کارگردان برنده اسکار در 95 سالگی درگذشت
گابریل آکسل اولین فیلمساز دانمارکی برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان از دنیا رفت. کارین مورک دختر گابریل آکسل در بیانیه‌ای اعلام کرد که او یکشنبه «به آرامی و در آرامش پس از یک زندگی طولانی و پرحادثه» درگذشت.
به گزارش آفتاببه نقل از اسوشیتدپرس، او در این بیانیه اشاره نکرد که پدرش کجا از دنیا رفته و دلیل مرگش چه بوده است. آکسل 95 ساله بود.
آکسل 18 آوریل 1918 در آرهوس دومین شهر بزرگ دانمارک به دنیا آمد. زندگی او بین سرزمین مادری‌اش و فرانسه سپری شد. آکسل در پاریس بزرگ شد. پدرش در این شهر کارخانه‌دار بود.
او در 18 سالگی به دانمارک بازگشت و به عنوان نجار مشغول کار شد، اما مجذوب تئاتر شد و در 1945 در مدرسه رویال تیه‌تر اکتورز» دانمارک ثبت نام کرد.
نام اصلی او گابریل آکسل مورک بود، اما وقتی در پاریس به گروه تئاتر لویی ژووه هنر فرانسوی دنیای فیلم و تئاتر پیوست، نام فامیل خود را جا انداخت.
آکسل چند پروژه بزرگ برای تلویزیون فرانسه کار کرد و بعد به دانمارک بازگشت و بین دهه‌های 1950 تا 1960 چند مجموعه تلویزیونی ساخت و چند فیلم سینمایی کارگردانی کرد. او در فیلم‌ها بازی هم می‌کرد.
اولین موفقیت بزرگ آکسل در سطح بین‌المللی، سال 1987 با فیلم «ضیافت بابِت» به دست آمد که از روی رمان کارن بلیکسن نویسنده دانمارکی ساخته شد. داستان فیلم در قرن نوزدهم اتفاق می‌افتد و درباره زنی پاریسی با بازی استفان اودران است که ناچار می‌شود در دهکده‌ای دانمارکی، بدون مزد برای دو پیردختر با اعتقادات مذهبی سختگیرانه، کار کند.
این فیلم سال 1987 برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد و اولین فیلم دانمارکی بود که این جایزه را گرفت.
«شاهزاده یوتلاند» (1994) از دیگر فیلم‌های معروف آکسل است. این فیلم داستان آملد شاهزاده دانمارکی را به تصویر می‌کشد که زندگی او الهام‌بخش «هملت» شکسپیر بود.
آکسل در 2003 جایزه یک عمر دستاورد جشنواره بین‌المللی فیلم کپنهاک را دریافت کرد. لوسی آکسل مورک همسر آکسل که 50 سال با او زندگی کرد، در 1996 درگذشت. آن‌ها چهار فرزند و هشت نوه دارند.
به گزارش آفتاببه نقل از اسوشیتدپرس، او در این بیانیه اشاره نکرد که پدرش کجا از دنیا رفته و دلیل مرگش چه بوده است. آکسل 95 ساله بود.
آکسل 18 آوریل 1918 در آرهوس دومین شهر بزرگ دانمارک به دنیا آمد. زندگی او بین سرزمین مادری‌اش و فرانسه سپری شد. آکسل در پاریس بزرگ شد. پدرش در این شهر کارخانه‌دار بود.
او در 18 سالگی به دانمارک بازگشت و به عنوان نجار مشغول کار شد، اما مجذوب تئاتر شد و در 1945 در مدرسه رویال تیه‌تر اکتورز» دانمارک ثبت نام کرد.
نام اصلی او گابریل آکسل مورک بود، اما وقتی در پاریس به گروه تئاتر لویی ژووه هنر فرانسوی دنیای فیلم و تئاتر پیوست، نام فامیل خود را جا انداخت.
آکسل چند پروژه بزرگ برای تلویزیون فرانسه کار کرد و بعد به دانمارک بازگشت و بین دهه‌های 1950 تا 1960 چند مجموعه تلویزیونی ساخت و چند فیلم سینمایی کارگردانی کرد. او در فیلم‌ها بازی هم می‌کرد.
اولین موفقیت بزرگ آکسل در سطح بین‌المللی، سال 1987 با فیلم «ضیافت بابِت» به دست آمد که از روی رمان کارن بلیکسن نویسنده دانمارکی ساخته شد. داستان فیلم در قرن نوزدهم اتفاق می‌افتد و درباره زنی پاریسی با بازی استفان اودران است که ناچار می‌شود در دهکده‌ای دانمارکی، بدون مزد برای دو پیردختر با اعتقادات مذهبی سختگیرانه، کار کند.
این فیلم سال 1987 برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان شد و اولین فیلم دانمارکی بود که این جایزه را گرفت.
«شاهزاده یوتلاند» (1994) از دیگر فیلم‌های معروف آکسل است. این فیلم داستان آملد شاهزاده دانمارکی را به تصویر می‌کشد که زندگی او الهام‌بخش «هملت» شکسپیر بود.
آکسل در 2003 جایزه یک عمر دستاورد جشنواره بین‌المللی فیلم کپنهاک را دریافت کرد. لوسی آکسل مورک همسر آکسل که 50 سال با او زندگی کرد، در 1996 درگذشت. آن‌ها چهار فرزند و هشت نوه دارند.
