آقای طبیبیان؛ کاش امضای ضمانت و پاسخگوئی داده بودید
جناب آقای طبیبیان که از اقتصاددانان به نام و مدیران محترم سابق سازمان برنامه و بودجه کشور بوده، در یادداشتی به بهانه تفاهم و همکاری اخیر بانک مرکزی با خودروسازان، آنها را ضایعه‌ساز خوانده و اظهار امیدواری و آرزو کرده بودند که این موضوع و خبر آن تکذیب شود.
گذشته از این آرزوی تحقق نیافته آقای دکتر و صرف نظر از اینکه این تسهیلات هم برای کاهش بدهی بانکی خودروسازان به بانک ها و هم برای کاهش بدهی آنها به قطعه‌سازان تخصیص یافته و در عمل حتی یک ریال هم به حساب دو خودروساز کشور واریز نشده، طرح چند نکته را با ایشان ضروری می‌دانیم و این بار ما آرزو می کنیم تخصص‌ها در حوزه های مختلف به تعهد تبدیل شود و در مسیر خدمت به کشور و برون رفت از شرایط دشوار فعلی قرار گیرد، نه برای تخریب و تخطئه صنعتگران کشور.
آقای دکتر طبیبیان؛ کاش همان در همان سال‌های گذشته که خاطرات آن را در یادداشت‌تان تعریف کردید، سنگ بنای عملکرد و حمایت از خودروسازی که به کنار، سایر شاخص‌های اقتصادی، صنعتی و البته حمایتی را به گونه ای می گذاردید که امروز اقتصاد ایران تا این اندازه آسیب پذیر نباشد.
مدعی شده اید با وجود اینکه معاون اقتصادی سازمان برنامه و بودجه بوده اید، تلاش و جهد و استدلال‌های شما برای تعطیلی خودروسازی افاقه نکرده و تصمیمی متفاوت به آنچه که فکر می‌کردید درست است، اتخاذ شده است. چه به دور از انصاف است که این رویداد را تجربه کرده باشید اما آن را برای دیگر مدیران کشور متصور نباشید.
چرا فکر نمی کنید که در این ۲۸ سال که گفته اید هم بسیاری از مدیران همین صنعت خودرو می خواسته اند تصمیمات دیگری بگیرند اما جد و جهد و استدلال شان کارگر نیفتاده و روند دیگری طی شده است؟
آقای طبیبیان؛ در عجبیم که از مردن صنعتی سخن به میان آورده اید که حیات و ممات بیش از ۶۰ رشته صنعتی دیگر به آن وابسته است. به کسوت و تخصص شما احترام می گذاریم و علی رغم میل باطنی، گزینه مرگ برای این صنعت از همان ۲۸ سال پیش شما را متصور می‌دانیم اما مجبوریم از شما بخواهیم با تکیه بر همین تخصص و تجربه به ما بگوئید جدای از انهدام بیش از سه میلیون اشتغال مستقیم و غیرمستقیم صنعت خودرو و قطعه سازی، در این سال ها ارز مورد نیاز برای واردات بیش از ۱/۵ میلیون خودرو در سال باید از کدام منبع پایان‌ناپذیر تامین می شده است؟ اگر تخصص و تجربه شما تائید می کند باید یادآور شویم که اگر صنعت خودروسازی داخلی نبود سالانه حدود ۱۵ میلیارد دلار ارز برای واردات ۱/۵ میلیون خودرو از کشور خارج می شد. حال شما با تخصص و تجربه تان بگوئید در همین یکسال اخیر که جابجایی پول برای غذا و دارو هم در گیرودارهای تحریم های سیاسی به نهایت محدودیت رسیده، ۱۵ میلیارد دلار را از چگونه باید تامین می‌کردیم؟
آقای طبیبیان؛ با ذکر این نکته که شما اقتصاددانید و تخصصی در حوزه مهندسی و صنعت ندارید و اظهار نظر در حوزه شاخص‌های انطباق استانداردها و کیفیت را باید به متخصصان حوزه فنی و مهندسی واگذار کنید، عرض می‌کنیم به قول و وعده مدیران ۲۸ سال پیش برای همپائی صنعت خودرو ایران با خودروسازان کره ای اشاره کرده اید که هیچگاه محقق نشده است.
اگر به تخصص اصلی و تجربه تان رجوع کنید و کمی هم انصاف چاشنی آن کنید، به یاد خواهید آورد که هیچ سیاست و رویکرد و شاخص اقتصادی و استراژیک دیگری با کره جنوبی همپائی نکرد تا انتظار داشته باشیم، خودروسازان ما هم هیوندائی شوند.
شما كه از ما بهتر به اقتصاد جهاني اشراف داريد بگوييد كه نرخ سود بانكي در كشورهاي ديگر از جمله همين كره جنوبي چقدر است؟ قوانين حمايتي از توليدكنندگان آن ها در چه سطحي است؟ راستي؛ قيمت محصولات توليدي صنايع اين كشور هم به صورت دستوري تعيين مي شود؟ آيا تخصص و تجربه شما حكم مي كند در كشوري كه بهاي مواد اوليه، قيمت ارز و حتي حدس زدن! نرخ تورم خارج از حيطه و اختيار توليد كننده است، مي توان مثل كره جنوبي و هيوندائي بود؟!
آقاي طبيبيان؛ شما كه استاد مسلم علم اقتصاد هستيد براي مردم ايران تشريح كنيد كه قيمت گذاري دستوري و در نتيجه اختلاف قيمت خودرو از درب كارخانه تا بازار چگونه موجب رانت بزرگي براي دلالان شده است و بهايي كه در اين فاصله از جيب مصرف كننده خارج مي شود، در جيب توليدكننده هم نمي رود. شما بگوييد كه ساختن و توليد كردن بيش از آنكه تصور مي شود سخت است تا ما بگوييم حمله و تاختن به توليد و توليد كننده داخلي؛ بسي آسان تر از آن است كه وصف شود
آقای طبیبیان؛ نوشته اید که بانک مرکزی صورت مالی مهر خورده‌ای از خودروسازان منتشر کند، می خواهیم بگوئیم که نیازی به آن نیست؛ گزارش های ارائه شده از سوی خودروسازان گویای این حقیقت است که تصمیم های غیرکارشناسی که با جد و جهد و به دور از معیارها و شاخص های صنعتی و اقتصادی بر خودروسازان دیکته شد آنان را از شرکت هایی سودده به مجموعه هایی با چند هزار میلیارد تومان زیان انباشته تبدیل کرد.
