سلام ایران عزیز
سلام مادر مهربانی که در بیجار برای خانواده کوچک ما تخم مرغ آب‌پز آوردی و با لبخندی فراموش‌نشدنی به ما هدیه کردی، ما هنوز از چشمان و دستهای مهربان تو صحبت می‌کنیم. سلام پیرمرد لرستانی که در نزدیکی مسجدسلیمان برایمان نان و لباس محلی آوردی و همه‌مان با آن عکس گرفتیم.
سلام خانواده مهربان کوهرنگی که در سرچشمه‌های زاینده‌رود ما را میهمان خود کردید و ماشین خراب شده ما را تعمیر کردید.
سلام مادربزرگ سنندجی که دست ما را گرفتی و به مزرعه توت فرنگی بردی و از دور شدن آدم‌ها از همدیگر گله کردی.
سلام نوازنده دوره‌گرد کرد که در دامنه زاگرس باشکوه ما را به خانه بردی و خواستی تمام سرمایه‌ات را که چند مرغ و خروس بودند برای رهگذرانی که شاید هیچ‌وقت دیگر آنها را نمی‌دیدی، قربانی کنی.
سلام خلیفه روستای هجیج کنار رودخانه باشکوه سیروان و کوه‌های بزرگ و جاده‌های پرخطر اورامانات که مسافران خسته و گرسنه را در شب بارانی در خانه‌ات پناه دادی و خودت تا صبح بیدار ماندی و در پاسخ اینکه چرا این همه محبت می‌کنی گفتی خداوند از میان تمام آدم‌های زمین مرا برای میزبانی از شما انتخاب کرده است و این افتخاری تکرار ناشدنی است.
سلام مادر مهربان بندرعباسی که مرا در نوزادی در آغوش گرفتی و در زیر درخت انبه با من عکس گرفتی و اولین عکس من در آغوش تو است زیرا نمی‌توانستی با دوربین کار کنی و مادر من عکس گرفت! من هم هنوز نمی‌توانم با دوربین کار کنم!
سلام باباحاجی کرمانی که مرا در کودکی همراز خود کرده بودی و با من درد دل می‌کردی و می‌گفتی برای ایران چه‌کار کنیم؟! جواب‌هایم یادم نیست ولی سؤال‌های شما که همه نگرانی برای ایران فردا بود یادم هست.
سلام قهوه‌خانه‌دار مراغه‌ای که از پشت میز پا شدی و با من و همراهان دست دادی و لبخند زدی؛ چیزی که در شهرهای بزرگ دلیل می‌خواهد.
سلام شهر زند‌گان و شهیدان بزرگ
سلام قزوین تاریخ‌ساز من شبهایت پر قصه
و روزهایت پر نورباد.
سلام پدر مغازه‌دار ماکویی که مرا با پسرت دوست کردی و ما سال‌های سال برای هم نامه می‌نوشتیم.
سلام فرزندان غیور و رؤیاپرداز ارسباران، خوشحال هستم که هنوز از راه‌هایتان و نقشه‌هایتان عقب‌نشینی نکرده‌اید و هر روزتان با پیروزی‌های کوچک و بزرگ همراه می‌شود.
سلام پدر ارومیه‌ای که با کلاه شاپوی اصل آرام بر برف راه می‌رفتی، تو گویی به تمام پرسش‌ها پاسخ داده‌ای.
سلام پدر و مادر مؤمن اردبیلی که فرزندانتان را به دانشگاه‌های همه جای زمین فرستادید.
سلام استاد اندیشمند آستارایی که به دنبال تاریخ نام‌ها و نشان‌ها بودی.
سلام خانواده بزرگ و فرهنگی رشت که همه را در هر جای زمین فرزند خود می‌دانی خیلی چیزها را باید از شما آموخت.
سلام کودکان منجیل و رودبار، از بادها چه خبر؟ آیا هنوز بر آنها سوار می‌شوید؟ برایتان بزرگ‌ترین پروازها را آرزو می‌کنم.
سلام خانواده زنجانی که ایمان و عشق و آزادی را با هم پیوند داده‌اید.
سلام اهالی البرز، برایتان شب‌ها و روزهایی به زیبایی و بلندی آلبروس آرزو می‌کنم.
