فتحعلی اویسی درباره مرگ و سنگ قبرش چه گفت؟
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، فتحعلی اویسی هم یکی از هنرمندان حاضر در کتاب «سنگ قبر» است و یکی دیگر از درگذشتگان حاضر در این مجموعه.
«سنگ قبر» کتابی است که به کوشش پوریا تابان گردآوری شده و در بر دارنده نظرات ۱۵۶ چهره مشهور هنری درباره مرگ است.
اویسی که دیروز، ۱۳ مهر ماه درگذشت، در این کتاب گفته بود: دوست دارم در پایان یک کار و هنگامی که لطمه‌ای به آن نخورد، بمیرم. سینمایی یا تلویزیونی، فرقی نمی‌کند.
سکته کنم، بد نیست. بالاخره مرگ راهی است که باید رفت. دوست ندارم در رختخواب بیفتم. دوست دارم ارتباطم با جهان هستی یک دفعه قطع شود.
او همچنین در پاسخ به این پرسش که دوست دارید روی سنگ قبرتان چه بنویسند؟ گفته بود: باید بنویسند. من خودم چیزی ندارم بنویسم. بالاخره دوستان‌مان چیزی پیدا می‌کنند که با من هماهنگی داشته باشد و روی سنگ قبرم بنویسند.
تابان این کتاب را به این امید نگاشت که با صحبت درباره مرگ، بتواند پهنا و معنای زندگی را به رخ بکشد.
او از پاییز ١٣٨ دست به کار نوشتن این کتاب شد که به مدت ده سال زمان برد و تا پاییز ١٣٩ نظرات ١۵۶ هنرمند و چهره مشهور و محبوب گردآوری شد و این کتاب آبان ١٣٩ در سینما صحرا رونمایی شد.
در کتاب «سنگ قبر» چهار سوال وجود دارد:
١- نگاهتان به مرگ؟
٢- از مرگ می ترسید یا نه؟
٣- دوست دارید چگونه بمیرید؟
- روی سنگ قبرتان چه خواهید نوشت؟
پیش از فتحعلی اویسی، محمدعلی اینانلو، داود رشیدی، حسن جوهرچی، سعید کنگرانی، جمشید مشایخی، سیروس گرجستانی و ماهچهره خلیلی ، از جمع هنرمندان حاضر در این کتاب، راهی جهان دیگر شده بودند.
کتاب «سنگ قبر» از سوی نشر «رهی» منتشر شده است.
فتحعلی اویسی زادهٔ ۲۱ دی ۱۳۲۴ و فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری سینما از دانشگاه ایالتی تگزاس در سال ۱۳۵۳ بود و در خوانندگی هم دستی داشت. آغازِ فعالیت سینمایی‌اش، بازی در فیلم «قدغن» از علیرضا داوودنژاد در سال ۱۳۵۷ بود.
او در فیلم‌های «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵)، «سرب» (مسعود کیمیایی، ۱۳۶۷)، «هی جو» (منوچهر عسگری نسب، ۱۳۶۷)، «بانو» (داریوش مهرجویی، ۱۳۷۰)، «جهان پهلوان تختی» (علی حاتمی و بهروز افخمی، ۱۳۷۶) و «مومیایی ۳ »(محمدرضا هنرمند، ۱۳۷۸) بازی کرد و ساخت فیلم «مریم و میتیل» هم از جمله فعالیت‌های او در عرصه کارگردانی سینماست.
اویسی از هنرمندان فعال در تلویزیون بود و بازی و کارگردانی مجموعه‌های تلویزیونی «بدون‌شرح»، «شهر قشنگ»، «کمربندها را ببندیم»، «دارا و ندار»، «زیرزمین»، «باغچه مینو» و ... از جمله فعالیت‌های او در این رسانه است.
این هنرمند که از چندی پیش در بیمارستان بستری و به کما رفته بود، صبح سه شنبه، ۱۳ مهرماه درگذشت.
سریال سربداران اولین کار او بود!خدا رحمتشون کنه انسان شریفی بود مجیز گوی کسی نبود آزاد زیست و رها پرواز کرد " بدون شرح" و بی آنکه" کمربندها را ببندد" روحش شاد
روحش شاد و یادش گرامی. الان به فرشته ها میگه " دیجیتالم کجا بود؟" هنرمندی ایشان مخصوصا در برنامه های طنز در خاطره ها ماندگار است. روانش شاد نثار روح این هنرمند تازه درگذشته فاتحه مع الصلوات خدا رحمتش کنه خدایش بیامرزاد،! هنرمند واقعی،بی نظیر,بی ادعا،پیشکسوتی مردمی،خوبست ما ایرانیان ،به عادت قدرشناسی وانصاف مان ،نسبت به اینگونه افراد و سرمایه های هنری،اقل وظیفه مان که طلب آمرزش وبهشت برایشان است،ادای دین کنیم.به خانواده و بازماندگان ایشان تسلیت میگویم.وخداوند صبر بر این مصیبت ،به همسر و فرزندان و تقرب ایشان عطا کند
او در طنز سبک منحصر به فرد خود را داشت و در سبک خودش نابغه بود. خیلی کاراش و شخصیتش را دوست داشتم. خدا رحمت کند پس چرا از سریال های مذهبی، مثل ولایت عشق نامی نمیبرید روحش شاد هنرمند بینظیری که صداش هم زیبا بود در ایران نگاه به مرگ بیشتر رایج است تا نگاه به زندگی !!!