشمگیری متحمل می‌شوند، از چنین کاری منصرف سازد.

برخی اخبار از عدم اجرای زنده گروه‌های موسیقی در کنسرت‌هایشان در پایتخت و برخی شهرستان‌ها حکایت دارد. در این کنسرت‌ها جای خالی برخی یا بیشتر سازها دیده شده اما صدای این سازهای ‌شنیده می‌شده و در مقابل خواننده‌ روی صداهای ضبط شده، اجرا می‌‌کرده و حتی گفته شده افکت صوتی ‌روی صدای یکی از خوانندگان در اجرای زنده پیاده سازی شده که نتوانسته با تنظیم استودیویی تطابق داشته باشد و مشخص شده صدای واقعی یکی از خوانندگان‌ چه سطحی دارد!

همچنین ظاهراً در برخی کنسرت‌ها، برخی از قطعات وعده داده شده به دلایل گوناگون اجرا نشده و در برخی از این ‌اجرا‌نشدن‌ها، قطعات دیگری جایگزین شده که این امر نیز در نوع خود عجیب و نا‌پذیرفته است، زیرا گروه ناقص یا فاقد آمادگی لزومی ندارد به آبروی حرفه‌ای خود آسیب برساند و به هر قیمتی روی صحنه حاضر شود. بسیاری از اوقات گروه‌های حرفه‌ای موسیقی جهان به همین دلایل، اقدام به لغو کنسرت‌هایشان می‌کنند و اعتبارشان را در مشت‌شان محکم نگه می‌دارند. 


به این رویه اشتباه عدم تنظیم صدای سالن‌ها برای کنسرت را نیز در نظر بگیرید که باعث شده بود صدای سالن‌ها در برخی اجراها کمترین استاندارد را نداشته باشد و عملاً شاهد اجرایی زنده با کیفیتی بسیار پایین باشیم. این در حالی است که برخی خوانندگان حساس پاپ و راک که از سابقه طولانی برخوردارند و همچنین به طور ویژه گروه‌های سنتی، پیش از اجرا، ساعت‌ها به تنظیم صدا و همچنین میزان صدای هر ساز و اجرای آزمایشی برخی قطعات بپردازند؛ امری که ظاهراً بسیاری از خوانندگان جوان پاپ و راک قائل به آن با این جزئی‌نگری برانگیخته از حرفه‌ای‌گری نیستند.

این رویدادها باعث شد تا در حین و پس از دو کنسرت‌ بسیار شلوغ در پایتخت، برخی از حاضران که بلیت‌های هشتاد تا صدهزارتومانی خریداری کرده بودند، خواستار بازگرداندن ‌‌پول بلیت‌هایشان شوند و چالشی شکل بگیرد. مطالبه گران نیز با توجه به آنکه بالاترین هزینه متحمل شدشان 100 هزار تومان بوده و پیگیری برای بازگشت این هزینه احتمالاً پرهزینه تر خواهد بود، پیگیر چنین اتفاقاتی در ماجراهای اخیر و موارد مشابه در سال‌های گذشته نبوده‌اند.

با این اوصاف این توصیه را باید برای پیگیران حوزه موسیقی به ویژه آنهایی که برای اجراهای زنده بلیت خریداری می‌کنند، داشت که پیش از خرید بلیت صدهزار تومانیِ هر کنسرتی، به جزئیات این کنسرت و آنهایی که برای اجرای زنده روی صحنه ظاهر خواهند شد، توجه بیشتری داشت که با چنین سوءاستفاده‌هایی آسیب ندید و به جای اجرای زنده، نوار گوش نکرد! توجه به لیست موزیک‌های هر کنسرت و همچنین پیگیری ترکیب نوازندگان هر کنسرت و ‌تمرکز نداشتن صرف بر خواننده کمک می‌کند تا مخاطب موسیقی متضرر نشود و متأسفانه این امر مهم توسط بخش وسیعی از اهالی موسیقی رعایت نمی‌شود.

در کنار این ملاحظات، انتظار می‌رود نظارت بسیار جدی بر گروه‌های موسیقی از سوی نهادهای متولی باشد و حداقل در هنگام فروش بلیت و در متن بلیت یا برگ ضمیمه‌ای به عنوان یک الزام توسط گروه‌های موسیقی مشخص شده باشد که کنسرت‌ها با چه ترکیب نوازندگانی برگزار شده و مشتمل بر چه قطعاتی خواهد بود و اگر قرار نیست برخی سازها در صحنه دیده شود، این موضوع، ‌پیش از فروش بلیت اعلام شود و در عین حال اگر کیفیت حداقلی برای برگزاری یک کنسرت وجود داشته، زمان برگزاری توسط مسئولان به تعویق بیفتد و بدین شکل به شعور مخاطب موسیقی کشورمان احترام گذاشت.