مرور روزنامه‌های چهارشنبه ۲۲ مرداد‌ماه؛
رأی پرونده کرسنت در نهاد ریاست جمهوری است، ولی اعلام نمی‌شود
نقد و حمایت از سخنان رئیس‌جمهور درباره منتقدان دولت در روزنامه‌های دو جناح ادامه دارد. حجم این اخبار بر اعلام برنامه‌های اقتصادی دولت با حضور مقامات ارشد دولتی هم سایه افکنده است. وزیر نفت در حالی از پایان بخور بخور در نفت خبر داده که روزنامه‌های مخالف، سخنان تند وی را ناشی از شکست در پرونده کرسنت دانسته‌اند.
نقد و حمایت از سخنان رئیس‌جمهور درباره منتقدان دولت در روزنامه‌های دو جناح ادامه دارد. حجم این اخبار بر اعلام برنامه‌های اقتصادی دولت با حضور مقامات ارشد دولتی هم سایه افکنده است. وزیر نفت در حالی از پایان بخور بخور در نفت خبر داده که روزنامه‌های مخالف، سخنان تند وی را ناشی از شکست در پرونده کرسنت دانسته‌اند. رأی پرونده کرسنت در نهاد ریاست جمهوری است، ولی اعلام نمی‌شود
ابتکار یکی از چند روزنامه هوادار دولت است که سخنان زنگنه در برنامه پایش را مورد توجه قرار داده و نوشته است: وزیر نفت که کمتر در جمع رسانه‌ها حاضر می‌شود با حضور در برنامه‌ای تلویزیونی حرف‌های جنجالی زیادی را به زبان آورد؛ از افشای نقش چند وزیر در واریز پول به حساب بابک زنجانی تا انکار وجود توافقی برای تها‌تر نفتی با روسیه؛ از انتقاد شدید از حضور افراد بی‌سواد و بدون بلیت در اتوبوس صنعت نفت تا حضور گروهبان‌ها در جایگاه سرهنگ‌ها! از تداوم اعتقادش به بی‌فایده بودن پالایشگاه سازی تا مخالفتش با افزایش قیمت بنزین و ده‌ها مورد دیگر... بیژن نامدار زنگنه که بامداد سه شنبه در برنامه اقتصادی پایش در شبکه یک سیما سخن می‌گفت، افزود: دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار در دولت قبل با امضای چند وزیر و رئیس کل بانک مرکزی به حساب بانک جعلی بابک زنجانی در تاجیکستان واریز شد و کلا از بین رفت.
ابتکار در پایان نوشته، زنگنه افزود: افرادی اموال نفت را بردند و قرار هم نداشتند که پول آن را پس بدهند و اشتباهی نکرده اندو در حقیقت تیم بابک زنجانی که اموال ما را بردند عملا می‌خواستند پول‌ها را ندهند. بابک زنجانی یک سری اموال در ایران دارد که قرار شده برای ارزیابی به دولت داده شود ولی این اموال خیلی کمتر از بدهی هشت هزار میلیارد تومانی است که بابک زنجانی به خزانه دارد.
بیژن زنگنه گفت: زنجانی یک بانک بی‌اعتبار را درست کرده بود که تمام دارایی‌اش شاید ۵۰۰ هزار دلار نبود ولی بیش از دو میلیارد دلار پول دولت با مصوبه کارگروه نفت و دولت که رئیس بانک مرکزی و چند وزیر امضا کردند به وی داده شد. این افراد امضا کردند که پول را به بانک (FIIB) بدهید در صورتی که معلوم نیست این بانک در تاجیکستان چه بود. زنجانی بعد به مالزی رفته و یک بانک دیگر درست کرد. برای بانکی که هیچ اعتباری نداشته روی چه حسابی این ریسک بزرگ را کردند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا پول شما برمی گردد و میزان دارایی‌های زنجانی کافی است؟ گفت: میزان دارایی‌های وی در مقابل بدهی‌اش خیلی کم است. در مالزی هم چیزی ندارد. به گفته قاضی‌های دادگستری زنجانی یک پدیده بود.
