اقدامات یواشکی برای تامین آب شرب مورد نیاز پایتخت!
در چه صورت ممکن است که پروژه‌هایی با صرف هزینه قابل توجه به اجرا در آید، اما مدیران برای عکس یادگاری گرفتن با آنها و انتشار خبرش، تمایلی نشان ندهند؟ کمی به این پرسش فکر کنید تا بعد مثال‌هایی را مرور کنیم.
به گزارش «تابناک»، با شدت گرفتن خشکسالی و کاهش چشمگیر نزولات جوی در مناطق وسیعی از کشور، منابع آبی بسیاری از شهرها به بحرانی‌ترین وضعیت خود رسیده است؛ وضعیتی که برای نمونه در تهران موجب شده میزان ذخیره برخی سد‌های تامین‌کننده آب پایتخت نسبت به متوسط ۵۰ ساله در زمان مشابه، بین ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش نشان دهد که عددی قابل توجه و به شدت نگران کننده است.
نشانه‌های آشکاری از خطری بزرگ که بیخ گوش خیلی هایمان نشسته و در مقاطعی، شواهد ملموسی از آن را هم شاهد هستیم که البته خیلی زود و ساده از آن می‌گذریم؛ مثلا قطع آب در مناطقی از پایتخت برای چندین روز پیاپی، که بعد از سیلابی شدن رود کرج و در نتیجه کاهش آب ورودی سد امیرکبیر و وارد آمدن خسارت به مسیر انتقال آب به تصفیه خانه‌های تهران، رقم خورد و نشان داد که چقدر وضعیت شکننده است.
در چنین فضایی است که اقداماتی در دستور کار مسئولان قرار می‌گیرد تا پروسه تامین آب با کمترین خللی پیش برود و تداوم بیابد و این هدف گذاری، گاه موجب تدابیری می‌شود که بعضا حواشی به دنبال دارد یا نگرانی از حاشیه دار شدنش، موجب می‌شود که پنهانکاری در دستور کار قرار گیرد؛ درست مانند اتفاقی که در پایتخت رقم خورده و تا آنجایی اوج گرفته که خواستار ورود رئیس دستگاه قضا به ماجرا هستند!
تقاضایی که مهدی پیرهادی، رئیس کمیسیون محیط‌زیست شورای شهر تهران بعد از طرح برخی مسائل، از جمله بالا گرفتن اختلاف میان شهرداری و آبفای تهران مطرح و نکاتی در خصوص آن بیان نموده که می‌تواند نتایج نامطلوب و حتی شومی در آینده نزدیک و دور به دنبال داشته باشد؛ مثل قطع کردن آب مورد نیاز برای آبیاری درختان پارک‌های جنگلی چیتگر، سرخه حصار و لویزان به مدت چند روز در ماه‌های اخیر.
اتفاقی که ظاهرا در پی تشدید کم آبی رقم خورده و به تاکید پیرهادی، تفاوتی با قطع درختان ندارد، چون در گرم‌ترین روز‌های سال، منابع آبی مورد نیاز درختان دریغ شده و خطر خشک شدن، آسیب دیدن یا ابتلای آنها با آفات افزایش یافته است؛ موضوعی که ظاهرا ریشه اش، پرداخت نشدن مطالبات آبفا توسط شهرداری تهران است که در این بزنگاه فرصت بروز و نمود یافته است.
به این بخش از اظهارات عضو شورای شهر دقت کنید: «اگر شهرداری یا هر نهاد دیگری در زمینه پرداخت بدهی‌های خود به شرکت آب و فاضلاب استان کوتاهی کند، یا اختلافی بین این دو دستگاه به وجود آید، این اختلاف باید توسط دستگاه قضایی حل شود، نه این که یک نهاد خودسرانه آب مورد نیاز برای آبیاری درختان را تامین نکند.»
البته کیست که خبر از کاهش چشمگیر ذخایر آبی در مناطق وسیعی از کشور از جمله تهران نداشته باشد؛ مضیقه‌ای که مجابمان می‌کند با مدیران آبفا ـ که تمام تلاششان را برای مدیریت این وضعیت بحرانی به کار گرفته اند ـ همدل شویم، اما نه زمانی که شاهد رقم خوردن این دست اتفاقات در سکوت خبری هستیم. اقدام‌هایی که ظاهرا نمونه‌های بسیار بزرگ تری از آنها هم در سکوت در جریان است.
