بچه‌ها اگر جای شهردار تهران بودند چه می‌کردند
به گزارش «تابناک»، روزنامه ایران در گزارشی درباره آلودگی هوا و تعطیلی مدارس نوشت: مدرسه تعطیل می‌شود، اما این تعطیلی اصلاً مزه نمی‌دهد چون هوا آلوده است و به‌خاطر همین شما بچه‌ها باید در خانه بمانید. در واقع می‌شود گفت در خانه حبس می‌شوید چون نه می‌شود رفت بیرون و ورزش و بازی کرد و نه حتی مسافرت رفت چون پدر و مادرها که تعطیل نیستند. تازه تکالیفی که باید در خانه انجام دهید هم هست. از خیلی‌هایتان شنیدم که حتی تکالیف بیشتر هم شده تا یک وقت از درس‌ها عقب نیفتید، پس این تعطیلی واقعاً مزه نمی‌دهد.
اما باید چه کار کرد؟ این را خیلی‌ها از هم می‌پرسند. حتی گاهی آنقدر عصبانی می‌شوند که می‌گویند پس چرا کاری نمی‌کنند؟ حالا سؤال ما از شما این است که اگر شما مسئولیتی داشتید، مثلاً شهردار تهران بودید، برای کاهش آلودگی هوا چه کار می‌کردید؟ البته که رفع آلودگی هوا تنها وظیفه شهردار نیست و مسئولان دیگری در آن سهم دارند، ولی ما خواستیم شما خودتان را به جای شهردار بگذارید.
نازنین میربهاء‌الدین، دانش‌آموز کلاس پنجم می‌گوید: «اگر من شهردار تهران بودم، حمل و نقل عمومی را زیاد می‌کردم و نسبت به افزایش فضای سبز در شهر اقدام می‌کردم. در فضای شهر، به جای ماشین، به عابران پیاده اهمیت می‌دادم. کارخانه‌هایی که هوا را آلوده می‌کنند، به خارج تهران می‌بردم و به جای سوخت‌هایی که هوا را کثیف می‌کنند، سوخت پاک استفاده می‌کردم و در نهایت اقدام به ایجاد و توسعه شهر هوشمند و الکترونیک می‌کردم. برای اینکه خاک و محیط زیست آلوده نشود هم به جای کیسه‌های پلاستیکی، کیسه‌های پارچه‌ای استفاده می‌کردم.»
امیرحسین قزوینیان ۱۰ ساله هم نظرش این است:«من اگر شهردار بودم می‌خواستم قیمت دوچرخه‌های بیدود را کمتر کنم و موتورهای شارژی بگذارم. هرکس از دوچرخه‌های بیدود بیشتر استفاده می‌کرد، مثلاً در هفته 4 روز استفاده می‌کرد، تشویقش می‌کردم و به او تخفیف سوار شدن دوچرخه را می‌دادم، مثلاً یک روز سفر مجانی می‌دادم و هرکس هم بیشتر استفاده می‌کرد، دو روز جایزه می‌دادم. استفاده از مترو را هم بیشتر می‌کردم. برای اینکه مردم در مترو لِه نشوند و اذیت نشوند، قطارها را بیشتر می‌کردم. صندلی‌های مترو را هم بیشتر می‌کردم تا مردم بتوانند راحت‌تر سفر کنند و ماشین بیرون نیاورند که هوا آلوده شود و بقیه مریضی تنفسی بگیرند. اگر من شهردار بودم، تعداد اتوبوس‌ها را بیشتر می‌کردم، البته اتوبوس‌های گازی را. اگر تعداد اتوبوس بیشتر می‌شد، مردم براحتی از آن استفاده می‌کردند و ماشین‌هایشان را نمی‌آوردند بیرون که هوا آلوده شود.»
دینا قندی کلاس دومی می‌گوید:« اگر من شهردار بودم کارخانه‌ها را دمِ شهر نمی‌ساختم، یک خرده دورتر از شهر می‌ساختم و از مردم خواهش می‌کردم اگر توانستند پیاده راه بروند.»
آرنیکا طالشی، ۱۲ ساله و دانش‌آموز کلاس ششم هم چنین نظری دارد:«اگر من به جای شهردار تهران بودم، علاوه بر گسترش حمل و نقل عمومی بخصوص مترو، موتورسیکلت‌های برقی را با دادن امکانات یا تسهیلاتی، جایگزین موتورسیکلت‌های بنزینی می‌کردم. موتورسیکلت‌های بنزینی، هم خیلی زیاد هستند و هم بسیار آلوده ساز. همچنین تلاش می‌کردم با همکاری بقیه مسئولان کارخانه‌هایی را که در اطراف شهرها هستند و باعث کثیفی هوای تهران می‌شوند، به نقاط دیگری انتقال دهم.»
امید پیرنیا، ۹ ساله اگر جای شهردار تهران بود، تا می‌توانست درخت می‌کاشت. او می‌گوید:«همه جا درخت می‌کاشتم. جلوی در خانه‌ها باغچه درست می‌کردم و می‌گفتم هر کسی باید ۱۰ تا درخت بکارد و آن را قانون می‌کردم که اگر نکاشت، جریمه شود.»
درسا نجم، کلاس ششم هم نظری مشابه امید دارد:«اگر من شهردار تهران بودم، اطراف تهران را درختان اُرس می‌کاشتم که هم بومی ایران است و هم در مقابل سرما و خشکسالی مقاوم است.»
من اگر شهردار بودم ، اولين كارم شكايت از شهرداران سابق از جمله شهرداري فعلي بود بابت نقض قوانين ، بخصوص قوانين فني و مهندسي ، چون بسياري از قوانين مطلوب ايشان را شوراي شهر و مجلس براي اقدامات غلط ايشان تدوين نمودنند كه با هيچ اصولي قابل قبول نيستسپس اگر دادستان شريك اين شهرداران نبود و حكم جبران خسارات را از شهرداران و حاميان ميگرفت كه بيشك مبلغ بزرگي خواهد بود ، شهر را از نو ميساختم ، باغ ها را احيا ميكردم ، خودرو پر مصرف و نا ايمن را پلاك نميكردم ، هر چيزي را طبق تعريف رسمي و با اصول فني و مهندسي ميساختم ، و هزاران كار كوچك و بزرگ كه هيچ يك از اين شهرداران نكردنند ، زيرا اهداف ايشان خدمت نبوده و نيست