آخرین اقدام پیش از سخنگویی دولت
«علی ربیعی» وزیر سابق تعاون، کار و رفاه اجتماعی که به عنوان دومین سخنگوی دولت «حسن روحانی» و دستیار ارتباطات اجتماعی رئیس جمهور انتخاب شده است و قرار است بزودی کار خود را با این عنوان آغاز کند در یادداشتی پیرامون آخرین اقداماتش پیش از سخنگویی دولت توضیح داده و نوشته «یک روز خوب در سه اپیزود»:
اپیزود اول :
امروز ظهر به مشهد رفتم تا بر اساس یک کار مطالعه و برنامه ریزی شده، صد و چهل هزار زن روستایی و سرپرست خانوار خراسانی را توانمند سازی و مشغول به کار کنیم. خوشبختانه با مقدمات انجام شده و آماده سازی کامل؛ تفاهم نامه این امر با استاندار خراسان به امضا رسید. من معتقدم چه در دوران رشد بالا و رونق اقتصادی و چه در دوران تحریم و فشار اقتصادی؛ گروههای دیده نشده در دهک‌های پایین جامعه، بیشترین آسیب را متحمل می‌شوند. در این میان، زنان خودسرپرست وسرپرست خانواده با توجه به خصوصیات جامعه ما، بیشتر در معرض آسیب هستند. لذا برنامه توانمندسازی زنان روستایی و سرپرست خانوار گرچه جزو کارهایی هستند که در هیاهوی سیاسی و فشار اقتصادی بر مردم، دیده نمی‌شوند اما باید با قدرت دنبال شوند. خوشحالم که امروز، این امر در استان خراسان بی هیاهو در حال پیگیری است.
اپیزود ۲:
پس از انعقاد تفاهم‌نامه، به حرم امام رضا(ع) رفتم. نماز و زیارت با حال و هوای خوب حرم، لذتی شیرین و آرامش‌بخش داشت. (در همان حال، با خود فکر کردم میلیونها انسان مشتاقی که در این حرم حضور می‌یابند در دلهایشان تنها نیاز است و بر لبهایشان دعای خیر. شاید اینجا، تنها مکانی است که هیچ‌کس در طلب شر برای دیگری نیست و همه غرق در آرزوهای خوب و دعای خیر هستند. چقدر امام رضا با همه زندگی ما ایرانیها در هم آمیخته است: از شادی های کودکی تا اضطراب های بزرگ شدن تا راز و نیازهای ما...)
اپیزود سوم:
برای افطار به کارخانه آرشیا رفتم. مدیر این کارخانه آقای «نبی» را سالهاست می‌شناسم. کار تولید او رو به گسترش روزافزون است. خوشحالم تمهیداتی برای گسترش کار او در نظر گرفته‌ایم. کارخانه دیگری در محمودآباد و همچنین گرگان تاسیس کرده که همه آنها یک وجه مشترک دارند: کمک به احیای انسانها. در کارخانه مشهد، از زنان سرپرست خانوار تا زندانیانی با سابقه اعتیاد، ضرب و جرح و حتی قتل مشغول به کار هستند. چقدر برایم جذاب بود که حتی عروس وی نیز از میان کارکنانش انتخاب شده بود و قابل تامل‌تر اینکه، به فرزندانش که در این کارخانه همکار او هستند حقوقی معادل دیگر کارکنان پرداخت می‌نماید.
او در کارخانه محمودآباد، با خلاقیت انسان دوستانه ۵۰ نفر با درصدهای مختلفی از معلولیت ذهنی را به کار گرفته است.
چنین جایی دیگر، تنها یک کارخانه تولید کالای تجاری نیست بلکه کارخانه تولید عاطفه، محبت و انسان سازی است.
در طول راه، بین حرم امام رضا(ع) تا این کارخانه، بی اختیار در ذهنم مفهوم «از حرم تا حرم» تداعی شد. اینجا هم حرم، از جنسی دیگر است.
به نظر من، درمان جامعه امروز ما، گسترش کنش‌های معطوف به حرکتهای انسانی در سایه خیر جمعی است. احیای انسانهای آسیب‌دیده و احیای خانواده‌ها رسالتی است که نباید در هیاهوی سیاست و اقتصاد فراموش شود. ما در حال برنامه ریزی برای حمایت و کمک به هر ایرانی هستیم که در صدد بکارگیری افراد آسیب دیده و گروههای کمتر دیده شده ای که نیاز به حمایت دارند هستند.
این روزها نسبت به همدیگر کم توجه شده‌ایم. هرکدام از ما، می توانیم با حرکتی کوچک، «نبی» جامعه خود باشیم.
