دست خالی تلویزیون در شب یلدا
تلویزیون نشان داده که هیچ برنامه‌ای برای روز‌های خوش تقویم ندارد.
به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه فرهیختگان، پس از گرانی بنزین، گرانی اجناس دیگر، اتفاقات آذرماه، بی‌خبری صبح جمعه، قطعی اینترنت، سورپرایز وزیر ارتباطات، حتی رفتن استراماچونی از استقلال، یخ‌زدن یک کولبر جوان و دیگر اخبار و وقایع ناامیدکننده به دور از تدبیر، شب یلدا انگار قرار است یک دلخوشی کوچکِ بزرگ شود. یکی از راه‌های بسط این شادی و دلخوشی، تولید برنامه‌های تلویزیونی است. برنامه‌هایی که سال‌هاست انگار از یک کارخانه تولید می‌شوند و با خلاقیت قهر کرده‌اند.
چگونه برنامه شب یلدایی بسازیم؟
وقتی تعریف جذابیت رسانه‌ای تغییر کند و هیچ مدیری آن را متوجه نشود و بلد هم نباشد، نتیجه همین چیزی خواهد شد که شاهدش هستیم. وقتی نتوانیم بین برنامه‌ها و مناسبت‌ها تفکیک قائل شویم و کنار این همه معاون و مسئول ریز و درشت، یک جامعه‌شناس یا روانشناس کنارمان نگذاریم، نباید انتظار برنامه‌های جذاب و متفاوت داشته باشیم. نکته‌ای که در سال‌های اخیر از مدیران تلویزیون دیده‌ایم فقط یک تقسیم‌بندی بزرگ بین غم و شادی بوده است. در همین تقسیم‌بندی هم سهم بیشتر برنامه‌های غمگین متعلق به برنامه‌های زنده با پس‌زمینه حرم امام رضا (ع) یا امام حسین (ع) بوده است. یک کارشناس هم کنار یک مجری خنثی می‌نشیند و با هم صحبت می‌کنند و بعد مداحی پخش میشود و دوباره همان صحبت‌ها. این تمام داشته و درایت برنامه‌سازان تلویزیون برای ایام عزاداری است. جالب اینجاست که مدیران تلویزیون در سال‌های اخیر به‌صراحت گفته‌اند در عزاداری‌ها دست‌شان برای ساخت برنامه بازتر از مناسبت‌های شاد بوده است. پس واویلا به روز‌های شاد این مردم. باز هم همین برنامه‌های این دو شب اخیر به مناسبت یلدا را بررسی کنیم. برای ساخت یک ویژه‌برنامه یلدایی، به یک استودیو با دکور عجیب، هندوانه و انار به مقدار فراوان، یک مجری پرحرف و البته مشهور و میهمان‌هایی که مخاطبان حتی دیگر شماره کفش‌های آن‌ها را هم می‌دانند.
چهره‌هایی که در فهرست مجاز تلویزیون قرار دارند و احتمالا برای حضور در چنین برنامه‌ای رقم کمتری هم درخواست می‌کنند و اصطلاحا به‌صرفه‌تر هم هستند و البته بی‌خطرتر. دستمزد مجریان هم مساله مهم دیگر این برنامه‌هاست. با توجه به سیاستگذاری‌های این سال‌ها و تغییر و تحولاتی که صورت گرفته، مجریان مطرح زیادی برای فعالیت نمانده‌اند. همین مجریان محدود هم گاهی دستمزدهای‌شان آنقدر بالاست که تلویزیون بدون کمک اسپانسر نمی‌تواند از پس آن‌ها برآید.
یکی از مدیران سیما چند سال قبل و در گفت‌وگویی عنوان کرده بود در روز‌های میلاد ائمه و پیامبر (ص) ماتم می‌گیریم که چه کنیم. این جمله، نشان‌دهنده نبود یک مکانیسم درست در راه برنامه‌سازی است. چهاردهه زمان مناسب و حتی زیادی است که یک مجموعه بتواند به یک ساختار اصولی در مناسبت‌های مختلف برسد. صدا و سیمای ما نشان داده که هنوز در دوران آزمون و خطا به‌سر می‌برد و قرار هم نیست اتفاق نویی بیفتد. انگار کسی جرأت تغییر در این ساختار را ندارد و علاقه به صندلی باعث میشود که از کم‌خطرترین مسیر حرکت کند.
