کلیات
تولِی و تبرِی به دوستی با خدا و دوستان وی و دشمنی با دشمنان خدا اطلاق میشود؛ در نوشتار حاضر معادل کلمههای تولی و تبری در قرآن کریم را بررسی و اهمیت آن دو و تقدم تبری بر تولی و اسوههای تولی و تبری و روایات آن را از نظر شما میگذرانیم.
تعریف تولی و تبری
تولِی و تبرِی به دوستی با خدا و دوستان وی و دشمنی با دشمنان خدا اطلاق میشود.
در لغت
تولی از ماده «و-ل-ی» به معنای به کار کسی پرداختن، کاری را عهده دار شدن، قبول ولایت، کسی را دوست و سرپرست گرفتن و پیروی کردن است و اگر با «عن» متعدی شود به معنای اعراض و رویگردانی میآید.
در زبان فارسی هم «تولا» به معنای محبت و دوستی آمده است.
تبری از ماده «ب-ر-أ» به معنای دوری از عیب و نقص، بهبودی از مرض و دوری جستن از چیزی آمده است.
در اصطلاح
در اصطلاح، این هیئت ترکیبی (تولی و تبری) در مفاهیم دوستی خدا، دوستی با دوستان خدا، پیامبران، امامان معصوم و مؤمنان و دشمنی با دشمنان خدا و دشمنان انبیا و اولیای الهی و نیز اعتقاد به ولایت اهل بیت محمد (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) و دوستی با آنان و دشمنی با دشمنان آنان و حب و بغض در راه خدا استعمال شده است.
تکامل جذب و دفع
برخی، تولی و تبری را مرحله تکامل یافته جذب و دفع در جمادات و نباتات دانسته و گفته اند: جذب و دفع در حیوانات به صورت شهوت و غضب و در انسان به صورت میل و اراده و حب و بغض نمود مییابد و اگر تحت تدبیر عقل و وحی قرار گیرد جاذبه «تولی» و دافعه «تبری» خواهد بود که از ارکان فروع دین محسوب میشوند.
معادل تولی و تبری در قرآن و آیات آن
تولی و تبری با این هیئت ترکیبی در قرآن نیامده؛ ولی ماده «ولی» و مشتقات آن در مفهوم دوستی و سرپرستی و یاری و واژه تبری و برائت به معنای بیزاری و دوری جستن، در آیاتی به کار رفته است. برخی مفسران آیات دیگری را نیز به تولی و تبری تفسیر کرده اند؛ نمونه اینکه در آیه ۱۵۷ اعراف، «عَزَّروهُ» را به تبری از دشمنان پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) و «نَصَروهُ» را به تولی پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) معنا کرده
و در ذیل آیه ۳۳ طه، اساس رسالت و عبادت را تسبیح و تحمید دانستهاند که گاهی به صورت نماز و زکات و گاه به صورت تولی و تبری بروز میکند.
اهمیت تولی و تبری
حقیقت ایمان به خدا سر سپردن به دوستی اوست و دوستی با خدا و رسول و آنچه به آن امر کرده و دشمنی با آنچه که از آن نهی کرده است.