حفر چاه در مناطقی از شهر، از جمله این اقدامات است که به تاکید پیرهادی، به منظور «رفع مشکل کمبود آب شرب مورد نیاز شهروندان به صورت موقت»، در دستور کار آب و فاصلاب استان قرار گرفته است و «حتما در آینده معضلات جدی را برای پایتخت ایجاد خواهد کرد»؛ چاه‌هایی که با صرف هزینه قابل توجه و توسط مرجع رسمی، اما به نوعی یواشکی حفر می‌شوند و کسی ضرورت اطلاع رسانی در خصوص آنها را احساس نکرده و نمی‌کند.
این در حالی است که به تاکید رئیس کمیسیون محیط‌زیست شورای شهر تهران، حفر این چاه‌ها «حتما به تشدید روند فرونشست زمین در پایتخت که همین حالا نیز وضعیت بحرانی دارد، دامن می‌زند و می‌تواند در آینده برای پایتخت فاجعه‌بار شود، ولی متاسفانه با توجه به این که دیدگاه برخی مدیران، رفع مشکلات به صورت مقطعی است، به تبعات جبران‌ناپذیری که حفر چاههای بیشتر می‌تواند در دهه‌های آینده برای تهران به همراه داشته باشد، توجه نمی‌شود.»
نگرانی‌هایی که احتمالا مدیران آبفا هم از آنها آگاهند و چه بسا به همین دلیل است که حفر چاههای متعدد در سکوت خبری رقم خورده و می‌خورد و مشابه اغلب پروژه‌های دیگر که از زمان قرار گرفتن در دستور کار تا کلنگ زنی و بعد بهره برداری، بارها و بارها با حضور مسئولان و انتشار تصاویر و اخبار، در بوق و کرنا می‌شود، نیست؛ سکوتی که می‌تواند این راهکار‌های موقتی را دائمی کرده و بر شدت آسیب‌ها و تبعات ناخوشاید احتمالی بیفزاید.
مجموعه چاه‌هایی که در دوره‌های گذشته هم در نقاطی از شهر حفر شده اند تا در روز مبادا به کار آیند؛ اما برخی از آنها مدام در چرخه استفاده قرار دارند، سفره‌های آب زیرزمینی را می‌بلعند و خطر فرونشست زمین را افزایش میدهند. فرجامی که می‌تواند در انتظار بسیاری از این چاههای حفر شده و به ظاهر موقتی هم باشد و آنها را به منابع دائمی تامین آب در دوران فلان مدیر تبدیل کند؛ با این استراتژی که تا بعد خدا بزرگ است!
اتفاقی که می‌توان از بروزش جلوگیری کرد، به این صورت که شفاف در خصوص وضعیت آبی و تدابیر مقابله با بحران پیش رو با مردم سخن گفت و تاکید کرد که از جمله این تدابیر، حفر چاه‌هایی است که همه می‌دانیم اقدامی آسیب زاست و باید موقتی و زمان دار باشد و به شدت مراقبت شود که در چرخه استفاده قرار نگیرد؛ شفافیتی که در صورت اتخاذ آن، اقدامات صورت گرفته ستودنی به نظر می‌رسد، نه تدبیری برای از سر گذراندن بحران از سر فلان مدیر و بهمان دولت.
