بازدید 7272
کشف ارتباط آلزایمر و پارکینسون با آنفلوانزا
گروهی از نورولوژیستهای آمریکایی نشان دادند که بیماری آنفلوآنزا می تواند احتمال توسعه بیماریهای پارکینسون و آلزایمر را افزایش دهد.
به گزارش مهر، بررسیهای محققان دانشگاه هاروارد نشان می دهد که حتی یکی از شایعترین بیماریهای بشر که در مجموع سخت اما بی ضرر شناخته می شود نیز می تواند احتمال توسعه بیماریهای آلزایمر و پارکینسون را افزایش دهد.
به گفته این محققان، ویروسهای آنفلوآنزا و تبخال می توانند به ماده خاکستری مغز نفوذ کرده و با ایجاد التهاب، این ناحیه را نسبت به هجوم این دو بیماری تخریب نورونی آسیب پذیر کنند.
این نورولوژیستها به منظور بررسی ارتباط احتمالی میان عفونتهای ویروسی با آلزایمر و پارکینسون اطلاعات جمع آوری شده در همه گیری بزرگ آنفلوآنزای اسپانیایی را پردازش کردند و دریافتند که در این دوره شکل حاد اما گذرای بیماری پارکینسون افزایش یافت.
آنفلوآنزای اسپانیایی یک بیماری خطرناک بود که بین سالهای 1918 تا 1919 بیش از 20 میلیون نفر را در سراسر دنیا کشت.
براساس گزارش ساینس، این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "ویروسها و سایر منابع التهاب می توانند فاکتورهای اولیه و برانگیزاننده برخی از شایع ترین بیماریهای نورولوژیکی باشند."
این گزارش تاکید می کند که یک حمله آنفلوآنزایی به نوبه خود نمی تواند سبب خطرات قابل توجهی شود اما در دوره وجود ویروس آنفلوآنزا آسیبهای سلولی انباشته می شوند و همراه با استرسهای محیطی می توانند منجر به بروز آسیبهای نورولوژیکی شوند.
دوره بحرانی برای سلولهای مغز، چند هفته پس از آنفلوآنزا و زمانی است که تعداد و تمرکز مولکولهای التهابی سیتوکین افزایش می یابد.
به گزارش مهر، بررسیهای محققان دانشگاه هاروارد نشان می دهد که حتی یکی از شایعترین بیماریهای بشر که در مجموع سخت اما بی ضرر شناخته می شود نیز می تواند احتمال توسعه بیماریهای آلزایمر و پارکینسون را افزایش دهد.
به گفته این محققان، ویروسهای آنفلوآنزا و تبخال می توانند به ماده خاکستری مغز نفوذ کرده و با ایجاد التهاب، این ناحیه را نسبت به هجوم این دو بیماری تخریب نورونی آسیب پذیر کنند.
این نورولوژیستها به منظور بررسی ارتباط احتمالی میان عفونتهای ویروسی با آلزایمر و پارکینسون اطلاعات جمع آوری شده در همه گیری بزرگ آنفلوآنزای اسپانیایی را پردازش کردند و دریافتند که در این دوره شکل حاد اما گذرای بیماری پارکینسون افزایش یافت.
آنفلوآنزای اسپانیایی یک بیماری خطرناک بود که بین سالهای 1918 تا 1919 بیش از 20 میلیون نفر را در سراسر دنیا کشت.
براساس گزارش ساینس، این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "ویروسها و سایر منابع التهاب می توانند فاکتورهای اولیه و برانگیزاننده برخی از شایع ترین بیماریهای نورولوژیکی باشند."
این گزارش تاکید می کند که یک حمله آنفلوآنزایی به نوبه خود نمی تواند سبب خطرات قابل توجهی شود اما در دوره وجود ویروس آنفلوآنزا آسیبهای سلولی انباشته می شوند و همراه با استرسهای محیطی می توانند منجر به بروز آسیبهای نورولوژیکی شوند.
دوره بحرانی برای سلولهای مغز، چند هفته پس از آنفلوآنزا و زمانی است که تعداد و تمرکز مولکولهای التهابی سیتوکین افزایش می یابد.
