مقصر مرگ 3 كودک كيست
نگاه قضايی حقوقي به پرونده فاجعه خرمدره
خبر بسيار تلخ و تكان دهنده بود. سه كودك خرمدره‌اي، كه براي تماشاي برنامه «خاله شادونه» به يك سالن ورزشي رفته بودند پس از پايان برنامه هنگام خروج از سالن زير پاهاي صدها تن ديگر به شكل دلخراشي جان سپردند.
در آن عصر بهاري قرار بود براي كودكان خرمدره‌اي خاطره‌اي شاد و شيرين رقم بخورد اما افسوس كه آن روز به يكي از تلخ‌ترين حوادث سال‌هاي اخير تبديل شد و چند خانواده را عزادار و مردم زيادي را در ماتم و اندوه فرو برد.
بچه‌هايي كه يك هفته قبل از شروع برنامه به عشق ديدن مجري دوست داشتني و مورد علاقه‌شان سر از پا نمي‌شناختند و براي شركت در اين جشن لحظه‌شماري مي‌كردند حتي تصورش را هم نمي‌كردند چه حادثه هولناكي در انتظارشان است.
از سوي ديگر مادراني كه براي خوشحال كردن دل فرزندانشان به هر سختي بليت شركت در مراسم را تهيه كرده بودند هيچگاه تصور نمي‌كردند كه فرزندانشان را با پاي خود به قربانگاه مي‌برند.
وقتي خبر مرگ سه كودك خرمدره‌اي به سرعت همه جا پيچيد بي‌اختيار حادثه تلخ مرگ 6 دختر دانش‌آموز دبستاني در درياچه پارك شهر تهران – ارديبهشت سال 81- در خاطره‌ها زنده شد.
انگار همين ديروز بود كه 15 دانش‌آموز همراه معلمانشان از مدرسه‌اي در تهران براي بازديد موزه پست به راه افتادند اما وقتي به موزه رسيدند به‌رغم تعيين وقت قبلي و فقط به خاطر برخي ناهماهنگي‌ها با در بسته روبه‌رو شدند بعد هم معلمان به ناچار تا زمان گشوده شدن موزه بچه‌ها را به پارك‌شهر بردند تا قايق‌سواري كنند اما افسوس كه به دليل سنگيني و واژگوني قايق، شش دختربچه در آب درياچه جان سپردند و...
سالهاست كه درپي وقوع چنين حوادث هولناكي، بلافاصله همه به دنبال مقصر مي‌گردند و انگشت اتهام به سوي افراد مختلف نشانه مي‌رود اما عامل يا عاملان نيز به سرعت و با توجيهات پي در پي سعي در رفع اتهام از خود و مقصر جلوه دادن ديگران مي‌نمايند.
مراسم ربطي به صدا و سيما نداشت
تهيه كننده برنامه «خاله شادونه» در اين باره گفته : اين مراسم ربطي به صدا و سيما نداشت چرا كه يك شركت خصوصي با مجري برنامه تماس گرفته و هيچ هماهنگي با تهيه‌كننده و صدا و سيما نيز در اين باره انجام نشده بود.
علي اكبر ذاكري مي‌گويد: «مقصر اصلي حادثه برگزار كننده برنامه و انتظامات محل بوده كه در سالني با ظرفيت كم و فقط به خاطر كسب درآمد بيشتر اقدام به فروش بليت به تعداد بسيار بالا كرده است. طبيعي است كه به دليل ناتواني در كنترل جمعيت و نظم سالن چنين اتفاقي رخ دهد.»
نوري پور، فرماندار خرمدره نيز اظهارداشت: «من دو روز قبل در جريان اجراي برنامه قرار گرفتم. تا آن زمان با فرمانداري هماهنگ نشده بود. وقتي مسئول برگزاري برنامه را خواستم گفت: سالن سه هزار نفر ظرفيت دارد ولي فقط 300 عدد بليت فروخته شده است. اما روز مراسم مشخص شد آنها 4 هزار بليت فروخته بودند. حتي زماني كه بليت كم آوردند هر يك بليت را به دو قسمت تقسيم كرده بودند تا پول بيشتر به دست آورند. حالا شما تصور كنيد اين همه جمعيت قرار باشد از يك در كوچك رفت و آمد كنند، خب فاجعه به بار مي‌آيد. از طرفي برگزاركنندگان مراسم با نيروهاي امدادي هم هماهنگي نكرده بودند.»