زنگنه گفت: بیش از دو میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار پول بیت المال رفته تازه بعضی آقایان زبانشان یک متر و نیم دراز بوده و طلبکار هم هستند. ما نجابت می‌کنیم و حرف نمی‌زنیم ولی زبانشان دراز است. یعنی چه که این پول را برد؟ وی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آیا پول‌ها قابل ردیابی است گفت: چرا قابل ردیابی نباشد مگر می‌شود تنهایی چنین کاری را انجام دهد آیا می‌شود این همه اموال بیت المال را به تنهایی بخورد و برود؟ اصلا شدنی نیست. دوران بخور بخور تمام شده است.
در مقابل وطن امروز در مطلبی با تیتر «این وزیر اعصاب ندارد!» درباره چرایی سخنان زنگنه نوشته: «آیا باید کاری انجام می‌دادم که انجام ندادم و در کل تو چرا از کاهش صادرات خوشحالی؟... ۲ میلیارد و ۷۰۰ میلیون دلار پول بیت‌المال رفته تازه بعضی آقایان زبانشان یک متر و نیم دراز بوده و طلبکار هم هستند. ما نجابت می‌کنیم و حرف نمی‌زنیم ولی زبانشان دراز است. یعنی چه که این پول را برد؟... چرا پول‌ها قابل ردیابی نباشد؟ مگر می‌شود تنهایی چنین کاری را انجام دهد؟ آیا می‌شود این همه اموال بیت‌المال را به تنهایی بخورد و برود؟ اصلا شدنی نیست... این آقای مشرق که معلوم است سرش به کجا وصل است... این سؤالات برای همان مشرق و تسنیم هست...».
جملات بالا بخشی از اظهارات بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت در برنامه زنده تلویزیونی پایش ـ که بامداد سه‌شنبه پخش شد ـ بود. حضور زنگنه در یک برنامه زنده می‌توانست از آن جهت جذاب باشد که به تازگی رای دادگاه بین‌المللی کرسنت صادر شده و وزیر فعلی و اسبق نفت می‌توانست در این مورد روشنگری کند اما زنگنه در مورد تنها چیزی که صحبت نکرد همین مساله بود. غیر از این موضوع، نکته عیان در این برنامه تلویزیونی عصبانیت آقای وزیر بود. زنگنه که معلوم نبود برای چه چیزی این قدر عصبانی است رسانه‌های منتقد را که اتفاقا سؤالات بسیار مهم و مرتبط با حوزه کاری وی پرسیده بودند با جملاتی مانند فلانی معلوم است سرش به کجا وصل است، تحقیر کرد. البته زنگنه با همین ادبیات تند و لحن عصبانی خود از پاسخ دادن به برخی سؤالات طفره رفت و توضیح نداد موضوع تشکیل شورای ۵ نفره برای صادرات غیررسمی نفت چه بوده، لغو یک‌طرفه قراردادهای نفتی با سرمایه‌گذاران چینی در عسلویه چه هزینه‌ای خواهد داشت و آیا تبعات این اقدام را می‌پذیرد یا نه؟
ادبیات زنگنه که رئیس‌جمهور او را با عنوان شیخ‌الوزرای دولت یازدهم خطاب کرده آنقدر زننده بود که مجریان برنامه پایش سعی می‌کردند با سؤالات دلخواه زنگنه، وی را آرام کنند. زنگنه در این برنامه هرچه دلش خواست، گفت. اما نمی‌توان ادبیات تند و تیز و عصبانیت شیخ‌الوزرا را نادیده گرفت؛ زنگنه در مقابل دوربین‌های صدا و سیما از دایره ادب خارج می‌شد و معلوم نیست در مکان‌هایی که دوربین نیست وی در زمان عصبانیت با اطرافیان خود چگونه برخورد می‌کند.
این روزنامه همچنین درباره «سانسور رأی پرونده کرسنت» نوشته است: بالاخره شایعات تأیید و حکم دادگاه کرسنت صادر شد. دیروز بیژن زنگنه، وزیر نفت این موضوع را تأیید کرد. او در پاسخ به این سؤال که آیا رأی داوری بین‌المللی لاهه درباره پرونده کرسنت اعلام شده است، گفت: بله، اما من در حال حاضر نمی‌توانم در این باره اطلاع‌رسانی کنم. وی در پاسخ به این سؤال که آیا رأی این داوری به‌نفع ایران بوده یا خیر، به تسنیم گفت: مسئول اطلاع‌رسانی درباره نتیجه داوری لاهه در پرونده کرسنت مرجع دیگری است.