بهترتموم شیم بریم بس دیگه بدبختی
حالا که خیلیامون 120 سال بعد هم نمیتونیم صاحب خونه بشیم، بهتر که شهری هم نباشه
تنها راه جلوگیری از فاجعه بزرگ کاهش جمعیت تهران و دیگر شهرهای بحرانی است سرمایه گذاری های جدید برای ایجاد صنایع و ساخت مسکن و اشتغال باید در مناطق دارای منابع کافی باشد اضافه کردن یک نفر هم به جمعیت شهرهایی مانند تهران اشتباهی بزرگ است 
| 
همه شهرها با اضافه جمعیت و کمبود منابع مواجه اند و این وضعیت تشدید خواهد شد. ۳۰ میلیون آدم را جمع کردین تهران کرج و حومه، هر چی پول و سرمایه هست میذارین برای تهران، خوب با این سیاست غلط بقیه هم میان تهران تا ببینیم کیفیت زندگی چی‌میشه آخر، اصلا دیگه میشه زندگی‌گرد! نه به تمرکزگرایی تنها راه حل برون رفت از بحران کمبود اب در کشور تشویق مردم به افزایش زاد و ولد است و دادن وام و حواله ماشین برای تولد بچه های سوم به بعد | خواهش میکنم که این تصمیم های ناکارآمد و بد فرجام را دستمایه شوخی نکنید. چراکه همانند بسیاری از موارد شوم دیگر، حساسیت نسبت به آنها از بین میرود. موضوع اینه که در سطح شهری مثل تهران روزانه چند هزار نفر کارگر لوله بدست در حال تخلیه اب زیر شهر و پاشیدن روی بلوارها و پارکها هستند. درست است که فضای سبز برای شهر لازم است اما در وضعیت بحرانی، حفظ زیرساختها بسیار بسیار واجبتر است. حتی اگر در شهر یک درخت هم وجود نداشته باشد. اگر شهر شروع به فروریزش نماید، اولا خود این موضوع به یک موضوع امنیتی تبدیل میشه که نمیشه اون رو جمع کرد. ثانیا صد سال دیگه هم نمیشه زیر ساخت‌های موجود رو ایجاد کرد زیرا پولی وجود ندارد. این موضوع مربوط به همه شهرهاست. در شهر شیراز، از یک طرف کشاورزان آب زیر زمین اطراف شهر راتخلیه می کنند، عده ای در وسط شهر کشاورزی می کنند، روزانه هزار کارگر اب زیر شهر را تخلیه می کنند و روی بلوارها می پاشند. هیچ برنامه ای برای حداقل هفته ای کردن آبیاری هم وجود ندارد. بسیاری از بلوارها همیشه خیس هستند و از طرفی تا پلیس راه پل فسا هم بلوار دارند و چمن کاشته اند در حالیکه گوسفند هم وجود ندارد که در آنها بچرد. یک براورد بشود و ببینید آیا یک درصد مردم از چمنهای بلوارها استفاده می کنند که این همه چمن کاشته می شود؟ واقعیت اینه که اینها پروژه های منفعت طلبانه هستند که در شهرداریها پیاده می شوند. هزینه پمپ، لوله، اتصالات، چمن، کاشت، اصلاح، کارگر، نظارت بر کارگر و ... در نطر بگیرید تا متوجه شوید که هدف کسب منفعت عده ای به قیمت تخریب شهرهاست. تا ۵ سال آینده قطعا خیلی از شهرها با مصیبت فرونشست وحشتناک روبه رو می شوند و آن وقت هرگز نمی توان تبعات ناامنی و شورشهای مربوطه را جمع کرد. تابناک لطفا روشنگری کنید تا شاید مقامی بالادست یا حداقل رییس قوه قضاییه وارد عمل شد و از تخلیه آب زیر شهرها جلوگیری شد. مردم منزل می خواهند زیر ساخت می خواهند نبود چمن و بلوار مردم را نمی کشد. | درستهحتی می توانند از چمن مصنوعی استفاده کنند
| درختان موجود تهران نسبت به جمعیت و ساختمان ها ناچیز ند و بسیاری اگر توسط خود مردم آبیاری نشوند ، خشک می شوند . آبیاری درختان در حد خود مانع فرونشست است. این مشکل فقط مربوط به تهران نیست بسیاری استانها درگیر مشکل کم آبی و بی آبی هستند تابناک چرا از مصیبت مردم بلوچ چیزی نمی نویسی ایران فقط تهران نیست فعلا حجاب و جمعیت و موشک و راهپیمایی اربعین اولویت است
