«باغ ايراني» جهاني شد
مسؤول تهيه پرونده «باغ ايراني» اعلام كرد پرونده «باغ ايراني» با اكثريت آراي اعضاي كميته ميراث جهاني، بلافاصله پس از معرفي و بدون پرسش و پاسخ، در فهرست ميراث جهاني ثبت شد.
محمدحسن طالبيان در گفتگو با ايسنا كيفيت بالاي پرونده و همچنين جامع و فني بودن آن را عامل ثبت جهاني هر 9 باغ موجود در پرونده «باغ ايراني» دانست.
سي‌وپنجمين اجلاس كميته ميراث جهاني يونسكو از 29 خردادماه در مقر اصلي يونسكو در پاريس آغاز شده است و تا هشتم تيرماه ادامه دارد. در اين اجلاس پرونده «باغ ايراني» شامل 9 باغ پاسارگاد و ارم از استان فارس، پهلوان‌پور و دولت‌آباد از استان يزد، فين و چهل‌ستون از استان اصفهان، اكبريه از استان خراسان جنوبي، عباس‌آباد از استان مازندران و شاهزاده ماهان از استان كرمان از سوي ايران معرفي و ثبت شد.
ايران تا كنون موفق به ثبت 12 اثر تاريخي در فهرست ميراث جهاني شده است؛ مجموعه‌هاي تاريخي چغازنبيل (دوراونتاش) در خوزستان، تخت جمشيد (پارسه، پرسپوليس) در فارس و ميدان نقش جهان در اصفهان هر سه در تاريخ 19 ارديبهشت‌ماه سال 1358 در فهرست ميراث جهاني ثبت شدند. پس از ثبت اين آثار، ايران به‌مدت حدود 24 سال اثر ديگري را در فهرست جهاني ثبت نكرد تا اين‌كه در سال 1382، مجموعه تاريخي تخت سليمان به‌عنوان چهارمين اثر تاريخي كشور جهاني شد. سپس در تيرماه 1383 پاسارگاد و منظر تاريخي و فرهنگي بم، در تيرماه 1384 گنبد سلطانيه و در تيرماه 1385 مجموعه تاريخي بيستون به جمع آثار ايران در فهرست ميراث جهاني اضافه شدند.
اما در سال 1386، ايران پرونده قره‌كليسا را براي ثبت در فهرست ميراث جهاني معرفي كرد كه به‌دليل تغيير و تحولات صورت‌گرفته در سازمان ميراث فرهنگي و ارائه ديرهنگام پرونده، قره‌كليسا از سوي كارشناسان يونسكو نمره قبولي نگرفت و ايران يك سهميه خود را براي ثبت جهاني از دست داد. البته سال بعد، يعني در تيرماه 1387، پرونده‌اي با عنوان مجموعه كليساهاي آذربايجان به يونسكو فرستاده شد و نهمين اثر جهاني ايران با نام مجموعه كليساهاي ارامنه شامل سه كليساي اصلي و چند بناي اطراف آن، همراه دهكده‌ها و قبرستان ثبت جهاني شد. پس از آن و در سال 1388 سازه‌هاي آبي ـ تاريخي شوشتر كه شامل 14 اثر بود، دهمين اثر جهاني ايران نام گرفت. در نهايت، سال گذشته در اجلاس سي‌و‌چهارم كميته ميراث جهاني كه در برزيل برگزار شد، ايران براي نخستين‌بار موفق به ثبت جهاني دو اثر تاريخي بازار تبريز و مجموعه بقعه شيخ صفي‌الدين اردبيلي به‌صورت همزمان شد.
محمدحسن طالبيان در گفتگو با ايسنا كيفيت بالاي پرونده و همچنين جامع و فني بودن آن را عامل ثبت جهاني هر 9 باغ موجود در پرونده «باغ ايراني» دانست.
سي‌وپنجمين اجلاس كميته ميراث جهاني يونسكو از 29 خردادماه در مقر اصلي يونسكو در پاريس آغاز شده است و تا هشتم تيرماه ادامه دارد. در اين اجلاس پرونده «باغ ايراني» شامل 9 باغ پاسارگاد و ارم از استان فارس، پهلوان‌پور و دولت‌آباد از استان يزد، فين و چهل‌ستون از استان اصفهان، اكبريه از استان خراسان جنوبي، عباس‌آباد از استان مازندران و شاهزاده ماهان از استان كرمان از سوي ايران معرفي و ثبت شد.
ايران تا كنون موفق به ثبت 12 اثر تاريخي در فهرست ميراث جهاني شده است؛ مجموعه‌هاي تاريخي چغازنبيل (دوراونتاش) در خوزستان، تخت جمشيد (پارسه، پرسپوليس) در فارس و ميدان نقش جهان در اصفهان هر سه در تاريخ 19 ارديبهشت‌ماه سال 1358 در فهرست ميراث جهاني ثبت شدند. پس از ثبت اين آثار، ايران به‌مدت حدود 24 سال اثر ديگري را در فهرست جهاني ثبت نكرد تا اين‌كه در سال 1382، مجموعه تاريخي تخت سليمان به‌عنوان چهارمين اثر تاريخي كشور جهاني شد. سپس در تيرماه 1383 پاسارگاد و منظر تاريخي و فرهنگي بم، در تيرماه 1384 گنبد سلطانيه و در تيرماه 1385 مجموعه تاريخي بيستون به جمع آثار ايران در فهرست ميراث جهاني اضافه شدند.
اما در سال 1386، ايران پرونده قره‌كليسا را براي ثبت در فهرست ميراث جهاني معرفي كرد كه به‌دليل تغيير و تحولات صورت‌گرفته در سازمان ميراث فرهنگي و ارائه ديرهنگام پرونده، قره‌كليسا از سوي كارشناسان يونسكو نمره قبولي نگرفت و ايران يك سهميه خود را براي ثبت جهاني از دست داد. البته سال بعد، يعني در تيرماه 1387، پرونده‌اي با عنوان مجموعه كليساهاي آذربايجان به يونسكو فرستاده شد و نهمين اثر جهاني ايران با نام مجموعه كليساهاي ارامنه شامل سه كليساي اصلي و چند بناي اطراف آن، همراه دهكده‌ها و قبرستان ثبت جهاني شد. پس از آن و در سال 1388 سازه‌هاي آبي ـ تاريخي شوشتر كه شامل 14 اثر بود، دهمين اثر جهاني ايران نام گرفت. در نهايت، سال گذشته در اجلاس سي‌و‌چهارم كميته ميراث جهاني كه در برزيل برگزار شد، ايران براي نخستين‌بار موفق به ثبت جهاني دو اثر تاريخي بازار تبريز و مجموعه بقعه شيخ صفي‌الدين اردبيلي به‌صورت همزمان شد.