به گفته زنگنه، مرکزی در ریاست‌جمهوری باید نتیجه داوری بین‌المللی لاهه درباره پرونده کرسنت را اعلام کند. براساس اظهارات وزیر نفت، رأی صادر شده است؛ اما در ایران کسی درباره آن اطلاع‌رسانی نمی‌کند. به گزارش «وطن‌امروز» وزیر نفت که فساد بزرگ کرسنت در زمان وزارت او در دوره اصلاحات صورت گرفته، درباره محتوای حکم دادگاه لاهه چیزی نمی‌گوید. مرکزی در ریاست‌جمهوری که زنگنه ادعا کرده باید درباره حکم دادگاه کرسنت اطلاع‌رسانی کند، مشخص نیست. نمایندگان مجلس که در موضوع فساد بزرگ کرسنت پیگیر بوده‌اند نیز از محدودیت‌هایی می‌گویند که آن‌ها را نسبت به اطلاع‌رسانی درباره این فساد بزرگ و حکم آن محدود کرده است. شورایعالی امنیت ملی نیز رسانه‌ها را از انتشار جزئیات مربوط به پرونده کرسنت منع کرده است! و براساس این فرمول مردم نمی‌دانند دادگاه لاهه درباره فساد بزرگ کرسنت چه حکمی داده است. برجسته شدن موضوع رأی دادگاه کرسنت در روزهای اخیر هم پس از آن صورت گرفت که شرکت دانا گاز، شرکت مادر کرسنت (کرسنت بخش عمده‌ای از سهام دانا گاز را خریداری کرده است) روز یکشنبه با صدور بیانیه‌ای از صدور رأی دادگاه لاهه به نفع کرسنت خبر داد. پس از انتشار این خبر فشارهایی برای عدم انتشار آن در داخل ایران به‌عمل آمد، فشارهایی که تاکنون منجر به سانسور شدن حکم دادگاه لاهه در ایران شده است.
همه برنامه‌های دولت برای خروج از رکود
دنیای اقتصاد، تشریح برنامه‌های دولت برای خروج از رکود توسط رئیس‌جمهور در جمع نخبگان اقتصادی کشور را مورد توجه قرار داده و نوشته: همایش تبیین سیاست‌های اقتصادی دولت برای خروج از رکود، روز گذشته با سخنرانی رئیس‌جمهور در محل سالن اجلاس سران برگزار شد. حسن روحانی در این همایش به مثابه یک اقتصاددان ظاهر شد و اصول اقتصادی دولت خود را تشریح کرد. اصولی که به شهادت اقتصاددانان حاضر در این همایش بر علم اقتصاد تطبیق دارد. این اقتصاددانان در گفت‌و‌گو با «دنیای اقتصاد» در ارزیابی سخنان رئیس‌جمهور اعلام کردند که برای اولین بار است عالیترین مقام اجرایی جمهوری اسلامی اقتصاد را به خوبی درک کرده و می‌داند که روی چه باید‌ها و نبایدهای اقتصادی باید پافشاری کند.
روحانی در این همایش به بیان راهبردهای دولت برای خروج از رکود طی سال‌های ۹۳ و ۹۴ پرداخت و سخنرانی خود را در دو بخش مطرح کرد. او در بخش نخست مشکلات کشور را برای جمع حاضر که مجموعه‌ای از دولتمردان، استادان دانشگاه، فعالان بخش خصوصی و نماینده رسانه‌های مختلف بودند، بازخوانی کرد.
او به بیان فهرستی از مشکلات پیش روی دولت یازدهم پرداخت و به حاضران گفت: «از فهرستی که برمی‌شمارم دو قصد دارم؛ هم می‌خواهم مشکلات را بگویم و هم از شما بخواهم که در این زمینه‌ها بیشتر فکر، کار و سرمایه‌گذاری کنید».