سرپرست دادگستري خرمدره هم كه حاضر نشد درباره اين پرونده با خبرنگار ما گفت‌وگو كند تنها در يك جمله گفت: «مطمئن باشيد بشدت پيگير پرونده هستيم و مقصران حادثه بزودي شناسايي و محاكمه خواهند شد.»
مجازات قانوني مقصران
آرش سيفي قاضي دادسراي جنايي تهران مي‌گويد: «در اين پرونده‌ها، نظر كارشناسان حوادث كه از سوي قاضي پرونده براي شناسايي مقصران و درصد قصور آنها تعيين مي‌شوند بسيار مهم است. همچنين پس از شناسايي مقصران، قاضي بايد با اقتدار متهمان را محاكمه و مجازات‌شان را تعيين كند. البته نبايد فراموش كرد كه طبق ماده 616 قانون مجازات اسلامي در صورتي كه قتل غيرعمد به واسطه بي‌احتياطي يا بي‌مبالاتي يا اقدام به امري كه مرتكب در آن مهارت نداشته يا به خاطر رعايت نكردن نظامات واقع شود، مسبب به حبس از يك تا سه سال و نيز به پرداخت ديه – در صورت مطالبه از ناحيه اولياي دم – محكوم خواهد شد مگر اينكه خطاي محض اثبات شود. در اين پرونده نيز مي‌بايست منتظر اعلام نظر كارشناسان و سپس پيگيري‌هاي قضايي پرونده باشيم.»
مجري و برگزاركنندگان مقصرند
ايرج ابراهيمي – كارشناس ايمني و حوادث ناشي از كار مي‌گويد: در چنين پرونده‌هايي بنا به دستور و نظر قاضي پرونده، كارشناس يا هيأت كارشناسي تعيين شده و آنها نيز با حضور در محل حادثه و بازرسي دقيق محل، گفت‌وگو با حاضران و شاهدان حادثه و بررسي‌هاي موشكافانه، نظر خود را به قاضي ارائه مي‌كنند. در اين پرونده يا پرونده‌هاي مشابه همانند حادثه پارك شهر كه خود نيز يكي از كارشناسان رسيدگي به ماجرا بودم گاه به علت سنگيني و حساس بودن حادثه و اينكه موضوع جان چند كودك بي‌گناه مطرح است و كوچكترين سهل‌انگاري و غفلتي به منزله پايمال شدن خون قربانيان معصوم حادثه است بنابراين بايد با حساسيت و دقت بيشتري نظر داد. در اين پرونده نيز نظر كارشناسان مهم است و قاضي براساس آن مي‌تواند تصميم درستي بگيرد و پرونده را به نتيجه برساند.
اما به طور قطع برگزاركنندگان اين برنامه از مجري گرفته تا ساير دست‌اندركاران مقصر هستند. خانم مجري وقتي مي‌خواهد براي اجراي برنامه‌اي كه قرار است صدها كودك در آن حضور داشته باشند، شركت كند بايد از قبل آموزش ببيند و از مسئولان برگزاركننده بخواهد تا برايش توضيح دهند آيا محل اجراي برنامه امنيت لازم را دارد يا نه؟ موضوع مهم ديگر اين كه وقتي قرار است چند هزار كودك در يك مجموعه يا محل امن جمع شوند تا برنامه‌اي را ببينند در واقع حضانت بچه‌ها –مراقبت و نگهداري – از آنها به عهده برگزاركنندگان مراسم و متوليان مربوطه است. پس مسئولان برگزاركننده اين برنامه و مديران سالن ورزشي مسئول حفظ و نگهداري از بچه‌ها بوده‌اند كه متأسفانه سهل‌انگاري كرده‌اند و بدون در نظر گرفتن ايمني لازم اين برنامه را برگزار و اجرا كردند پس بايد پاسخگو نيز باشند.
اما واقعيت اين است كه سه كودك بي‌گناه در اين حادثه قرباني شده‌اند و والدين‌شان تا قيامت داغي بر دل دارند كه هيچ مرهمي توان بهبود آن را ندارد. پرونده اين حادثه هولناك نيز دير يا زود بسته خواهد شد. مقصران شناسايي و با پرداخت ديه مجازات خواهند شد. اما مقصر اصلي كيست؟
افرادي كه از فرط طمع و زياده‌خواهي و فقط به خاطر دستيابي به پول‌هاي بيشتر بي‌توجه به تأمين امنيت جان بچه‌ها هزاران بليت مي‌فروشند و جيب‌هايشان را پر مي‌كنند يا پدر و مادراني كه به خاطر نبود تفريح و سرگرمي براي كودكان‌شان هر سختي را به جان خريدند تا بلكه ساعتي جسم و روح نازنين‌شان را شاد كنند غافل از اينكه قرار است بچه‌هايشان را به دالان مرگ ببرند.
