منظور دفاع حاکم دبی از لغو تحریم‌های ایران چیست؟

به گزارش «تابناک»، امروز حاکم دبی شیخ محمد بن راشد آل مکتوم در مصاحبه‌‌ با ‌بی‌بی‌سی، در دفاع از توافق هسته‌ای ایران اشاره کرد: من بر این باورم‌ آنچه‌ ایران درباره وضعیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ایش می‌گوید، درست است.

حاکم دبی همچنین از جامعه جهانی خواسته تا تحریم‌ها علیه ایران را کاهش دهد و عنوان کرده است: ایران همسایه ماست و خواهان هیچ مشکلی نیستیم. تحریم‌ها را از ایران بردارید سپس همه سود خواهند کرد.

اظهارات حاکم دبی البته در شرایطی مطرح می‌شود که بیشتر کشورهای حاشیه خلیج‌فارس از توافق هسته‌ای میان ایران و ۵ + ۱ اظهار نارضایتی کرده‌اند و حتی کشوری مانند عربستان سعودی همراستا با رژیم اسرائیل، خواهان تجدید‌نظر غرب برای تعلیق بخشی از تحریم‌های ایران شده بود.

اما چرا رویکرد حاکم دبی و به شکل کلی امارات متحده عربی در خصوص توافق هسته‌ای و برداشته شدن تحریم‌های ایران تا این اندازه با دیگر ‌همسایگان عرب ایران متفاوت است.


این امر به احتمال بسیار قوی، ناشی از موقعیت امارات متحده و به ویژه دبی به عنوان هاب تجاری منطقه و مجرای تجاری اصلی ایران برای صادرات و واردات است.

پس از اعمال تحریم‌های غرب ‌علیه ایران، حجم تجارت خارجی ایران و امارات متحده عربی به شدت کاهش یافت، به گونه‌ای که در سال ۹۰ نزدیک به ۲۴ میلیارد دلار تبادل مالی بین ایران و امارات وجود داشت. در سال گذشته این رقم به ۱۵ میلیارد دلار تبدیل شد.

بنا بر آمار گمرک ایران در یازده ماه منتهی به اسفند ماه سال ۹۱ واردات ایران از امارات از نظر وزنی و ارزشی به ترتیب ۵۲ و ۴۵ درصد کاهش یافته و به حدود ۶.‌۱ میلیون تن به ارزش ۹.‌۷ میلیارد دلار رسید. این در حالی است که صادرات ایران به امارات نیز در همین مدت از نظر وزنی و ارزشی به ترتیب ۱۴.‌۵ و ‌ ۴ درصد کاهش یافت و به ۳.‌۹ میلیون تن با ارزش ۳.‌۹ میلیارد دلار رسید.

چندی پیش نیز احمد بوتی رئیس گمرک دبی اعلام کرده بود که مبادلات تجاری میان ایران و دبی در سال ۲۰۱۲ میلادی ۲۵ میلیارد درهم (شش میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار) بوده است که این میزان در مقایسه با تجارت ۳۶ میلیارد درهمی سال ۲۰۱۱، کاهشی ‌حدود ۳۱ درصد را نشان می‌‌دهد.

این در حالی است که در سال جاری پیش‌ بینی می‌‌شود این رقم به ۱۰ میلیارد دلار کاهش پیدا کند.

معنی این اعداد و ارقام و اهمیت کاهش تجارت با ایران برای امارات متحده زمانی بهتر درک می‌شود که به یاد داشته باشیم که امارات یک کشور تولیدی نیست، بلکه پایگاه تجارت دوباره‌ ‌است؛ یعنی کالایی به امارات برده می‌ شود و از آنجا صادر شده یا کالایی به امارات و از آنجا به ایران می‌ آید.

با اعمال تحریم‌های جدید غرب بر علیه ایران، تجارت با کشورهایی نظیر امارات سخت شد. تحریم‌‌هایی که کشورهای چین و هند و برخی دیگر از کشور‌ها را تحت فشار می‌ گذاشت که در قبال خرید نفت از ایران فقط کالاهای خوراکی و دارویی تحویل دهند. این موجب شد معاملات ایران که تا پیش از این از راه دوبی، با چین و هند و تایوان و کره انجام می‌شد، مستقیم با خود این کشور‌ها انجام شود.

معنی دیگر این امر محروم شدن امارات متحده از تجارتی تقریبا پر سود با یکی از مهم‌ترین شرکای تجاری خود به عنوان هاب تجاری است.

چندی پیش نیز شورای اقتصادی دبی اعلام کرد که ۷۰درصد از تجارت غیرنفتی دبی با ایران و هند انجام می‌ شود و از نظر ارزشی نیز عمده این تجارت مربوط به طلا و جواهر آلات است. در گزارش این شورا عنوان شده بود که هر گونه تحریمی علیه ایران یا هرگونه تغییری در سیاست‌‌های واردات طلای هند می‌تواند آسیب جدی به اقتصاد و تجارت دبی بزند.

این همه به این معناست که دفاع امیر دبی از برداشته شدن تحریم‌های ایران موضوع چندان عجیب و غریبی نیست و جای هیچ گونه تعجب یا حتی تبلیغات خبری نیز ندارد. بی‌گمان برداشته شدن تحریم علیه ایران بیشتر شرکای تجاری سابق ایران را ـ به جز هند و چین ـ مسرور خواهد کرد، زیرا دوباره بازار ایران و سودهای ناشی از صادرات مجدد به ایران را به این کشور‌ها باز‌خواهد گرداند.