رئیس‌جمهور مشکل اول را کمبود آب در کشور عنوان کرد و گفت: «در طول ۱۱ ماه گذشته نسبت به مساله تامین، صرفه‌جویی و مهار آب، تصمیماتی را اتخاذ و عملیاتی کردیم که بر این مبنا از امسال، سالانه حداقل ۲ میلیارد دلار برای مساله آب تامین اعتبار و هزینه خواهد شد». روحانی آنگاه به مشکلات گوناگون در بخش محیط زیست پرداخت و گفت: «در زمینه محیط زیست احساس کردیم با معضلات بسیار بزرگی مواجه هستیم. از آلودگی هوای کلان‌شهر‌ها و ورود ریزگرد‌ها گرفته تا خشک شدن تالاب‌ها و دریاچه‌ها و ده‌ها معضل دیگر از جمله خشک شدن جنگل‌های عظیم و بزرگ در زاگرس».
او خطاب به فعالان اقتصادی کشور گفت: «از شما هم خواهش می‌کنم هر موردی را که به محیط زیست مربوط می‌شود، به عنوان اولویت در سرمایه‌گذاری بدانیم و دولت حتما در این زمینه از کارآفرینان و سرمایه‌گذاران حمایت خواهد کرد». رئیس دولت یازدهم هزینه‌های درمان را سومین مشکل دانست و گفت: «در مساله سلامت مردم با معضل بسیار بزرگی مواجه بودند، گاهی باید همه پس‌انداز زندگیشان را به خاطر یک عمل جراحی یا بستری شدن یکی، دو ماهه پرداخت کنند که برای این مساله هم چاره‌اندیشی کردیم و قدم‌های بسیار مهمی را برداشته است. امروز در بیمارستان‌های دولتی در شهر‌ها، ۵/۷ درصد مخارج را بیمار پرداخت می‌کند که البته این میزان در روستا‌ها ۵ درصد است. قدم بسیار مهمی برداشته‌ایم و مصمم هستیم این راه را ادامه دهیم و اعتبارات آن را برای امسال و سال‌های آینده تامین خواهیم کرد».
رئیس‌جمهور سپس از «سیاست خارجی» و «اقتصاد»، به عنوان دو مسأله مهم کشور نام برد که خود راسا در جلسات آن حضور می‌یابد.
او گفت: «بنده به عنوان رئیس‌جمهور هفته‌ای نبوده که مستقیم جلسه یا جلساتی درباره این دو مساله مهم نداشته باشم و مسائل کلان و مهم این دو بخش را مستقیما نظارت و اداره جلساتش را خود بر عهده گرفته‌ام».
روحانی گفت: «در بحث اقتصاد با یک رکود تورمی بی‌سابقه در کشور مواجه بودیم و هستیم. اگر آمار و ارقام اقتصادی بانک مرکزی را از سال ۱۳۳۸ در نظر بگیریم، به استثنای سال‌های اولیه انقلاب، هیچ زمانی شرایط سال‌های ۹۱ و ۹۲ را نداشته‌ایم که رکودی ۲ سال پشت سر هم تداوم داشته باشد. رشد اقتصادی کشور براساس آمار بانک مرکزی در سال ۹۱، منفی ۸/۶ بوده و البته بنا بر آمارهای بانک مرکزی در سال ۹۲ به منفی ۱/۱ رسیده است».
روحانی گفت: «این رکود توأم با تورم بالای ۳۰درصد بود که چنین شرایطی در تاریخ کشورمان کمتر سابقه داشته یا بی‌سابقه بوده است».
رئیس‌جمهور با اشاره به وفور درآمدهای نفتی در سال‌های گذشته گفت: «دولت در سال ۸۵ تا ۹۰ دلارهای نفتی فراوانی در اختیار داشت که آن را بی‌حساب به بازار سرازیر کرد و سیل واردات و کاهش تولید را در پی داشت. بر این اساس در مدت چند سال، دو هزار واحد تولیدی تعطیل و ۵۰۰ هزار نفر در بخش صنعت بیکار شدند». او گفت: «ممکن است برخی بگویند رکودی که در سال ۹۱ و ادامه‌اش در ۹۲ به وجود آمد، صرفا در سایه تحریم بوده است، اما حتی اگر تحریمی هم نبود ما در سال ۹۱ مشکل پیدا می‌کردیم و آثار آن سیاست‌ها، ظهور و بروز پیدا می‌کرد».