سلام شهرخاطره بازان؛ سلام شهر دگرگونی و تاریخ و سیاست و دیروز و امروز و فردا، سلام تهران زیبا.
سلام معلم ورامینی و گرمساری که متین و آرام به من درس می‌دادید نه در مدرسه و کلاس بلکه در کوچه‌ها و خیابان‌های شهر. درسی که هنوز هم می‌آموزم.
سلام دیار عارفان ابدی. سلام سمنان و شاهرود و بسطام و خرقان مهربان.
سلام گلستان شوخ و طناز که زیباترین پیوند را با زندگی برپا کرده‌ای، پیوند میان اشک و لبخندو زندگی و رنج و گذشت و بخشندگی. سلام ترکمن‌های دلیر که باد را آرایش می‌کنید.
سلام دیار دانش و ایمان و دوستی‌های بزرگ برای فردایی بزرگتر. دستهایتان پلی است به روی فردا مانند ورسک زیبا؛ سلام مردان و زنان آلاشت عزیز.
سلام سرزمین علم و روشنگری که تاریخ را رقم زده‌ای. سلام اراک صنعتگر و کوشنده. امیدوارم درناها به تالاب‌هایتان دوباره برگردند و تفنگها به خواب ابدی بروند.
سلام شهر مؤمنان، سلام دیار مبارزه و سرنوشت؛ سلام شهر آفتاب و کویر، سلام قم.
سلام اصفهان جهان با بهاران جادویی با گنبدهای آسمانی و زمینی که خسته‌ها را از همه جا در آغوش می‌گیری و به خواب‌های هزار و یک شب می‌بری.
سلام یزد زحمت و زیبایی و قناعت و کار و ابریشم و پولاد و ایمان و دانش و طراوت و واحه‌ها ...
سلام دیار جاشوها و پلنگ‌ها و ساحل و عشق و شباب و رندی؛ سلام سرزمین حماسه سلام برازجان و رئیس علی و تاریخ و غیرت.
سلام آبادی ایران. سلام آبادان شهر اشک‌ها و عشق‌ها و روشنفکری ایران و نفت نفت نفت که شیر سیاه تو بود. تو با نفت سیاهت تمام خانه‌ها را سفید کردی.
سلام سرزمین رنگ و تابلوهای ازلی طبیعت سلام هرمزگان عاشق و مواج و طوفانی با قلب‌های درخشان و دستهای خلق کننده.
سلام شهر همه و تنها و غریب و زیبا و جاودانه شهر دریاها و اقیانوس‌ها شهر کویر و آفتاب؛ سلام کوچک بزرگ؛ سلام گرامی و گرانبها؛ سلام چابهار مریخی!
سلام سیستان و بلوچستان دلسوز و مهربان و بخشاینده و حماسه که قصه‌هایت ایرانم را به بیداری برده است.
سلام خاک همه دانایان؛ سلام همدان؛ سلام دیار باباطاهر و عین‌القضات و شهیدان بزرگ در همه زمان‌ها.
سلام دیار مناجات و بندگی سلام خراسان بزرگ که آغوشت میزبان عارفان و اهالی ایمان است.
سلام دیار نگاره‌های عاشق؛ سلام دیار فرهادها و شیرین‌ها؛ سلام کرمانشاهان.
سلام همه جای ایران زمین. همیشه شاد همیشه خرم همیشه سبز باش.
این مطلب نخستین بار در ایران آنلاین منتشر شده است.
چقدر زيبا و اميد آفرين - تشكر از نگارنده عزيز بسیار زیبا بود پاینده باد ایران زیبا و مردمان مهربانش. سلام ایران عزیز،مردمانی نجیب ،مردمانی شریف،دارای اصل و ریشه و آبروی تاریخی، که اقوام و ملل گیتی همه به گذشت و بخشودگی مردمانت مدیون،سلام ای مهد همه مردمان با ایمان ،از زرتشتی تا مسیحی تا کلیمی تا مسلمان همه جان و تنم ایران که نامت همواره چشمانم راسیراب می کنند ،از ناملایمات تاریخی ،از زخم هایی که بر پیکرت زدند،از پیروزی ها،از شوق ،از شوق شنیدن نام مادرم ایران همیشه چشمانم سیراب می شوند.همیشه سرفراز ایران همیشه جاودان ایران...