بازدید 4568

آیات شهادت- با شاهدان قرآنی (۲) ‏

راوی: مرتضی صفاری‎
کد خبر: ۱۰۴۶۲۳۰
تاریخ انتشار: ۲۶ فروردين ۱۴۰۰ - ۱۳:۰۵ 15 April 2021

تابناک: بهمن ماه سال ۱۳۶۱ بود. فاصله بین شوش تا فکه یک ساعت و نیم است. در صندلی‌های عقب بین ‏حسن باقری و مجید بقایی نشسته بودم. مجید همیشه یک قرآن جیبی همراهش بود و در هر فرصتی ‏تلاوت می‌کرد. در این فاصله داشت سوره فجر را حفظ می‌کرد. ‏
قرآنش را داد دست من و گفت: ببین درست می‌خوانم؟ من داشتم حفظ هایش را کنترل می‌کردم. وقتی ‏رسیدیم به آیات آخر سوره فجر " یَآ أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِى إِلَى‏ رَبِّکَ رَاضِیَةً مَّرْضِیَّةً فَادْخُلِى فِى ‏عِبَادِى وَادْخُلِى جَنَّتِى‏" به فکه رسیدیم. ‏
مجید به حسن گفت: نمی‌دانم چرا آیات آخر سوره را نمی‌توانم حفظ کنم. گیر دارد. نمی‌دانم گیرش ‏چیست؟ ‎
حسن با خنده گفت: می‌دانی گیرش چیست؟ گیرش یک ترکش است. گیرش یک لقمه شهادت است. ‏بابا! یا ایت‌ها النفس المطمئنة در شأن امام حسین (ع) است. شوخی که نیست. ‏‎
حسن راست می‌گفت. گیر ورود به جمع یاران شهید، یک لقمه شهادتی بود که آن دو برارد یعنی ‏حسن باقری و مجید بقایی چند ساعت بعد از آن در فکه با هم نوش جان کردند. ‏



سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر