برانکو مدیرعامل سایه پرسپولیس /مدیر ضعیفی چون عرب در پرسپولیس چه می کند؟

حدود یک ماه پیش بود که با حکم وزیر ورزش و جوانان، ایرج عرب به سرپرستی باشگاه پرسپولیس منصوب گشت. انتصابی که با توجه به عملکرد رضایت بخش حمیدرضا گرشاسبی، از همان روزهای اول، این انتخاب به هیچ عنوان مورد رضایت هواداران پرسپولیس قرار نگرفت.

به گزارش تابناک ورزشی، ایرج عرب، فردی است که به آن شکل با مدیریت حرفه ای ورزش سروکار نداشته و مهم ترین سِمت او، سرپرستی حراست ورزش و جوانان بوده که در مردادماه سال 95 در این پست منصوب شده است. فردی که اگر به نوع مصاحبه ها و عملکرد او در این یک ماه گذشته در باشگاه پرسپولیس، دقیق تر بنگریم به راحتی متوجه خواهیم شد که او تا چه اندازه با این پست مهم و کلیدی، آن هم در باشگاه پرهواداری چون پرسپولیس، غریب و ناآشناست. به عنوان مثال به تازه ترین مصاحبه سرپرست کنونی باشگاه پرسپولیس در نقل و انتقالات این تیم و به خصوص موضوع جدایی گادوین منشا توجه کنید:

«این تصمیم باشگاه نیست، بلکه تصمیم آقای برانکوست. او سرمربی پرسپولیس است و تصمیم می‌گیرد که چه اتفاقی در تیمش رخ دهد. ایشان اعلام کرده منشا 1500 دقیقه است گل نزده و من می‌خواهم بازیکنی را بیاورم که گل بزند. برانکو همچنین خواسته هر پیشنهاد خوبی برای منشا آمد او را بفروشیم.»

عرب حتی با ساده ترین شیوه های مدیریتی و اداره یک باشگاه هم آشنا نبوده و به راحتی تمام اسرار تیم و به خصوص صحبت های سرمربی و باشگاه را رسانه ای می کند! حتی در آماتورترین باشگاه های ایران، در دسته های پایین تر نیز به سختی می توان به آن شکل این نوع از سوتی های مدیریتی را مشاهده کرد. ایرج عرب به راحتی و در مصاحبه هایش سرمربی موفق پرسپولیس را برابر هواداران این تیم قرار می دهد تا اگر به فرض، مهاجم یا بازیکنی که مدنظر برانکو ایوانکوویچ است، در ادامه عملکرد ناموفقی در مسابقات خود داشته باشد، تمام ناکامی ها را از خود دور نماید! آن هم سرمربی چون برانکو که به نوعی تمامی ضعف های مدیریتیِ مدیرانی که با او کار کرده اند، با نتایج درخشان و قهرمانی های او به فراموشی سپرده شده است. مدیرانی که پشت سر موفقیت های متوالیِ سرمربی کروات پرسپولیس پنهان شده اند.

آیا واقعا دلیلی وجود دارد که کوچکترین مسائل باشگاه پرسپولیس رسانه ای شود؟ در روزهایی که مدیرانی هم چون محمدرضا زنوزی در تراکتورسازی، مسعود تابش در سپاهان، سعید آذری در ذوب آهن و حتی فتحی در استقلال تهران، بی سروصدا و تبلیغات مشغول کارشان هستند، سرپرست باشگاه پرسپولیس هر روز بیشتر هواداران سرخ دل پایتخت را آزرده خاطر می سازد. البته فراموش نشود به نوعی این شرایط ناراحت کننده را نیز باشگاهی چون استقلال در سال قبل تجربه کرده و اکثر هواداران این تیم از مدیریت افتخاری به هیچ عنوان راضی نبوده و با اعتراضات خود زمینه ساز خروج او از باشگاه محبوبشان شدند.

بحث دیگر در مورد ایرج عرب، عملکرد ضعیف او تابدین جا در بحث نقل و انتقالات باشگاه بوده است. در روزهایی که هواداران پرسپولیس، سرمست از بازشدن پنجره های بسته خود در زمستان سرد ایران بودند؛ اما عملکرد تابدین جا منفی سرپرست پرسپولیس، کام آن ها را تلخ نموده است. سرپرست جدید پرسپولیس در برابر خواسته به حق هواداران، مدام از مسائل و مشکلات مالی باشگاه در موضوع نقل و انتقالات دم می زند و فقط جملات طوطی وار و تکراری را در این زمینه بیان می کند! آخر مگر می شود باشگاهی که به گفته خود AFC از لیگ قهرمانان آسیا درآمدی بالای سه میلیون دلار داشته، اسپانسر بزرگی چون ایرانسل را در پشت سر خود می بیند و حتی در بازی هایی چون نیمه نهایی و فینال آسیا به مانند باشگاه استقلال، رکورد هوادار در این مسابقات را در ورزشگاه آزادی شکست، آن هم با آن قیمت های سرسام آور بلیط فروشی، باز هم مشکلات مالی باید داشته باشد!

صحبت های گنگ و نامفهوم سرپرست باشگاه پرسپولیس نیز مزید برعلت می شود تا هواداران بیش از قبل اعتماد خود را نسبت به او از دست بدهند. صحبت هایی از قبیل اینکه این پول ها پیش خور شده اند و باز هم باشگاه مشکل مالی دارد! رفتار غیرحرفه ای عرب در مورد اعتراضات بازیکنان پرسپولیس به عدم دریافت به موقع حق و حقوقشان باز هم نشان از ضعف دیگری از وی دارد. اگر این پول ها به هر دلیلی خرج شده اند، چرا سرپرست پرسپولیس به صورت شفاف و دقیق به هواداران توضیح نمی دهد که درآمدهای حاصل از ایرانسل، بلیت فروشی و در ادامه پاداش های AFC در کجا مورد استفاده قرار گرفته و یا خرج شده اند؟!

آن چه که مشخص است، نمی توان به عملکرد عرب تابدین جا نمره قبولی داد و هواداران پرسپولیس امیدوارند که یا نوع برخورد، ادبیات و رفتار حرفه ای سرپرست کنونی پرسپولیس تغییر پیدا کند و یا شخصی لایق تر به عنوان مدیر و سرپرست این باشگاه منصوب گردد. خواسته ای به حق، که پیش پا افتاده ترین و کوچکترین درخواستی است که یک هوادار می تواند از باشگاه مورد علاقه خود، انتظار داشته باشد.

طرفداری