روحانی تصریح کرد: «بسیاری از آنچه امروز کشور به عنوان مشکل اقتصادی، وارث آن است، ارثی تحمیلی بر ماست. در بحث تورم هم چنین است. اگر دست دولت بی‌محابا در کیسه بانک مرکزی باشد و هر لحظه تصمیم گرفت، به رئیس بانک مرکزی دستور دهد تا پایه پولی را افزایش دهد و مشکلات ریال را در هر کجا که می‌خواهد رفع کند، آن روزش، روز قشنگی است اما فردایش، فردای سیاهی خواهد بود».
او گفت: «۴۰ هزار میلیارد تومان از بانک مرکزی گرفتند و مسکن مهر ساختند. بیش از ۸۰ درصد پایه پولی کشور را افزایش دادند. از آن روزی که این پول خلق شد، آثار تورم بالای ۴۰ درصد را به دنبال داشت».
اعتماد نیز خبر از «انتصاب اعضای کارگروه تخصصی ستاد هماهنگی امور اقتصادی» داده و نوشته: با حکم جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور، دبیر و اعضای کارگروه تخصصی ستاد هماهنگی امور اقتصادی منصوب شدند.
اسحاق جهانگیری با صدور احکامی جداگانه دبیر و اعضای کارگروه تخصصی ستاد هماهنگی امور اقتصادی را منصوب کرد. با حکم معاون اول رئیس جمهور، مسعود نیلی به عنوان عضو و دبیر کارگروه تخصصی ستاد هماهنگی امور اقتصادی و محمد علی نجفی، اکبر کمیجانی، شاپور محمدی، سیدحمید پورمحمدی، پیمان قربانی، فرهاد نیلی، حسن درگاهی و سیدمهدی برکچیان به عنوان اعضای این ستاد منصوب شدند.
ادامه حواشی سخنان روحانی
در حالی که روزنامه آفتاب یزد از مقایسه سخنان رئیس جمهور با سخنان محمدرضا شاه درباره مخالفان حزب رستاخیز ابراز ناراحتی کرده، روزنامه اعتماد درباره «دوگانگی دفاع یا دفع اظهارات روحانی» نوشته است: آنقدر صریح صحبت کرد که شاید هنوز خیلی‌ها نمی‌دانند باید از او دفاع کنند یا انتقاد؟ در گوشه یی از ذهنشان از اینکه یک رئیس جمهور برای نخستین بار جلوی آنهایی که سال‌ها بود کسی مجال انتقاد از آنان را نیافته بود این گونه ایستاده است خوششان آمد و در گوشه دیگری از ذهن برخی‌ها حسن روحانی در حال ادامه راه مردی است که بسیاری برای عدم تکرار حضور، گفتار و رفتارش به روحانی رای داده بودند. پارادوکس ذهن افکار عمومی اما در میان همه وجود دارد. مخالفان و مدافعان لحن و ادبیات جدید رئیس جمهور زیاد هستند، دلایلشان بی‌شمار است تردید می‌آورند در افکار که بالاخره حق با کدام است؟ برخی روز گذشته با «شاه» مقایسه‌اش کردند و برخی دیگر از او تشکر کردند و به مخالفان گفتند چرا در دولت قبل که صد برابر بد‌تر از این با منتقدان رفتار می‌شد صدایشان درنیامد؟ از ادبیات محمود احمدی‌نژاد مثال‌ها آوردند و گفتند که او بد‌تر از این‌ها با منتقدانش برخورد می‌کرده است. با این همه انتظارات از حسن روحانی آنقدر بالاست که شاید اگر او به هر شکل دیگری رفتار می‌کرد بازهم از او انتقاد می‌شد. در این میان روز گذشته دفاع و انتقادهای بسیاری از روحانی شد. دولتی‌ها از او دفاع کردند و یک استاد اخلاق به حسن روحانی نامه نوشت و از او خواست که بیش از گذشته به خدا پناه ببرد.
