پرونده قتل چمدانی دوباره بازشد
پرونده پیچیده آرمان در قتل غزاله از دیوان عالی کشور به دادگاه کیفری یک استان تهران بازگردانده شد تا دوباره در شعبه 5 دادگاه کیفری استان تهران مورد رسیدگی قرار گیرد.
به گزارش رکنا، رسیدگی به این پرونده از اسفند سال ۹۲ آغاز شد و پسری ۱۸ ساله به نام آرمان به اتهام قتل دختر مورد علاقه اش به نام غزاله بازداشت شد. در حالی که وی به قتل این دختر اعتراف کرد، گفت: من و غزاله در سفر ترکیه که به همراه خانواده‌هایمان رفته بودیم، آشنا شدیم. دوستی ما ادامه پیدا کرد تا این که غزاله تصمیم گرفت از ایران برود. من خیلی ناراحت شدم و گفتم نباید این کار را بکند اما او قبول نکرد. ما با هم بحث کردیم و من هم او را هل دادم. به زمین افتاد و بیهوش شد. با میله بارفیکس چند ضربه به سرش زدم، جسدش را داخل چمدان گذاشتم، به بیرون بردم و جسد را داخل سطل زباله انداختم.
با وجود این ، او در جلسه رسیدگی به پرونده خود را بی گناه دانست و گفت: غزاله وقتی از پله‌های خانه مان پایین رفت، همین که خواستم در ورودی آپارتمان را ببندم، ناگهان صدای جیغ اش را شنیدم، وقتی در را باز کردم، دیدم او از پله‌ها سقوط کرده است. هر چه صدایش زدم، جواب نداد. ترسیده بودم با زحمت او را به خانه بردم. از ترس پدر و مادرم غزاله را داخل چمدان جاسازی کردم و او را از خانه بیرون بردم تا کسی متوجه نشود و بعد هم جسد غزاله را در سطل زباله رها کردم.»این اظهارات در حالی بود که پلیس هیچ وقت موفق به پیدا کردن جسد دختر ۱۹ ساله که دو سال از آرمان بزرگ تر بود، نشد.
هر چند آرمان از سوی دادگاه به قصاص محکوم شد و سرانجام سه ماه قبل نیز برای اجرای حکم پای چوبه دار رفت اما پدر و مادر غزاله به او فرصت دیگری دادند تا شاید بگوید جسد دخترشان را کجا مخفی کرده است. اما در همین حال وکیل آرمان با توجه به این که جسد غزاله پیدا نشده و همچنین با طرح این موضوع که خانواده غزاله چند ماه بعدازماجرای قتل دخترشان از دانشگاه برای وی مرخصی تحصیلی گرفته بودند مدعی بی گناهی موکلش شد ودرخواست اعاده دادرسی داد که این موضوع از سوی قضات دیوان پذیرفته شد و پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه ۵ دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد تا بار دیگرآرمان محاکمه شود.
این درحالی است که پدر ومادر غزاله درباره موضوع گرفتن مرخصی تحصیلی برای دخترشان گفتند با توجه به این که هیچ سرنخی از جسد دخترمان پیدا نکردیم، مانند هر پدر ومادری که نمی‌تواند مرگ فرزندش را باور کند، امید داشتیم شاید دخترمان زنده باشد و با همین تصور از دانشگاهش یک ترم مرخصی تحصیلی گرفتیم. ما هنوز هم بعداز شش سال چشم انتظار یافتن سرنخی از دخترمان هستیم. دختری که در اوج جوانی و شوق زندگی بی‌رحمانه او را که تنها فرزندمان وتمام امید زندگیمان بود از ما گرفتند.
پدر غزاله گفت: قبل ازعید قرار بودآرمان را اعدام کنند اما من و همسرم یک بار دیگر به او مهلت زندگی دادیم فقط به این دلیل که واقعیت را بگوید و از دخترمان نشانی به ما بدهد. آرمان خودش در دادسرا و دادگاه به قتل دخترمان اعتراف کرد اما حالا می گوید من نکشته‌ام.
