بازدید 6306
کامران ملکی مدیر بخش چهل سال سینمای مقاومت:

فیلمسازی یک فریضه بود، اکنون بیزنس است

روزگاری می‌خواندیم: «مرا اسب سپیدی بود روزی - شهادت را امیدی بود روزی.» اما در این روزگار جای اسب سپید را «پورشه» گرفته، «شهادت» به ویزا برای اقامت تبدیل شده و «امید» فقط به فراکسیونی در مجالس و شوراها بدل شده است.
کد خبر: ۸۵۲۰۲۷
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۳۹۷ - ۲۲:۵۲ 15 November 2018

کامران ملکی مدیر بخش چهل سال سینمای مقاومت در نشست رسانه ای این جشنواره گفت: روزگاری فیلم ساختن در این عرصه فریضه بود و اکنون بیزینس است.

به گزارش «تابناک»؛ این پیشکسوت سینمای ایران اظهار داشت: متاسفانه جامعه به تدریج دچار فراموشی می­ شود و کم کم به یاد نمی­ آوریم که چه کسانی در سالهای نه چندان دور در این دیار چه ها کردند. روزگاری می‌خواندیم: «مرا اسب سپیدی بود روزی - شهادت را امیدی بود روزی.» اما در این روزگار جای اسب سپید را «پورشه» گرفته، «شهادت» به ویزا برای اقامت تبدیل شده و «امید» فقط به فراکسیونی در مجالس و شوراها بدل شده است.

ملکی تاکید کرد: روزگاری فیلمسازی در این عرصه فریضه بود اما امروز بیزنس است. روزگاری سینمای ما بستر صدور آرمان­های مان بود و پیشانی فرهنگ میهنمان در عرصه های جهانی محسوب می ­شد. اما الان انتخاب و صادرات فیلم‌هایمان بر مبنای پسند فرهنگ جهانی است.

وی متذکر شد: سینمای امروز ایران مدیون سینمای دفاع مقدس و مقاومت است و این گونه ی سینمایی، باعث نجات و استمرار فعالیت­های سینمای نوین کشورمان بوده و هست، با همه سادگی و بی­ تکلف بودنش.

فیلمسازی یک فریضه بود، اکنون بیزنس است

این کارشناس خبره سینما تاکید کرد: بخش چهل سال سینمای مقاومت در پانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت بهانه ­ای است برای توجه به اینکه چگونه است که فیلم­هایی مثل افق، کیمیا، دَکَل، سجاده آتش، روز سوم، مردی شبیه باران، باشو غریبه کوچک، هور در آتش، کانی مانگا، آژانس شیشه­ ای، دستهای خالی، سی و سه روز، لیلی با من است، جنگ نفت­کش­ها، بوسیدن روی ماه، و... پس از سال ها برای ما خاطره ­انگیز و ماندگار هستند، فیلم­هایی که بدون اتکا به تکنولوژی مدرن، بدون اسپانسرهای متموّل و بدون تکلف ساخته شده ­اند.

ملکی افزود: متاسفانه الان محتوا به نفع تکنولوژی ، کنار زده می­ شودو به جای توجه فرهنگ، اسپانسرها مورد توجه قرار می گیرند. در حالیکه بهترین آثار ماندگار عرصه دفاع مقدس با کمترین توسل به تمهیدات تکنولوژیکی، تجهیزات و امکانات ساخته می­ شدند درست مثل رزم حماسه آفرینان عرصه دفاع مقدس­ مان... در دوران جنگ تحمیلی ما هر وقت توپ را در مقابل توپ می ­دیدیم و نفر را در مقابل نفر، شکست می خوردیم. عدد و کمیت حرف اصلی ما در جنگ نبود. اگر اینطور بود باید همان روزهای اول جنگ، میهنمان را به دشمن واگذار می­ کردیم .اما هر کجا و هر وقت به ایثارگری، به اعتقادات و به آرمان­هایمان فکر می­ کردیم پیروز میدان می­ شدیم.

وی خاطرنشان کرد: فیلمسازی عرصه دفاع مقدس هم همینطور بود و همینطور باید باشد. و تصور اینکه هرچه هزینه بالاتر باشد فیلم محبوبتر خواهد بود، تصور مناسبی نیست... مسئله دیگر این است که ما در حال حاضر فیلم­های آرمانی­ مان را به جشنواره­ های خارجی نمی­ فرستیم فقط به این دلیل که تصور می­کنیم مخاطب جهانی ندارند در صورتیکه فیلم­های جنگی در دنیا از پرفروشترین فیلم­ها هستند و بازهم متاسفانه در حال حاضر به جای پیدا کردن راه کار برای صدور فیلم­های آرمانی و ارزشمندمان که در آنها فرهنگ­ مقاومت و ایثار و ارزش های معنوی جاری است، اجازه میدهیم که فرهنگ خارجی برای انتخاب و ارسال فیلمهای مان تصمیم بگیرد.

ملکی ادامه داد: کم کم فراموش می­ کنیم که فیلمسازی­ ما در راستای چه هدفی بوده و باید باشد و چه آرمان هایی را برای حضور در محافل جهانی دنبال می­ کردیم و چه استراتژی مهمی را مد نظر داشتیم و مهمتر ابنکه نهایتا چگونه می بایست به تکلیف­مان برای زنده نگهداشتن و احیاء آرمانهای اعتقادی و رسالت اجتماعی مان عمل کنیم و... .

سلام پرواز
خیرات نان
بلیط اتوبوس
تبلیغات تابناک
اشتراک گذاری
برچسب منتخب
# ماه رمضان # عید نوروز # جهش تولید با مشارکت مردم # دعای روز هجدهم رمضان # شب قدر