اي كاش ديگر كودكان را دستمايه رسيدن به دنيا و ماديات نكنيم.
منبع: ایران
در آن عصر بهاري قرار بود براي كودكان خرمدره‌اي خاطره‌اي شاد و شيرين رقم بخورد اما افسوس كه آن روز به يكي از تلخ‌ترين حوادث سال‌هاي اخير تبديل شد و چند خانواده را عزادار و مردم زيادي را در ماتم و اندوه فرو برد.
بچه‌هايي كه يك هفته قبل از شروع برنامه به عشق ديدن مجري دوست داشتني و مورد علاقه‌شان سر از پا نمي‌شناختند و براي شركت در اين جشن لحظه‌شماري مي‌كردند حتي تصورش را هم نمي‌كردند چه حادثه هولناكي در انتظارشان است.
از سوي ديگر مادراني كه براي خوشحال كردن دل فرزندانشان به هر سختي بليت شركت در مراسم را تهيه كرده بودند هيچگاه تصور نمي‌كردند كه فرزندانشان را با پاي خود به قربانگاه مي‌برند.
وقتي خبر مرگ سه كودك خرمدره‌اي به سرعت همه جا پيچيد بي‌اختيار حادثه تلخ مرگ 6 دختر دانش‌آموز دبستاني در درياچه پارك شهر تهران – ارديبهشت سال 81- در خاطره‌ها زنده شد.
انگار همين ديروز بود كه 15 دانش‌آموز همراه معلمانشان از مدرسه‌اي در تهران براي بازديد موزه پست به راه افتادند اما وقتي به موزه رسيدند به‌رغم تعيين وقت قبلي و فقط به خاطر برخي ناهماهنگي‌ها با در بسته روبه‌رو شدند بعد هم معلمان به ناچار تا زمان گشوده شدن موزه بچه‌ها را به پارك‌شهر بردند تا قايق‌سواري كنند اما افسوس كه به دليل سنگيني و واژگوني قايق، شش دختربچه در آب درياچه جان سپردند و...
سالهاست كه درپي وقوع چنين حوادث هولناكي، بلافاصله همه به دنبال مقصر مي‌گردند و انگشت اتهام به سوي افراد مختلف نشانه مي‌رود اما عامل يا عاملان نيز به سرعت و با توجيهات پي در پي سعي در رفع اتهام از خود و مقصر جلوه دادن ديگران مي‌نمايند.
مراسم ربطي به صدا و سيما نداشت
تهيه كننده برنامه «خاله شادونه» در اين باره گفته : اين مراسم ربطي به صدا و سيما نداشت چرا كه يك شركت خصوصي با مجري برنامه تماس گرفته و هيچ هماهنگي با تهيه‌كننده و صدا و سيما نيز در اين باره انجام نشده بود.علي اكبر ذاكري مي‌گويد: «مقصر اصلي حادثه برگزار كننده برنامه و انتظامات محل بوده كه در سالني با ظرفيت كم و فقط به خاطر كسب درآمد بيشتر اقدام به فروش بليت به تعداد بسيار بالا كرده است. طبيعي است كه به دليل ناتواني در كنترل جمعيت و نظم سالن چنين اتفاقي رخ دهد.»
نوري پور، فرماندار خرمدره نيز اظهارداشت: «من دو روز قبل در جريان اجراي برنامه قرار گرفتم. تا آن زمان با فرمانداري هماهنگ نشده بود. وقتي مسئول برگزاري برنامه را خواستم گفت: سالن سه هزار نفر ظرفيت دارد ولي فقط 300 عدد بليت فروخته شده است. اما روز مراسم مشخص شد آنها 4 هزار بليت فروخته بودند. حتي زماني كه بليت كم آوردند هر يك بليت را به دو قسمت تقسيم كرده بودند تا پول بيشتر به دست آورند. حالا شما تصور كنيد اين همه جمعيت قرار باشد از يك در كوچك رفت و آمد كنند، خب فاجعه به بار مي‌آيد. از طرفي برگزاركنندگان مراسم با نيروهاي امدادي هم هماهنگي نكرده بودند.»
سرپرست دادگستري خرمدره هم كه حاضر نشد درباره اين پرونده با خبرنگار ما گفت‌وگو كند تنها در يك جمله گفت: «مطمئن باشيد بشدت پيگير پرونده هستيم و مقصران حادثه بزودي شناسايي و محاكمه خواهند شد.»
