بیانیه حزب اتحاد ملت درباره نظام آموزش و پرورش
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، در این بیانیه آمده است:
«طرح پیاپی تنگناهای معیشتی و مطالبات صنفی معلمان شریف و زحمتکش کشور که هم‌زمان با ارائه و تصویب لایحه «قانون نظام رتبه‌بندی معلمان» در مجلس شورای اسلامی، اعتراضات گسترده و سراسری آنان را در یک‌ماهه گذشته در پی داشته است، نشانه جدی و واقعی از وجود مسائل مزمن و حاد رویکردی در نظام آموزش و پرورش ایران است.»
در بخش دیگری از این بیانیه تاکید شده است: «نظام معلمی، نهاد مدرسه و نظام آموزش و پرورش ما در اثر بینش‌ها، روش‌ها و ساختارهای کهنه، متصلب و ناکارآمد با آسیب‌ها و بحران‌های جدی روبرو هستند که باید با اصلاح ریشه‌ای آن‌ها به سوی درمان عملی دردهای موجود حرکت کرد. حزب اتحاد ملت ایران اسلامی در این جهت مسائل و مسئولیت‌هایی را که در برابر حکومت، دولت و نهادهای مدنی و عموم شهروندان قرار دارند همواره پی گرفته و می‌گیرد.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «به رغم این ضرورت‌ها امروز جامعه ما شاهد شکل‌گیری و رشد روندهای نگران‌کننده‌ای در عرصه آموزش و پرورش است که هم کیان اجتماع و فرهنگ ملی را تهدید می‌کند و هم ارکان و اجزای نظام تعلیم و تربیت ازجمله نهاد مدرسه و وضعیت معلمان و دانش آموزان را.»
در بخش دیگری از این بیانیه تاکید شده است: «حزب اتحاد ملت ایران اسلامی ضمن حمایت از اعتراضات قانونی معلمان و درخواست از دولت و مجلس برای عمل هرچه سریع‌تر و واقعی‌تر به وعده‌ها، بر لزوم تفکیک دو موضوع متفاوت رتبه‌بندی و حقوق معلمان تأکید می‌کند.»
در ادامه این بیانیه آمده است: «بی‌شک حل مسائل پیچیده موجود تنها از طریق گفت‌وگوی موثر و فراگیر حاکمیت با معلمان و تشکل‌های صنفی و سیاسی آن‌ها امکان‌پذیر است؛ و به این مهم باید عملا و به‌موقع پرداخت.»
این بیانیه تاکید می‌کند: «دولت و مجلس باید با التزام به اجرای کامل قانون رتبه‌بندی و اجرای کامل همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و جلب اعتماد عمومی و مشارکت فعال معلمان، راه را برای گفت‌وگو با تشکل‌های سیاسی و صنفی باز کند و به خواسته‌های بدنه معلمان عملاً توجه کنند.»
در پایان این بیانیه آمده است: «ضرورت دارد با بازاندیشی در جایگاه و نقش آموزش و پرورش در ساختن امروز و آینده کشور برای عبور جامعه از تنگناها از ظرفیت نظام تعلیم و تربیت به درستی استفاده شود. نظام کنونی آموزش و پرورش که پاسخ‌گوی نیازهای امروز کشور و اقتضائات جامعه و جهان کنونی نیست، نیاز به تحول و تغییر دارد. برای انجام این تغییر باید عزم ملی و مشارکت اجتماعی و مدنی شکل بگیرد، فرصت‌ها اندک و الزامات بسیار است.»
