کلیات
حزب وحدت اسلامی افغانستان از احزاب مشهور شیعه در افغانستان که اعضای آن در دولت و پارلمان نظام جمهوری اسلامی(۲۰۰۱-۲۰۲۱م)، این کشور حضور داشتند. حزب وحدت در ۱۳۶۸ش از اتحاد بیشتر احزاب شیعه در بامیان به وجود آمد. مهمترین هدف از تشکیل این حزب، تشکیل سازمان سیاسی متمرکز برای نمایندگی شیعیان در داخل و خارج افغانستان اعلام شده است. همزمان با سقوط دولت نجیبالله (۱۳۷۱ش)، این گروه به رهبری عبدالعلی مزاری، یکی از طرفهای اصلی جهاد و سیاست در افغانستان بود که اهداف خود را عدالت اجتماعی و به دست آوردن حقوق شیعیان و هزارهها اعلام کرده بود. به باور فعالان سیاسی و اجتماعی، حزب وحدت توانست همبستگی و مشارکت سیاسی شیعیان افغانستان را در داخل و خارج از کشور و همچنین فعالیتهای فرهنگی و نظامی آنان را به نحو چشمگیری افزایش دهد. با روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی در سالهای نخست قرن بیست و یکم میلادی، حزب وحدت دچار انشعاب گردیده چهار جناح موسوم به حزب وحدت شروع به فعالیت کردند. افراد برجسته حزب وحدت عبارتاند از: عبدالعلی مزاری، محمدحسین صادقی، مهشور به صادقی نیلی، محمداکبری، قربانعلی عرفانی، سیدعباس حکیمی، سرور دانش، یکی از معاونان رئیس جمهور سابق افغانستان ۱۳۹۳-۱۴۰۰ش، محمد محقق، یکی از معاونان ریاست اجرایی سابق افغانستان (۱۳۹۸-۱۳۹۳ش)، و محمدکریم خلیلی، دبیرکل فعلی حزب وحدت اسلامی.