چه دیدیم؟
«همان همیشگی» شاید کامل‌ترین تعبیر برای آن چیز‌هایی باشد که در این دو روز دیده‌ایم. فقط این همیشگی یک برنامه خندوانه داشت که «چهل تیکه» جایش را گرفته بود. مثلث مدیری، رشیدپور و جوان جایش را داده بود به مدیری، رشیدپور و علیمردانی. می‌توان تنها تغییر محسوس را اتفاقا در همین مورد آخر دید. جایی که دوربین چهل‌تیکه و علیمردانی به خانه محمدعلی کشاورز رفتند و با او گفتگو کردند. هرچند زمان پخش سریال «پدرسالار» که اوج محبوبیت کشاورز بود یکی از بخش‌های ثابت ویژه‌برنامه‌ها گفتگو با محمدعلی کشاورز بود. شبکه ۲ هم نشان داد رضایت مخاطب برایش اولویت اصلی نیست و با تغییرات قابل اعتنایی، برنامه شب یلدایی‌اش را روی آنتن برد. «روشن‌ترین شب» با اجرای محمد سلوکی، سراغ آیین و سنت‌های ایرانی رفته بود. این برنامه در دکورش از نماد‌های سنتی مرتبط با یلدا استفاده کرده بود و علی‌اکبر فرهنگی، چهره ماندگار مدیریت را هم به‌عنوان میهمان داشت. شبکه ۲ با این ریسک نشان داد در راستای سلبریتی‌زدایی، محکم‌ترین قدم‌ها را برداشته است. البته چهره‌هایی مانند فریبا کوثری و فریبا متخصص درکنار اعضای شورای شهر تهران دیگر میهمان‌های شبکه ۲ بودند که جای تعجب داشت. شبکه ۲ سال‌هاست حسابش را از دیگر شبکه‌ها جدا کرده و در دنیای خودش سیر می‌کند. دنیایی که گاه جذاب است و گاه دافع برای مخاطب دارد. اما شاید نسل‌های تازه که کرسی را به‌عنوان دکور یک برنامه می‌بینند آن را دوست داشته باشند و علاقه‌مند به سنت‌ها و آیین‌های ایرانی شوند.
شبکه ۴ سیما، که به غربت میان مخاطبان شهره است با ویژه‌برنامه «انار و برف» و با اجرای رابعه مدنی، آفرین عبیسی و صدیقه کیان‌فر روی آنتن رفت. ریسکی که کمتر شبکه‌ای آن را قبول می‌کند. شاید خصیصه مهم این برنامه همین تفاوتش باشد. هرچند بعضی خاطرات این سه نفر را قبلا شنیده بودیم، اما در عمل و برای چندمین‌بار نشان داده شد بازیگری و اجرا دو مقوله جدا از هم است. نقالی‌گری و شاهنامه‌خوانی کودکان از دیگر نکات مثبت این برنامه بود. ای‌کاش آمار صحیح و دقیقی از مخاطبان این برنامه ارائه شود تا براساس آن برنامه‌ریزی بهتری در شبکه ۴ انجام شود. «یلدا ورزشگاهی» هم برنامه ویژه شبکه ۵ بود. شبکه ۵ سال‌هاست اصرار دارد که دیده نشود. آن‌هایی که دوران درخشان دهه ۸۰ شبکه ۵ را به‌خاطر دارند برای این روز‌های این شبکه افسوس می‌خورند. دم‌دستی‌ترین برنامه‌ریزی برای یک ویژه‌برنامه را از طرف شبکه، شاهد بودیم. تلفیق بازیگران و فوتبالیست‌ها و خوانندگان در دهه ۷۰ یک روش مرسوم بود. فوتبالیست‌ها که دیگر جذابیت دهه ۷۰ را ندارند. سیلقه موسیقی مردم هم که تغییر کرده است و خوانندگان محبوب امروز با رقم‌های پایین یا رایگان جواب سلام را نمی‌دهند و بازیگرانی که به این شبکه آمدند هم چیزی اضافه‌تر از قبل نداشتند. دوره شوخی‌های سطحی و لودگی‌های بی‌مزه گذشته است و حتی در سینما هم خریدار ندارد و فیلم‌های این ژانر حتی پول خودشان را هم درنمی‌آورند.
