نقدی بر صدور قرار نظارت قضایی منع فعالیت متهم در فضای مجازی
تابناک _ مراجع قضایی نه تنها در «تشخیص» رفتارهای مجرمانه، بلکه در «برخورد» با متهمان ارتکاب این رفتارها نیز باید مطابق قانون عمل کنند. اولی، اصل «قانونی بودن جرائم» و دومی، اصل «قانونی بودن دادرسی کیفری» نامیده می‌شود. اصل اخیر در قسمتی از اصل ٣۶ قانون اساسی، ماده ١٢ قانون مجازات اسلامی و ماده ٢ قانون آیین دادرسی کیفری آمده و عدم رعایت آن موجب مسئولیت شرعی و قانونی است.
در همین ارتباط دکتر علی خالقی، حقوقدان و هیات علمی دانشگاه تهران بیان می دارد: از جمله مقررات مربوط به نحوه انجام تحقیقات و رسیدگی به اتهامات، ضوابط مربوط به صدور قرارهای نظارت قضایی است که مشتمل بر دستورهایی است که بازپرس می‌تواند متناسب با جرم ارتکابی و علاوه بر صدور قرار تأمین برای مدت معین صادر کند. اصل قانونی بودن دادرسی کیفری و لزوم رعایت حقوق شهروندان در دستگاه قضایی ایجاب می‌کند که قاضی در صدور قرارهای نظارت قضایی تابع قانون و محدود به دستورهای مقرر در قانون در قالب این قرارها باشد. این دستورها به طور حصری در ماده ٢۴٧ قانون آیین دادرسى کیفرى احصا شده‌اند و به دلیل محدودیت‌هایی که بر حقوق شهروندان ایجاد می‌کنند، قابل توسعه به سایر تدابیر و اقدامات محدودکننده نیستند.
با این حال، گاه دیده می‌شود که برخی قضات با برداشتی نادرست از بند «پ» ماده ٢۴٧ قانون آیین دادرسى کیفرى و در قالب قرار نظارت قضایی، دستور منع فعالیت متهم در فضای مجازی و یا به طور خاص منع فعالیت او در فیسبوک، توئیتر یا اینستاگرام را صادر می‌کنند. بند «پ» ماده ٢۴٧ قانون مذکور از منع «اشتغال» به فعالیت‌های مرتبط با جرم ارتکابی صحبت می‌کند، نه از منع «اقدام» به این فعالیت‌ها. کلمه «اشتغال» به خوبی نشان می‌دهد که ممنوعیت موردنظر، یک ممنوعیت «شغلی» یا حرفهای است، نه یک محدودیت در فعالیت اجتماعی.
آیین‌نامه شیوه اجرای قرارهای نظارت و تأمین قضایی مصوب ٩۵/٠١/٢٢ رئیس قوه قضاییه نیز در ماده ١١ خود منظور از فعالیت مرتبط با جرم ارتکابی را کاری دانسته است که «جرم به سبب اشتغال به آن شغل، کسب، حرفه یا غیر آن ارتکاب یابد یا اشتغال به آن، وقوع جرم را تسهیل نماید.» منظور از «غیر آن» در این ماده نیز سایر مصادیق هم‌جنس با عناوین قبل از آن، مانند پیشه یا صنعت است، نه هر کاری.
ماده ١٢ این آیین‌نامه هم صادرکننده این دستور را مکلف به ابلاغ مراتب به «کارفرما و یا بالاترین مدیر یا مسئول محل اشتغال متهم و یا نهاد و سازمان مربوط» دانسته است و قطعاً منظور از آن، ابلاغ دستور منع استفاده متهم از توئیتر و اینستاگرام به ایلان ماسک و زاکربرگ نیست!