| حال متوجه میشویم که چرا هریک از مسئولین یک نفر از خانواده شان را به یک کشور خارجی فرستاده و در آنجا حسابی پر از دلار دارند! ترک فعل مدیر قبلی آبفای استان تهران و فساد گسترده معاون فنی و مدیران مناطق که آویزان دستگاه های نظامی و امنیتی ب ای ابقای خود بودند باعث این فاجعه شد .بک نمونه به فساد در شهرک های غرب .آبفا و فساد در بحث انرژی و پیک سابی در سال گدشته که دیزل زنراتور اجاره شد و به هیچ کاری نیامد می‌توان اشاره کرد .ولی افسوس آن دستگاه هایی که باید نظارت می‌کردند با به کار گیری فلان داماد فلان مدیر خود در ابفا چشم بستند و کردند هر چه باید نمیکردند . بابا شما خیلی عجله دارید چهل سال دیگم وقت داریم .عمو ذاکانی همه رو واستون درست میکنه. باور نداری از دخترش که تو سوییس ساکنه بپرسید. مسأله چندان مهمی نیست. همچنان به سیاست افزایش جمعیت ادامه دهید. در صورت قطع آب حداکثر ده تا بیست میلیون نفر از جمعیت کشور تلف می شوند اما اگر رشد جمعیت متوقف شود چه کسی می تواند حقوق بازنشستگان آینده و یا به جنگ برای... برود؟! بارها از طرف کارشناسان تذکر داده شده که همه کشور بخصوص تهران با بی ابی مواجه است.تمام ضلع شمالی اتوبان همت انبوه سازی شده.اینها در اینده با بحران بی ابی مواجه می شوند.به من درسال۱۳۵۲ بعلت تکمیل شدن جمعیت تهران ونبودن اب اجازه خرید اپارتمان ندادند گفتند باید یامتولد تهران باشی یااگرکارمندی ۱۰ سال از سکونت شما درتهران گذشته باشد که بتوانی درتهرانخانه بخری. دراینمورد باید چاره اندیشی شود فردا دیر است. کافور بریزید تو آب جنبش فواحش سقوط کنه | خخخخخ یکی ازاقدامات یواشکی این استکه چندیست فشاراب ازساعتت اولیه روزکاهش میابد واوائل شب بحالت معمولی برمیگردد واین معضل برای خانه های دوتاسه طبقه قدیمی که پمپ فشاراب ندارندمشکل سازشده البته دراین دوره وزمانه وبخصوص چندسال اخیر هیچکس دلش بحال کسی نسوخته نمیدانیم واقعاً سیدالشهدا ازما بیشتر راضی هستنند که برای شهداتشان سوگواری کنیم آنهم بشدت ویا برای نجات مردممان بشدت جلوی فساد وپارتی بازی که دربعضی دستگاه ها بخصوص درشهرداری ها وعلی الخصوص شهرداری تهران بیدادمیکند رابگیریم اگرجلوفسادگسترده دراین سازمان توسط شهردار محترم بصورت انقلابی وباقلع وقمع متخلفینی که باپول حق راناحق وناحق راحق جلوه میدهند گرفته شود صواب آن ونیز رضایت سیدالشهدا کدام بیشتراست عزاداری شدیدیابرخورد شدید وقهرامیزبافاسدین اینراگرشهردارمحترم تهران ومسئولین بعضی ادارات پاسخ میدادند ماهم ازبلاتکلیفی درمیآمدیم فقط کافی اطراف تهران و کرج بررسی کنی کلی ویلا با استخرهای بزرگ بعد اب کم داریم اب استخرها از کجا تامین میشه برای خوش گزرانی چند نفر کل شهر زیر فشار میرن با توجه به خشکسالی مدید و تغییرات اقلیمی به نظر حقیر مسیولان مملکت بایستی پروژه های انتقال اب از دریا،حفر چاههای ژرف را در الویت بیشتر قرار دهند و بودجه خاص در نظر گرفته و در این‌مورد کار جهادی و سریع لازم است فاجعه ی کم ابی در حال تبدیل شدن به انفجاراست مسیولان دلسوز و میهن دوست جدی بگیرند فعلا همت خود را در فرزند آوری معطوف نمائید که آقایان مسئولین را از خود راضی و خشنود سازید آب فرونشست زمین توسعه ناموزون جوانی و پیری جمعیت کشاورزی و صنعت همه و همه ابرمسایلی هستند که هدایت درست آنها تنها از پس اذهان خلاق برمی آیدبا امسال مسولان فعلی بزرگ و کوچکشان اداره یک شهر ۲۰۰ هزار نفری هم اشتباهه چه برسه به کشور هشتاد میلیونی اونم با چاشنی آینده نگری!
با توجه به کمبود آب و نزدیک بودن رخ دادن فاجعه در کنار سایر کمبود ها مانند بنزین و گازوئیل و گاز و.... بر دولت و مردم واجب است که هر چه سریعتر همه ی مهاجران ساکن در ایران را دیپورت کنند تا فشار بر منابع سرزمینی کاهش پیدا کند و فرصتی در این میان بوجود آید تا اصلاحات لازم بر مصرف منابع طبیعی بوجود بیاید.در غیر اینصورت فروپاشی سرزمینی اتفاق خواهد افتاد و دچار شدن کشور به وضعیتی شبیه به سومالی یا اریتره به هیچ وجه دور از انتظار نیست.