دیدار مهم کرزای با اوباما و چشم انداز آینده افغانستان
حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان که از چند روز پیش در ایالات متحده به سر می برد، امروز در مهمترین بخش از سفر خود با باراک اوباما، همتای آمریکایی خود دیدار و گفت و گو خواهد کرد. موضوع خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و چشم انداز آتی ثبات در این کشور، مسائلی است که اهمیت زیادی به این سفر بخشیده است.
حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان که از چند روز پیش در ایالات متحده به سر می برد، امروز در مهمترین بخش از سفر خود با باراک اوباما، همتای آمریکایی خود دیدار و گفت و گو خواهد کرد. موضوع خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و چشم انداز آتی ثبات در این کشور، مسائلی است که اهمیت زیادی به این سفر بخشیده است.به گزارش «تابناک»، حامد کرزای، رئیس جمهور افغانستان امروز با همتای آمریکایی خود دیدار می کند تا درباره مسائل مربوط به آینده افغانستان، از جمله تعداد نیروهای آمریکایی که پس از سال 2014 در این کشور باقی خواهند ماند، به گفت و گو بپردازد. مقامات آمریکایی اظهار داشته اند نیروهای باقی مانده در افغانستان پس از تاریخ مذکور، تنها به منظور آموزش نیروهای افغان و کمک به آن ها در زمینه تأمین امنیت فعالیت خواهند داشت.
اما پیش از دیدار امروز با اوباما، کرزای با شماری از مقامات بلندپایه آمریکایی نیز دیدار داشته که محتوا و موضع گیری های مربوط به این دیدارها نیز به نوبه خود دارای اهمیت بوده و در حقیقت، جمع بندی آن ها، تعیین کننده دستور کار مذاکرات وی با اوباما خواهد بود.
در همین راستا، کرزای روز گذشته با هیلاری کلینتون، وزیر خارجه و لئون پانه تا، وزیر دفاع آمریکا دیدار کرد.
گزارش ها حاکی از آن است که دیدار کرزای با کلینتون بر گفت و گوهای صلح با طالبان و نیز آماده سازی مقدمات برگزاری انتخابات افغانستان در سال 2014 متمرکز بوده است.
اما در دیدار دوم، در سخنانی که مورد توجه شمار زیادی از رسانه های جهان قرار گرفت، پانه تا اظهار داشت ایالات متحده و افغانستان به «آخرین فصل» مأموریت استقرار دولتی دارای حاکمیت در افغانستان رسیده اند که بتواند بر خود حاکم بوده و امنیت خود را تأمین نماید. وی همچنین به کرزای تضمین داد آمریکا پس از خروج نیروهایش نیز به کمک به افغانستان ادامه دهد.
پانه تا همچنین اظهار داشت گفت و گوهایش با کرزای، پیشرفت خوبی داشته؛ اما اشاره ای نکرد که آیا دو طرف به توافقی برای حضور و یا نحوه حضور نیروهای آمریکایی در افغانستان پس از سال 2014 دست یافته اند یا خیر. با این حال، وی گفت مذاکراتش با کرزای، زمینه را برای گفت و گوهای روز جمعه با اوباما آماده کرده است.
در این میان آنچه به سفر کرزای اهمیتی بیش از پیش بخشید، این بود که پیش از این سفر، دولت آمریکا علام کرد گزینه خروج کامل نیروهایش از افغانستان را رد نمی کند. این در حالی است که پیش از این تأکید می شد دستکم نیروهایی برای آموزش افغان ها و نیز کمک به نیروی هوایی در این کشور باقی می مانند.
در حال حاضر حدود 65 هزار نیروی آمریکایی در افغانستان حضور دارند که البته نسبت به گذشته که شمار این نیروها 100 هزار نفر بود، کاهشی چشمگیر داشته است. علاوه بر این، 30 هزار نیروی ناتو از دیگر کشورها نیز در افغانستان حضور دارند که قرار است آن ها نیز سال 2014 این کشور را ترک نمایند.
تحلیلگران بر این باورند که دو عامل عمده، یعنی مشکلات و نابسامانی های اقتصادی در آمریکا که صرف هزینه های نظامی سنگین را برای این کشور دشوار کرده و همچنین مخالفت های موجود در افغانستان با حضور نیروهای آمریکایی، دو عامل مهمی است که ایالات متحده را به بازنگری در سیاست های خود واداشته است.
طی یکی دو سال گذشته، شمار تلفات نیروهای نظامی آمریکایی که به دست همکاران افغان خود کشته اند، افزایش چشمگیری داشته است. علاوه بر این، گفته می شود خود کرزای نیز تمایلی به ادامه حضور آشکار و گسترده نظامی آمریکا در کشورش ندارد.
در همین راستا، کرزی تاکنون به خاطر نگرانی از نقض حاکمیت ملی افغانستان، از امضای توافق امنیتی بلند مدت با آمریکا خودداری کرده است. وی همچنین با اعطای مصونیت قضایی به نظامیان آمریکایی مخالف و از بازداشت شهروندان افغان در بازداشتگاه های نظامی ایالات متحده در خاک کشورش ناخرسند است.
در حقیقت، آنچه کرزای می خواهد، این است که به جای حضور مستقیم نظامی، آمریکا با تأمین ادوات سنگین نظامی و تجهیز بیشتر نیروی هوایی افغانستان، به این کشور کمک کند. با این حال، برخی تحلیلگران افغان بر این باورند که مشکلات اقتصادی و خستگی از جنگ از یک سو و تنش‌ها میان افغانستان و همسایگانش، بویژه پاکستان از سوی دیگر، آمریکا را وادار می‌کند تا توانایی‌های نیروهای افغان را نه تنها نسبتاً محدود نگهدارد؛ بلکه در دراز مدت کاهش هم بدهد.
مجموعه این عوامل باعث شده مذاکرات امروز کرزای با اوباما از اهمیتی بسیار زیاد برخوردار شود و نتیجه آن، بر آینده ثبات و امنیت در افغانستان تأثیرگذار باشد.