وحوش در قامت انسان زیاد شده اند متاسفانه. وقتی تک فرزند به قتل می رسد در حقیقت زندگی سه نفر به پایان میرسد. هر چه پدر مادر غزاله تصمیم بگیرن همتن اجرا میشود. مادر غزااه خیلی مهربان و دل شکسته است خدا بهش صبر بده ما پدر مادر غزاله رو خیلی دوستشون داریم در ماه رمضان برایش دعا میکنیم که به نتیجه دادگاه دخترشون برسند . 
| 
انشااله خدا به پدر مادر غزاله صبر بدها پسره دختررو برده خونشون و جوری هلش داده که سرش جوری به تخت بخوره که بیهوش بشه و نتونه جیغ و داد یافرار یا دفاع کنه از خودش.بعد با میله بارفیکس انقدر زدتش تا بمیره.خودش گفت که یه جایی از دوستش کمک گرفته و اون هم اونجایی بوده که میخواسته جنازرو مفقود کنه.خب!اول از همه اینکه چجوری میتونسته یه دختر۵۰کیلویی رو توی کیسه زباله جا کنه؟اول اومدن با همون میله بارفیکس یا هر چیز دیگه ای انقدر زدنش کنه استخوناش له بشن و راحت بشه توی کیسه زباله جا کردش.حالا یه سوال پیش میاد:اینکه اگه همینجوری انداخته باشنش توی کیسه زباله و همینجوری بندازنش توی سطل زباله،یعنی مامورای شهرداری تا حالا شک نکردن و به پلیس اطلاع ندادن؟خود پلیس حتی،متوجه نشده؟اونها هم که انقدر ها هم خنگ نبودن که همینجوری لو برن.اومدن چیکار کردن؟خود آرمان هم گفت که غزالرو توی ۱۵تا کیسه زباله پیچیده بوده.اما نگفت چجوری و مسلما یه آدم درسترو باهاش اینکار رو نکردن چون سریع جنازه پیدا میشد.پس اومدن اونو به۱۵تیکه تقسیمش کردن و هر تیکه رو توی یه کیسه زباله جدا.هر کیسه زباله رو هم توی یه سطل زباله جدا.اینجوری دیگه هیچکس هم فکرش سمت این نمیره که این یه تیکه گوشت قبلا یه آدم سالم بوده.در باره ی اعتراف دوم آرمان خب اینکه شایدDNAغزاله روی پله ها بوده میشه اینو گفت که خون از کیسه(ها)ریخته باشه روی پله.تو اعتراف اول راستش رو گفته ولی اعتراف دومش رو تو زندان همبنداش یادش دادن که اینجوری مجازاتت سبکتر میشه یا اینکه وکیلش بهش یاد داده که اینو بگو.آرمان توی اون سن کم چنین جنایتی رو مرتکب شده اونوقت حالا اگه قرار باشه زنده بمونه و راحت توی این کشور بزرگ بشه پس خدا به داد برسه برای قتلهایی که در آینده قراره انجام بده!
فوقش اگه آرمان اعدام بشه پدر و مادرش یه بچه ی دیگه دارن که دلشون به اون خوش باشه ولی غزاله تک فرزند بود و تنها امید و آرزوی پدر و مادرش بود و به جز اون دیگه بچه ای نداشتن.
با این شرایطی که از اول تا آخر گفتم واقعا ناجوانمردانست اگه آرمان اعدام نشه!
اصلا به بخشش فکر نکنید.اینو مطمئن باشید که اگه یه موقعی ببخشیدش ،پاشو که از در دادگاه بیرون بذاره به شما میخنده!که چقدر آدمای ساده لوحی بودن و به چه راحتی گولشون زدم! من واقعا در عجب این نظراتم... چجوری اصلا به خودتون اجازه می‌دید نظر بدید؟