کلیات

شهرستان دشتیاری یکی از شهرستان‌های استان سیستان و بلوچستان است. مرکز این شهرستان، شهر نگور است.

کشت موز، انبه و هندوانه از شهرستان دشتیاری در استان سیستان و بلوچستان تا جنوب غرب این استان رونق خاصی داشت اما با گذر توفان گنو از منطقه، بسیاری از آن‌ها از بین رفت. مهم‌ترین روستاهای این شهرستان پسابندر و درگس هستند. همچنین این شهرستان زیستگاه گاندو تمساح ایرانی می‌باشد.

پیشینه

این شهرستان در تاریخ ۲۳ آذر ۹۸ توسط هیئت دولت از شهرستان چابهار جدا شد و مستقل گردید.

موقعیت جغرافیایی

شهرستان دشتیاری در منتهی الیه جنوب شرقی ایران قرار گرفته‌است. از نظر موقعیت مختصات جغرافیایی در ۲۵ درجه و۴ دقیقه تا ۲۶ درجه و ۶ دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۶۰ درجه و ۵۵ دقیقه تا ۶۱ درجه و ۵۴ دقیقه شرقی واقع شده‌است.

این شهرستان با مدار راس السرطان تنها یک درجه و ۳۷ دقیقه فاصله دارد که قرار داشتن در چنین موقعیتی، شرایط خاص جغرافیایی و اقلیمی بویژه بالا بودن دما و میزان کم بارندگی را سبب شده‌است.

شهرستان دشتیاری از طرف شمال به شهرستان راسک از غرب به شهرستان چابهار از شرق به کشور پاکستان و از جنوب به آبهای آزاد دریای عمان ختم می شود. به طوریکه ۸۵ کیلومتر خط ساحلی با دریای عمان و ۱۳۲ کیلومتر مرز خشکی با پاکستان دارد به این ترتیب امکان دسترسی به آبهای آزاد از این طریق برای شهرستان دشتیاری جایگاه ویژه‌ایی را به وجود آورده‌است. مساحت منطقه دشتیاری حدود ۶ هزار کیلومتر مربع است.

تقسیمات کشوری

شهرستان دشتیاری شامل ۲ بخش، ۴ دهستان و ۲ شهر به شرح زیر است:

شهرستان دشتیاری

جمعیت

بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان دشتیاری در سال ۱۳۹۵ برابر با ۷۹٬۹۱۱تن (۱۸٬۰۷۹خانوار) بوده‌است.

سیل دشتیاری

اسفند ماه سال 1402 سیل ویرانگری در جنوب استان سیستان و بلوچستان به وقوع پیوست و بر اساس آمار میزان بارش ها در طی چند روز کوتاه از 280 میلی متر که به مراتب از میانگین بارش سالانه این استان بالاتر است، فراتر رفت.

از بین رفتن راه دسترسی، آبگرفتگی منازل مردم، عدم امداد رسانی بموقع، کمبود آب آشامیدنی و غذا، از بین رفتن اراضی کشاورزی، سرمای هوا برخی از جمله مشکلات پیش روی مردم گزارش شد.

عمده این مشکلات در شهرستان دشتیاری به وقوع پیوست.