انتقاد چهره اصلاح‌طلب از دوران نائب رئیسی مطهری

فراکسیون امیدی‌ها بعد از انتخابات هیات رئیسه اخیر خیلی مورد نقد قرار گرفتند و بسیاری از منتقدان پایین کشیده شدن علی مطهری از کرسی نایب رئیسی را نشانه واضحی از باخت این فراکسیون تلقی کردند. اتفاقی که بعد از چند هفته معلوم شد، چندان هم بد نبوده است.

به گزارش «آزادی»، دفعات و نحوه موضع‌گیری علی مطهری در روزهای اخیر نشان می‌دهد که نایب ریسی عملا مانعی برای به نمایش گذاشتن آن علی مطهری که پیش‌تر می‌شناختیم، بوده است. این عضو فراکسیون امید این روزها پرکارتر و صریح‌الهجه‌تر شده است. مطهری در همین چند روز گذشته، نه ادعای سخنگوی دستگاه قضا مبنی بر عدم وجود زندانی سیاسی در کشور را بی‌پاسخ گذاشت و نه از کنار ماجراهای پرونده قتل میترا استاد یا فیلتر بودن سایت شهید بهشتی گذشت. به بیان دیگر مطهری ظرف چند هفته به همان مطهری پیش از نایب رئیسی تبدیل شد. خوشنودی از این بابت اما نباید مانع بررسی چرایی وجود تفاوت در مواضع و رویکردهای یک فرد دارای منصب با مواضع و رویکردهای همان فرد زمانی که منصب خاصی ندارد، شود.

ناصر قوامی، نماینده پیشین مجلس در گفت‌و گو با «آزادی» پیرامون این بحث گفت: « طبیعتا افراد وقتی در جایگاه مهمی قرار می‌گیرند محافظه‌کارتر می‌شوند و ملاحظات بیشتری را در نظر دارند».

وی در تشریح دلایل محافظه‌کارتر شدن افراد وقتی که سمتی دارند، گفت: « به طور معمول افراد می‌ترسند که موقعیت به دست آمده را از دست بدهند به خاطر همین هم بیشتر ملاحظه می‌کنند. کما اینکه درباره آقای مطهری دیدیم موقعیت خود را از دست داد. شاید اگر مواضع دیگری اتخاذ کرده بود رای اصولگرایان را از دست نداده و نایب رئیس می‌ماند».

این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: « در مجموع مواضع آقای مطهری درباره موضوعات مختلف خیلی مهم نیست زیرا آنچه را که باید بگوید، نمی‌گوید و مسائلی را هم که بیان می‌کند به نظر من چندان حائز اهمیت نیست».

وی توضیح داد: « مطهری آنچه که از یک نایب رئیس مجلس انتظار می‌رفت، از پشت آن تریبون نگفت. البته دیگران نیز همین‌طور هستند. به طور کلی شاهدیم که همه ملاحظه کاری کرده و به حقایقی که برای مردم مشکل‌ساز و مشکل‌آفرین است، اشاره‌ای نمی‌کنند.»

قوامی تاکید کرد: « آقایان به طور معمول برای جلب افکار عمومی اظهارنظرهایی می‌کنند برای اینکه بتوانند به موقع از آن استفاده کرده ، رای بگیرند و بر کرسی مورد نظر خود بنشینند اما وقتی نشستند دیگر خبری از بیان واقعیت‌های مشکل‌ساز نیست».