نتانیاهو از چه چیز قطعنامه شورای امنیت می ترسد؟

در حالی که هفته گذشته شورای امنیت سازمان ملل متحد با قاطعیت آرا، قطعنامه ضد اسرائیل در محکوم کردن شهرک سازی های این رژیم در مناطق اشغالی را به تصوب رسانید، بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل، از همان هفته گذشته، با خشمی تصورناشدنی مشغول به سرزنش سازمان ملل و کشورهای رأی دهنده به این قطعنامه است. خشم نتانیاهو نه از خود قطعنامه، بلکه ناشی از مسأله ای جدید است که تا کنون اسرائیل با آن روبه رو نشده بود.

به گزارش «تابناک»؛ نخست وزیر رژیم اسرائیل پس از تصویب قطعنامه ضد اسرائیلی، مجموعه ای از اقدامات را در دستور کار خود قرار داد که از جمله آنها می توان به احضار سفرای کشورهای رأی دهنده به قطعنامه، لغو سفر رئیس جمهور اوکراین به فلسطین اشغالی، متهم کردن باراک اوباما به دست داشتن در تدوین پیش نویس قطعنامه و همچنین قطع یا بازبینی روابط رژیم اسرائیل و کمک های این رژیم به نهادهای سازمان ملل اشاره کرد.

اما واکنش های این رژیم و نخست وزیر آن، در حالی است که در 36 سال گذشته، ایالات متحده همواره اقدام به وتوی قطعنامه های مشابه در شورای امنیت سازمان ملل متحد کرده بود؛ اما این بار رأی ممتنع آمریکا به این قطعنامه، اسرائیل را در وضعیت دیپلماتیکی قرار داد که تا پیش از این، آن را تجربه نکرده بود.

چه چیز در قطعنامه جدید متفاوت است؟

در حقیقت، میان این قطعنامه جدید و دیگر قطعنامه های قبلی شورای امنیت و سازمان ملل متحد در مورد اسرائیل، یکسری تفاوت های اساسی وجود دارد. ایالات متحده همواره به شهرک سازی های اسرائیل در مناطق اشغالی انتقاد کرده و هیچ گاه قبول نکرده بود که بیت المقدس را به عنوان پایتخت این رژیم شناسایی کند.

اما در حالی که سایر قطعنامه های قبلی، تنها به انتقاد از این شهرک سازی ها در فلسطین اشغالی پرداخته بود، هیچ یک از آنها، حضور رژیم اسرائیل در مناطقی که طی جنگ شش روزه در 1967 اشغال کرده بود را غیر قانونی نمی دانست. این مسأله بسیار مهم است، زیرا بر پایه آن، همه مناطقی که اکنون برای چند دهه به واسطه شهرک سازی های اسرائیل به مناطق یهودی نشین تبدیل شده و از جمله خود بیت المقدس ـ که اوباما بارها گفته بود آنها به عنوان مناطق اسرائیلی خواهند ماند ـ به لحاظ بین المللی، غیرقانونی در دست رژیم اسرائیل است.

همچنین معنی دیگر آن این است که همه ساکنین یهودی در این بخش ها حتی مقامات اسرائیلی به واسطه این قطعنامه می توانند به محاکم کیفری بین المللی احضار شوند. این قطعنامه در واقع مهمترین قطعنامه ضد اسرائیلی است که طی سال های گذشته، همواره آمریکا نمونه های مشابه آن را وتو می کرد، ولی اکنون با حمایت کامل شورای امنیت به تصویب رسیده است.

ادامه تهام زنی مقامات اسرائیلی به آمریکا

شاید به دلیل همین شوک یکباره ناشی از رأی ممتنع آمریکاست که اکنون مقامات اسرائیلی ایالات متحده را به دست داشتن در تدوین و تصویب این قطعنامه متهم کرده اند.

روز گذشته، نتانیاهو مستقیم گفت، اطلاعات موثقی دارد که باراک اوباما و دولت وی، مستقیم در تدوین پیش نویس این قطعنامه و تصویب آن مداخله کرده و دست داشته اند.

امروز نیز زئو الکین، وزیر حفاظت محیط زیست نتانیاهو، ادعا کرده است که جو بایدن، معاون اول اوباما کشور اوکراین را مجاب کرده که به نفع این قطعنامه رأی بدهد؛ موضوعی که دفتر جو بایدن آن را به شدت تکذیب کرده است.

الکین بیان کرده است که روز جمعه جو بایدن با دفتر نخست وزیر اوکراین تماس تلفنی داشته تا آنها را مجاب به رأی دادن به نفع قطعنامه کند. یک منبع در دفتر نخست وزیر اوکراین تأیید کرده که این تماس با دفتر پروشنکو برقرار شده، ولی تأیید یا تکذیب نکرده که موضوع آن اسرائیل بوده است؛ اما دفتر جو بایدن محتوای این تماس را مربوط به وضعیت مالی و بانکی اوکراین خطاب کرده است.

روز گذشته نیز سفیر آمریکا در اسرائیل چندین بار از سوی CNN و MSNBC مورد سؤال قرار گرفت که اسرائیل چه مستنداتی مبنی بر دخالت آمریکا در تدوین و تصویب این قطعنامه دارد. دورمر در همه موارد گفت که تنها این مستندات را در اختیار دولت بعدی آمریکا قرار خواهد داد.

آنچه مشخص است، این که قطعنامه فعلی آن گونه که خالد مشعل، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین نیز بیان کرده است، برای فلسطین اشغالی هرچند راضی و خشنود کننده، اما کافی نیست. در نتیجه به نظر می رسد، خشم مقامات اسرائیلی از این قطعنامه بیش از آن که ناشی از تبعات حقوقی آن باشد، ناشی از حس حقارت دیپلماتیک و انزوای سیاسی است که تا کنون آن را تجربه نکرده بودند.