بازدید 15947
«نوری» برگ برنده «رئیسی» در آموزش و پروش
* حسن ضابطی
نمایندگان مجلس در حالی برای بررسی برنامه پیشنهادی و سوابق و تجربیات سومین گزینه پیشنهادی ابراهیم رئیسی برای وزارت آموزش و پرورش در روز هفتم آذر ماه، آماده می‌شوند که ارزیابی‌های اولیه از فضای عمومی مجلس شورای اسلامی و به‌ویژه کمیسیون آموزش و تحقیقات، حاکی از آن است که یوسف نوری برای کسب رای اعتماد منتخبان مردم، روز دشواری را در پیش نخواهد داشت.
اگرچه اهمیت و حساسیت کار وزارت آموزش و پرورش و در عین حال چالش‌های اساسی موجود در این حوزه، سبب شد مجلس یازدهم به‌رغم هماهنگی و همفکری نسبی با دولت سیزدهم، به دو گزینه پیشنهادی قبلی رئیس‌جمهور برای تصدی این وزارتخانه، اعتماد نکند؛ اما برررسی و تحلیل دلایل و بسترهای رای منفی نمایندگان به حسین باغ‌گلی و مسعود فیاضی گزینه‌های پیشنهادی قبلی، حکایت از آن دارد که به احتمال قریب به یقین، این بار رئیس‌جمهور و گزینه پیشنهادی او برای وزارت آموزش و پرورش، با دستی پر جلسه روز هفتم آذر ماه مجلس را ترک خواهند کرد و بعد از نزدیک به چهار ماه از زمان آغاز به کار دولت سیزدهم، صندلی وزرات آموزش و پرورش در کابینه دولت، پر خواهد شد.
حساسیت ویژه نمایندگان مجلس نسبت به گزینه پیشنهادی برای این وزارتخانه، البته قابل تحلیل و ارزیابی و پیش‌بینی پذیر بوده و هست چراکه توسعه انساني، رکن اصلي توسعه پايدار هر جامعه به شمار می‌رود و ماموریت وزارت آموزش و پرورش، جامعه‌پذیر ساختن کودکان آینده‌ساز بر مبنای الگوی ایرانی – اسلامی زندگی و آماده کردن نسل آینده برای مشارکت جدی و موثر در مدیریت جامعه و رفع چالش‌ها و موانع و شتاب بخشیدن به روند توسعه است و به‌تعبیری نهاد آموزش و پرورش را مي‌توان مهمترين اندام و به‌منزله قلب پيکره هر جامعه دانست که هرگونه آسيبي به آن، موجب زيان ساير بخش‌ها مي‌شود.
دکتر یوسف نوری که متولد سال ۱۳۴۰ در ایلام و دارای مدرک دکترای تخصصی مدیریت از دانشگاه علامه‌طباطبایی و جانباز دوران دفاع مقدس است، فردی است که می‌توان او را هم از جنبه داشتن تخصص مرتبط و هم از حیث برخورداری از تعهد انقلابی و جهادی، گزینه مناسبی برای تصدی یکی از مهم‌ترین وزارتخانه‌ها و نهاد مسئول آموزش و تربیت کودکان دانست و همان‌گونه که حجت‌الاسلام اکبر احمدپور، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس یازدهم، گفته است نوری "از جنس و رنگ معلمان" و فردی از درون آموزش و پرورش، با سوابق ممتد و طولانی در سمت‌های مختلف استانی، وزارتی و کشوری است.
نوری که در دوره سابقه و کارنامه کاری خود، در حوزه آموزش و پرورش از معلمی تا ریاست مرکز آمار و فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش و پرورش مسئولیت‌های مختلفی داشته است، البته کاری بسیار دشوار در وزارتخانه‌ای که بیشترین سطح تماس با مردم و خانواده‌ها را دارد، در پیش خواهد داشت. نظام تعلیم و تربیت کشور گرفتار دردهای کهنه و مزمنی چون کسری بودجه، کمبود نیروی انسانی، کاهش منزلت معلمان و ناتوانی در کیفی‌سازی آموزش است که باید برای آنها چاره‌اندیشی اساسی شود تا این وزارتخانه آینده‌ساز بتواند در مسیر آماده‌سازی نسل آتی برای مشارکت موثر در "گام دوم انقلاب" به مسئولیت‌های اساسی و مهم خود به خوبی عمل نماید.
نوری که در برنامه خود اعلام کرده است که مسائل و دغدغه‌های معلمان به عنوان کارگزاران اصلی نظام تعلیم و تربیت و یا به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب اسلامی، افسران این جبهه، در اولویت نخست او قرار می‌گیرد، به سبب تجربه مسئولیت‌های قبلی در حوزه برنامه و بودجه وزارت آموزش و پرورش و نیز هیات‌امنای صندوق ذخیره فرهنگیان، به خوبی با چالش‌های مالی و اعتباری این وزارتخانه و روش‌های غلبه بر این مشکلات آشناست و می‌داند که حل مشکلات معیشت، انگیزه و ارتقای توانایی‌های حرفه‌ای معلمان و رفع مشکل کمبود معلم در کشور، کلید اصلی تحول در حوزه آموزش و پرورش است و باور دارد که مدرسه را باید به عنوان "قرارگاه تحول" در جامعه مورد توجه خاص قرار داد و در مسیر ارتقای نقش مدارس به جایگاه و قرارگاه تحول در جامعه، حذف تمرکز زائد و دست و پاگیر از فرآیند تصمیم‌گیری در ساختار وزارت آموزش و پرورش ضروری است و باید مدارس کشور، به کانون اتخاذ تصمیم برای هرگونه تحول و دگرگونی تبدیل شوند.
نکته مهم دیگری که نوری در این وزارتخانه با آن مواجه است، ارتقای سهم آموزش و پرورش از منابع عمومی و نیز بهسازی ساختار تخصیص منابع در داخل وزارتخانه است. اگر آموزش و پرورش را نوعی سرمایه‌گذاری می‌دانیم و باور داریم که توسعه پایدار جامعه و حل بسیاری از آسیب‌های اجتماعی، از مسیر آموزش و پرورش می‌گذرد، نگاه و رویکرد اداره ارزان آموزش و پرورش باید تغییر کند. نوری همچنین باید در کنار تلاش برای ارتقای سهم 2 درصدی آموزش و پرورش از تولید ناخالص ملی، برای افزایش سهم برنامه‌های کیفیت‌بخشی آموزش از اعتبارات وزارتخانه نیز برنامه و راهبردی دقیق داشته باشد چراکه وقتی حدود ۹۸ درصد بودجه آموزش و پرورش صرف پرداخت حقوق و اعتبارات پرسنلی می‌شود، فرصت و مجالی برای برنامه های ارتقای کیفیت آموزش باقی نمی‌ماند.
نگاهی به سوابق و تجربیات نوری و برنامه پیشنهادی وی برای وزارت آموزش و پرورش، امیدواری‌ها به حل این چالش‌ها را افزایش می‌دهد و با انتخاب او برای این وزارتخانه با رای اعتماد نمایندگان مردم؛ رئیس‌جمهور در مسیر اجرای تعهدات و وعده‌های خود به مردم، کارگزاری همراه و دارای انگیزه و بهره‌مند از تجربه و تخصص، در وزارت آموزش و پرورش خواهد داشت.