سیما خرابه ؛ صدا قاطی شده! چسباندن شب یلدا به "صله رحم" تنها هنر صداسیما است. کلا سطح پایین علم و دانش در بین تمام اجزای کشور به وضوح دیده میشود ... از دولت تا سینما و تلویزیون و مردمکار نابلدیم .... این هم از سریالهای دوزاری که هرشب پخش میشه .... فقط فکر سلفی و یهویی کانادا و کامنت گذاشتن و فضولی در هر امر کشور هستیم و دریغ از سریال های زیبا
اون از لیسانسه ها و الان هم سریال هایی که اصلا دلنشین نیست ...البته وارش بدک نیست ولی کلا باعث تاسف این اوضاع .... اون وقت میشنن کامنت میزارن و در اوضاع مثلا سیاسی یا مذهبی نظر میدن ...کار تخصصیشونو درست انجام نمیدن ... خدا رحمت کنه مرحوم سلحشور را .... سریال یوسف نبی (ع) رو میدیدم با لذت .... یا انصافا مهران مدیری سریال های قشنگی میسازه البته کمی ضعیف شده ولی باز بد نیست ...
متاسفم واقعا
انگار مایی که لذت بردیم را چزء مردم نمیدانید. کف گیر بودجه تهه دیگ تولید برنامه خورده تابناک اینو بفهم لطفا, انصاف داشته باشیم برنامه های ویژه یلدا این دو شب تلویزیون بهتر از ایام گذشته بود ما را با ماهواره بس است ما که دیدیم لذت بردیم خضوصا شبکه ۳ و کمی هم شبکه دو شما ظاهرا مشکلت چیز دیگری است
واقعا گل گل گفتی ما یه برنامه ای داریم بنام ترانه باران آقا ما هرروز به اشرفزاده .آسرایی.شهریاری .صادقی .وچند خواننده فوت شده رای میدیم و خواننده برتر انتخاب میکنیم اگه تومملکت خواننده داریم بیارید بخونند اگه نداریم تمامش کنید بره بکارش دیگه تلویزیون تفریح بی پولهایی است که نه میتوانند مسافرت بروند ؛ نه به یک رستوران شیک و پیک ؛ نه خرید کنند ؛ نه اسکی و باشگاه ورزشی بروند ؛ نه مهمانی بدهند نه مهمانی بروند ؛ نه برای بچه هاشان جشن تولد بگیرند نه برای خودشان سالگرد ازدواج ؛ نه مبلمان و لوازم خانه را عوض کنند ...... نه بمیرند نه بمانند! آقای عسگری فعلا حواب هستن مزاخمشون نشید. صدا و سیمای میلی مخصوصا مردم را بسمت ماهواره ها هدایت می کند مثلا چی کار کنند؟بروند در پارک بنشینند خوبه؟
واقعا با اینهمه بودجه و امکانات خجالت آوره که حتی کیفیت برنامه هاش به اندازه یک شبکه فارسی زبان مثد من و ت در یک کشور ببیگانه نیست و از سر درماندگی مجبوره که تمام برنامه هاشو از روی شبکه های خارجی با کیفیت بسیار پایین کپی کنه و در جواب مخاطب ناموفق باشه ، تنها برنامه ای که میتونیم بگیم از روی شبکه های خارجی کپی نمیکنه و به شبکه ملی اختصاص داره و ابداع ممسئولین ابن شبکه عریض و طویل هست ، پخش اعترافات و پشیمانی دستگیر شدگان هست که نمونه اونو در هیچ کجای دنیا نمیشه مشاهده کرد مگه کسی هم تلویزیون نگاه میکنه ؟ سيما سازماني است براي نان خوردن خودي ها و بس . توقع بيش از حد نداشته باشيد. من تعجم کردم که چرا سریال هایی که هر شب پخش میشد ، تو شب یلدا پخش نشداگه سریالا پخش میشد بهتر از این همه برنامه با سلبریتی بود
کی دستش پر بوده؟ یکی از مزخرفترین سریالهایی که از تلویزیون پخش شد پدر سالار بود آقای کارگردان الان مثلاً با دیدن اون سریال احترام به بزرگترها بیشتر شد؟ ببین فک نکن خیلی زرنگید.... نمیزارن درست کنی نساز بهتر از آشغال درست کردنه بنده خدا مسافر کشی کنی بهتر از خیانته باز خدا رو شکر دیش و ریسیور و کلی شبکه ماهواره ای هست ! مردم خیلی وقته دور صدا و سیما رو خط کشیدن ده پانزده سالی میشه فقط پنج درصد به نیت پنج تن به زور تلویزیون می بینن. من که تی وی نگاه نمی کنم کل زور تلویزیون همینه. مجریهای پر حرف با مهمونای تکراری و سوالای کلیشه ای. کلا تلویزیون برای ایجاد غم ساخته شده نه شادی و سرور