مجازات قانوني مقصران
آرش سيفي قاضي دادسراي جنايي تهران مي‌گويد: «در اين پرونده‌ها، نظر كارشناسان حوادث كه از سوي قاضي پرونده براي شناسايي مقصران و درصد قصور آنها تعيين مي‌شوند بسيار مهم است. همچنين پس از شناسايي مقصران، قاضي بايد با اقتدار متهمان را محاكمه و مجازات‌شان را تعيين كند. البته نبايد فراموش كرد كه طبق ماده 616 قانون مجازات اسلامي در صورتي كه قتل غيرعمد به واسطه بي‌احتياطي يا بي‌مبالاتي يا اقدام به امري كه مرتكب در آن مهارت نداشته يا به خاطر رعايت نكردن نظامات واقع شود، مسبب به حبس از يك تا سه سال و نيز به پرداخت ديه – در صورت مطالبه از ناحيه اولياي دم – محكوم خواهد شد مگر اينكه خطاي محض اثبات شود. در اين پرونده نيز مي‌بايست منتظر اعلام نظر كارشناسان و سپس پيگيري‌هاي قضايي پرونده باشيم.»
مجري و برگزاركنندگان مقصرند
ايرج ابراهيمي – كارشناس ايمني و حوادث ناشي از كار مي‌گويد: در چنين پرونده‌هايي بنا به دستور و نظر قاضي پرونده، كارشناس يا هيأت كارشناسي تعيين شده و آنها نيز با حضور در محل حادثه و بازرسي دقيق محل، گفت‌وگو با حاضران و شاهدان حادثه و بررسي‌هاي موشكافانه، نظر خود را به قاضي ارائه مي‌كنند. در اين پرونده يا پرونده‌هاي مشابه همانند حادثه پارك شهر كه خود نيز يكي از كارشناسان رسيدگي به ماجرا بودم گاه به علت سنگيني و حساس بودن حادثه و اينكه موضوع جان چند كودك بي‌گناه مطرح است و كوچكترين سهل‌انگاري و غفلتي به منزله پايمال شدن خون قربانيان معصوم حادثه است بنابراين بايد با حساسيت و دقت بيشتري نظر داد. در اين پرونده نيز نظر كارشناسان مهم است و قاضي براساس آن مي‌تواند تصميم درستي بگيرد و پرونده را به نتيجه برساند.
اما به طور قطع برگزاركنندگان اين برنامه از مجري گرفته تا ساير دست‌اندركاران مقصر هستند. خانم مجري وقتي مي‌خواهد براي اجراي برنامه‌اي كه قرار است صدها كودك در آن حضور داشته باشند، شركت كند بايد از قبل آموزش ببيند و از مسئولان برگزاركننده بخواهد تا برايش توضيح دهند آيا محل اجراي برنامه امنيت لازم را دارد يا نه؟ موضوع مهم ديگر اين كه وقتي قرار است چند هزار كودك در يك مجموعه يا محل امن جمع شوند تا برنامه‌اي را ببينند در واقع حضانت بچه‌ها –مراقبت و نگهداري – از آنها به عهده برگزاركنندگان مراسم و متوليان مربوطه است. پس مسئولان برگزاركننده اين برنامه و مديران سالن ورزشي مسئول حفظ و نگهداري از بچه‌ها بوده‌اند كه متأسفانه سهل‌انگاري كرده‌اند و بدون در نظر گرفتن ايمني لازم اين برنامه را برگزار و اجرا كردند پس بايد پاسخگو نيز باشند.
اما واقعيت اين است كه سه كودك بي‌گناه در اين حادثه قرباني شده‌اند و والدين‌شان تا قيامت داغي بر دل دارند كه هيچ مرهمي توان بهبود آن را ندارد. پرونده اين حادثه هولناك نيز دير يا زود بسته خواهد شد. مقصران شناسايي و با پرداخت ديه مجازات خواهند شد. اما مقصر اصلي كيست؟
افرادي كه از فرط طمع و زياده‌خواهي و فقط به خاطر دستيابي به پول‌هاي بيشتر بي‌توجه به تأمين امنيت جان بچه‌ها هزاران بليت مي‌فروشند و جيب‌هايشان را پر مي‌كنند يا پدر و مادراني كه به خاطر نبود تفريح و سرگرمي براي كودكان‌شان هر سختي را به جان خريدند تا بلكه ساعتي جسم و روح نازنين‌شان را شاد كنند غافل از اينكه قرار است بچه‌هايشان را به دالان مرگ ببرند.
اي كاش ديگر كودكان را دستمايه رسيدن به دنيا و ماديات نكنيم.
منبع: ایران
