مصیبت‌های بیمار تخت شماره هشت
به گزارش «تابناک» به نقل از «بازتاب»، مرتضی نصیری در مطلبی نوشت: همیشه با خودم می‌گفتم مردم هم دیگر شورش را در آورد‌ه اند یاد گرفته‌اند از همه چیز راضی نباشند و همیشه قیافه طلبکار به خود بگیرند! می‌گفتم برادر من، خواهرم! یک لحظه اگر خودت را می‌ذاشتی جای اون بنده خدا، حتما حق می‌دادی… از من اصرار و از آن‌ها فقط یک پاسخ: «خدا کنه گذرت به ….. نیفته!»
افتاد! بد هم افتاد. در یک روز گرفتار بیمارستان، کلانتری و دادگاه شدم! چیزهایی دیده‌ام و رفتارهایی را تجربه کرده‌ام که روایتش را هیچ وقت از دوستانم که من به آن‌ها اسم غرغرو می‌دادم، نشنیده بودم.
شما باورتان می‌شود که خلق اللهی تصادف کرده باشد و گزارش شکستگی دوپا داده باشند و اورژانس، موتورسوار به محل اعزام کند. مردم معترض شوند که بعد از ۴۰ دقیقه با موتور آمده‌ای و ۴۰ دقیقه بعدش، آمبولانس برسد سر صحنه تصادفی که ضارب دچار شکستگی دست از دو جا و مضروب دچار شکستگی هر دو پا شده است. طوری که پا به گوشت آویزان است.
به بیمارستان شهدای هفتم تیر که می‌رسی، انگار رسیده‌ای انتهای دنیا! کارکنان خسته و بی‌تفاوت از ناله‌های گاه و بیگاه بیماران، مراجعه‌کنندگان هم برافروخته از کم‌توجهی و شاید بی‌توجهی کارکنان! همه روی لبه تیغ ارتباطات انسانی راه می‌روند. بیمار و خانواد‌ه‌اش نگران است اعتراضی کند که مبادا با لجاجت پرستار یا کادر درمانی از این هم کم‌تر خدمات دریافت کند؛ کادر درمانی هم تا می‌تواند خودش را از چشم بیمار دور می‌کند که مبادا خواسته‌ای مطرح شود و به زحمت بیفتد.
ناله‌های بیمارت وقتی زیاد می‌شود، مجبور می‌شود که بالاخره آخرین گزینه را انتخاب کنی و به گروه پرستاری مراجعه کنی! اعلام می‌کنی که درد دارد! می‌گویند الان می‌آییم. گاهی هم که می‌آیند، شاید نیم ساعت از زمان مراجعه گذشته باشد. اعتراض که می‌کنی، می‌گوید شما مثل این که نمی‌دونید اینجا بیمارستان هفت تیر شاه عبدالعظیم هستش! بعد می‌رود.
تقریبا کسی نیست که از رفتار و خدمات گروه پرستاری راضی باشد. شاید فقط یک یا دو نفر هستند که واقعا خدمت می‌کنند و برای آرامش بیماران وقت می‌گذارند، گاهی حتی از درون اتاق فریادی بلند می‌شود: بس کنید از بس بلند بلند می‌خندید، نمی تونیم کمی استراحت کنیم. پرستار هم می‌گوید نمی‌تونیم که لال بشیم…
بیمارستان شهدای هفتم تیر را خدا نصیب نکند! نمی‌دانی از کی به کجا پناه ببری و شکایتی را مطرح کنی! بیمار ما که در تخت شماره ۸ یک هفته است در انتظار عمل به سر می‌برد، هنوز دکترش را ندیده است و همین دیروز می‌گفت: «داداش یک جست‌وجویی تو اینترنت بکن شاید حداقل عکس دکتر را بشه دید!»
آقا مرتضی، باز خوبه تو یه جایی داری که مطلب بنویسی و درد دل کنی. مردم بیچاره چه کنند که همین جا هم ندارند. من در سی سی یو بیمارستان خصوصی بعد از عمل بستری بودم با حال خرابدوتا پرستار بخش ویژه میخواستن منو جابجا کنند دقیقا نیم ساعت ایستاده و تعریف می‌کردند تو عروسی چه جهیزیه ای بود سر عقد مراسم بهم خورد
فلان طور شدوووووو منم داشتم مثل بید میلرزیدم و درد می‌کشیدم
نمیدونم این پولی که اینها میبرن خونه فکر کردن که حلاله یا نه؟؟؟
از درد مثانه فریاد میزدم منو ببرید دستشویی میگفتن تو احساس می‌کنی ادرار داری
موقع ترخیص سی سی یو رو شبی یک میلیون و نیم حساب کردن
من بیمه هم نداشتم
منکه ازشون نمی‌گذرم و حلالشون نمیکنم ان شاالله به روز گار بیمارها خودشون دچار بشن
خداوند نصیب هیچ کس نکند که گذارش به بیمارستان ببافتد . من خواهرم بابت خونریزی معده همین اواخر در بیمارستانی بستری شد و خونریزی قطع شد اما بعلت عفونت و اب اوردن ریه فوت کرد . قابل ذکر است که در بدو ورود به ان بیمارستان اسکن ریه شد و مشکلی نداشت . نمیدانم میتوانم جایی احقاق حق کنیم . 
| 
اگه ریه ایشون مشکلی نداشت چرا در بدو ورود اسکن ریه شد !؟علت آب آوردن ریه چی بود ؟ چرا بدون علم کافی قضاوت میکنید ؟!
واقعا وضعیت بهداشت و درمان در بیمارستانها به اوج بی مسولیتی رسیده پرسنل بیمارستانها به مردم دهن کجی می کنند. بله همین طور است هیچ کس به داد این ملت بی پناه نمی رسد جالبه بدانید اینجا در شهر ما یک شهرستان 100 هزار نفری هست و یک اورژانس و یک پزشک عمومی با یک جاده پر رفت و امد بین المللی که تصادفات زیادی هم داره .اون پزشک باید هم تصادفیا برسه هم به سایر مراجعین گاها مردم باید چندین ساعت پشت در اتاق معاینه منتظر باشند تا آن دکتر کاملا خسته و بیحال فقط یک دقیقه یک نسخه بدون معاینه براشون بنویسه اینه وضع اورژانس شهر ما دوست عزیز! مریض تو بیمارستان حتی اگه شرایط خیلی خوبی داشته باشه حتما حداقل باید روزی یکبار ویزیت بشه تا روال کار بخش بتونه جریان پیدا کنه! مگه ممکنه بعد از یک هفته دکترش رو ندیده باشه و دنبال عکسش تو اینترنت بگرده ! پس چه کسی دستور گرفتن عکس، آزمایشات و دریافت سرم و.... رو صادر کرده !؟انتقاد کردن بجا و گوشزد کردن نارسایی ها مهمه ولی غیرمنصفانه و اغراق آمیز حرف زدن اثر اون رو از بین میبره و جامعه رو افراطی تر بی اخلاق تر میکنه
| دوست عزيز من هم تجربه اين چنيني داشتم دكتر روز اول كه خيلي وضعيتم بد بود اومد بالا سرم و ديگه نديدمش تا روز جراحي، پرستار اسكن و گزارش رو تو تلگرام براش مي فرستاد تا اين كه رويت شد در روز عمل . خيالتون راحت اغراقي در كار نيس زودتر ببرش تا خدای نکرده پایش رو از دست نداده!