حسین شریعتمداری در انتهای یادداشت روز کیهان با تیتر «حق با شماست ولی اشتباه می‌کنید!» درباره سخنان روحانی نوشته: در خاتمه این نکته نیز گفتنی و این گلایه مطرح کردنی است که چرا جناب روحانی برخلاف توصیه اکید و حکیمانه خداوند تبارک و تعالی، ابراز دوستی‌های خود را نثار دشمنان تابلودار نظام می‌کنند و خشم و عصبانیت خویش را به سوی دوستان می‌فرستند؟!
و در این باره گفتنی‌های دیگری نیز هست که می‌گذاریم و می‌گذریم و بر خلاف برخی از کسانی که به ریا و نفاق خود را دوستدار آقای روحانی جا‌می‌زنند ـ و در همان حال پنهان نمی‌کنند که ایشان را پلی برای مقاصد حزبی خود می‌دانند ـ برای رئیس‌جمهور محترم آرزو‌ی موفقیت داریم.
مسعود رفیعی‌طالقانی هم در یادداشتی در شهروند با تیتر «رئیس جمهور، باید رئیس جمهور باشد نه ادیب و شاعر و سخنور!» نوشته: دوستان هوادار دولت که امروز از ادبیات حسن روحانی برآشفته شده‌اند، گویا از یاد برده‌اند که این قبیل منش‌های «شبه روشنفکری» و نه روشنفکری که می‌گوید «به عقیدهٔ منتقد‌انت احترام بگذار»، در اتمسفری سیاسی – فرهنگی جواب می‌دهد که همه به میزان مساوی از امکانات و فرصت‌ها برخوردار باشند و نیز اخلاق سیاسی و مدنی در جامعه حاکم باشد. نه در میدانی که یک سویش فقط مشتی مطالبه بی‌سرو سامان و فروخورده وجود دارد و سوی دیگرش محافل قدرت و ثروت و رانت. شاید بتوان فریاد زد که روشنفکری، پراکسیس و عمل می‌خواهد و نه یک مشت «پز». عده‌ای گمان می‌کنند اگر امروز بگویند آقای روحانی، لطفا ادیبانه با منتقدانتان سخن بگویید، آن منتقدان خواهند گفت: «به به! عجب هواداران فرهیخته و روشنفکری دارد این دولت!» آیا می‌شود با اینان به زبان و ادبیات خودشان سخن نگفت و در مقابلشان سکوت کرد یا پز روشنفکری داد؟
به عقیده صاحب این قلم اگر نقدی به حسن روحانی وارد باشد که هست و از روز نخست نیز وارد بوده، نقد به این است که دولت از روز نخست نتوانست اعتدال را تعریف و تبیین کند و چنان شد که عده‌ای گمان کردند اعتدال یعنی ضربه خوردن و دم برنیاوردن!
دوستان منتقد امروزی که پیشتر دولت را بی‌چون و چرا حمایت می‌کردید، کوتاه بیایید لطفا! حالا که بعد از گذشت یک سال رئیس جمهوری کاری را کرد که باید می‌کرد، او را با محمود احمدی‌نژاد در یک پیاله قرار ندهید. ما هم هوادار/ منتقد دولتیم اما نه چنان که شمایید!
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۶۳
انتشار یافته: ۴
نعمت زاده : کاهش قیمت را به صلاح نمی بینمسوال : چرا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
650 میلیون یورو چی شد آقای دولت یازدهم بروید به جهنم کیا ؟ نمایندگان . کیهانی ها . دلسوزان و ...
گل و بلبله :واعظان کین جلوه بر محراب و منبر می کنند...
آموزش اخلاق توسط آقای روحانی:
هرکس به شما انتقاد کرد در جواب بگویید
"ترسوی بی سواد لرزان برو به جهنم"
این تازه موضوع سال دوم ریاست جمهوریه خدا به خیر کنه سال چهارم را که معلوم نیست چه کلمات گهرباری! قرار است بیاموزیم؟!