سخنان متفاوت انتخاباتی رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان

محمدرضا عارف معاون اول دولت اصلاحات را دیگر همه می‌شناسند و نام وی را با فداکاری که او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۲ در حق حسن روحانی رئیس جمهور کنونی ایران کرد، می‌دانند؛ او در آن سال با وجود پتانسیل رأی بالقوه‌ای که داشت، از رقابت‌ها کناره گرفت تا آرایش به سبد حسن روحانی ریخته شود. عارف این روز‌ها خود و همفکرانشان را آماده انتخابات مجلس شورای اسلامی می‌کند.

به گزارش «تابناک» این روز‌ها، تأیید و رد صلاحیت و یا عدم احراز صلاحیت کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری، کلید واژه های قریب به اتفاق گزارش‌های خبری و تحلیل‌های سیاست داخلی ایران است و هر شخص با توجه به وزن و پتانسیل که در عرصه سیاست دارد، با اتفاقات این روزهای سیاست موضع خود را مشخص می‌کند. برخی مانند بزرگان دولت با حمله به شورای نگهبان و رویکردی که در ‌‌نهایت برای کاندیداهای رد شده یا عدم احراز شده، خیری نخواهد داشت، به این تحولات ورود می‌کنند و برخی نیز از این اتفاق، هم برای حزب خود و هم برای نظام می‌کوشند که فرصتی به وجود آورند.

آن گونه که فارس گزارش داده، محمدرضا عارف در سخنرانی خود در کنگره حزب ندا ضمن تأکید بر پیگیری رد یا عدم احراز صلاحیت‌ها، گفته است: «من به کسانی که بی‌انگیزه شدند، نوید می‌دهم که خوشبختانه شخصیت‌های برجسته و لایق در لیست‌ها وجود دارند. وضعیت کنونی بهتر از سال‌های ۹۱ و ۹۲ است. با توجه به اینکه تعداد زیادی از کاندیدا‌ها عدم احراز صلاحیت شده‌اند، درخواست می‌کنم که این افراد هر چه سریع‌تر سابقه کاری و توانایی خود را در عرصه‌های مختلف در اختیار شورای نگهبان قرار دهند».

علاوه بر این، عارف که اکنون ریاست شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان برای حضور در انتخابات را نیز با خود به یدک می‌کشد، در جای دیگری ـ که آن را سایت حزب ندای ایرانیان گزارش داده ـ گفته است: «شاید رد صلاحیت‌ها فرصتی برای گردش نخبگان شود، بزرگان اصلاح‌طلب باید این لیست‌ها را تهیه و تکمیل کنند تا در شرایط کنونی از همه توان اصلاح طلبان استفاده شود. امید، آرامش و حضور حداکثری اصلاح‌طلبان را باید برنامه اصلی برای انتخابات ۹۴ خواند و به افرادی که از تحریم صحبت می‌کنند، هشدار داد که انتخابات سال ۹۶ در پیش است و نباید مردم را مأیوس کنیم».

رویکردی که عارف به عنوان رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح طلبان در قبال نظارت‌های شورای نگهبان در پیش گرفته، خود به خود هم برای مشارکت فعالانه اصلاح طلبان در انتخابات مفید است و هم می‌تواند مردم را به مشارکت بیشتری در انتخابات دعوت کند.

وی از یک سو ضمن پیگیری برای تصحیح خطاهای احتمالی در رد صلاحیت‌ها همه کاندیدا‌ها را دعوت می‌کند که در جهت توانایی و سابقه کاری، خود را به جای انتقاد و لجبازی در اختیار شورای نگهبان قرار دهند تا در صورتی که خطایی در این فرایند رخ دهد، اصلاح شود.
از سویی دیگر، عارف از بزرگان گروه‌های سیاسی می‌خواهد با تأکید بیش از حد بر رد صلاحیت‌ها و یا احیانا تحریم انتخابات مردم را ناامید نکنند و آنان را برای مشارکت در سرنوشت خود تشویق کنند.

وی حتی در بدبینانه‌ترین حالت و در صورتی که اصلاح عمده‌ای در فرایند تأیید صلاحیت‌ها صورت نگیرد، باز هم معتقد است باید از این واقعه به عنوان فرصتی برای گردش نخبگان در دل اصلاحات استفاده کرد و افراد جوان‌تر اصلاحات را جانشین افراد مسن کرد.

شاید اگر رویکرد سازنده، امیدوارانه و آینده نگرانه‌ای که این روز‌ها در محمد رضا عارف دیده می‌شود را بزرگان دولت و شخصیت‌های سیاسی در سال های گذشته داشتند و برای سالهای پیش رو نیز بر همین روش می‌رفتند، چهر بسا ریزش‌ها کمتر و رویش‌ها چندین برابر این رویشی که هست، می‌ شد.