ماده ۲۴۷ قانون آیین دادرسی کیفری:
بازپرس می‌تواند متناسب با جرم ارتکابی، علاوه بر صدور قرار تأمین، قرار نظارت قضایی را که شامل یک یا چند مورد از دستورهای زیر است، برای مدت معین صادر کند:
الف- معرفی نوبه ای خود به مراکز یا نهادهای تعیین شده توسط بازپرس
ب- منع رانندگی با وسایل نقلیه موتوری
پ- منع اشتغال به فعالیت‌های مرتبط با جرم ارتکابی
ت- ممنوعیت از نگهداری سلاح دارای مجوز
ث- ممنوعیت خروج از کشور
تبصره ۱- در جرایم تعزیری درجه هفت و هشت، در صورت ارائه تضمین لازم برای جبران خسارات وارده، مقام قضایی می‌تواند فقط به صدور قرار نظارت قضایی اکتفا کند.
تبصره ۲- قرارهای موضوع این ماده ظرف ده روز قابل اعتراض در دادگاه صالح است. چنانچه این قرار توسط دادگاه صادر شود، ظرف ده روز، قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان می‌باشد.
کل ایران رو بکنید زندان 
| 
شبکه های مجازی را فیلتر کردند هرگونه اعتراض و انتقاد را مجرمانه تلقی می کنند .
این اقدام قضایی با حق اعتراض و آزاری بیان در قانون اساسی مغایرت دارد و خلاف قانون است
| نیاز به کل ایران نیست فقط ترریست ها و غربگداها | ناشناس۱۱:۳۳حلالت نونی که بابت کامنت نویسی میگیری،غربگداها را رصد میکنی!نظری در مورد شرق لیس ها نداری بزررررگوار؟؟!! | بنظر بنده بعنوان یک کارشناس ارشد و خبره رسانه و دکترای حقوق گیاهان خودروی شخصی هوشمن میگویم که تمام رسانه ها باید تعطیل شوند و صاحبان آنها تیرباران و سپس اعدام و روانه زندان ابدیت شوند خطاب به غربگداها گنده هاتون رو همه رو اعدام کردیم شماها پیزوری ها که دیگه چیزی نیستید | تابستونه هوا گرمه، شما ساندیست رو بنوش از دهن نیوفتهفرزند 5400 نفر از کسانی که ساندیس دادن دستت در اروپا و آمریکا با حجاب کامل دارن واسه آخرت خودشون توشه راه جمع میکنم اونوقت تو ؟؟؟؟
هر وقت تونستی حتی به این موضوع تو تنهایی خودت بهش فکر کنی بیا کسی رو خطاب قرار بده
| کردیم؟؟؟مگه تو چند نفری؟؟ | بابا اعدام چی کی بودی تواعداممون نکنی یوخت
| قبل از مصرف ساندیس حتما بسته را تکان بدهتا اینچنین دچار عوارض مخچه نشوی
متاسفانه در ایران ظابطان قضائی قانون تعیین می کنند، صرف نظر از اینکه در خصوص یک موضوع خاص قانون مصوب مجلس وجود داشته باشد یا خیر. چند سال پیش بعد از ساعت کار همراه با نامزدم (نامزد رسمی عقد شده محضری) در پارک روی یک نیمکت با یک فاصله مشخص و رسمی نشسته بودیم و در حال صحبت بودیم. چون هر دو شاغل بودیم پوششمان هم پوشش رسمی و اداری بود. مأمور نیروی انتظامی همراه با یک سرباز وظیفه که مشخص بود به هیچ وجه در خصوص موضوعات اجتماعی آموزش ندیده بود به ما نزدیک شد و با عتاب از ما در خصوص نسبتمان سؤال کرد! به او توضیح دادیم که نسبتمان چیست اما عقدنامه و شناسنامه همراهمان نیست! از افسر پرسیدم آیا ما کاری خلاف قانون انجام داده ایم؟ گفت: قانون آن چیزی است که من می گویم! بعد از گفتن این حرف ما را ترک کرد اما رفتارش چنان مغرورانه و زننده بود که تا مدتها پس از آن هم اثر منفی آن در ذهن هر دوی ما ماند.
مشکل ما این است که چون نظارت مستقل و بی طرفی بر رفتار ظابطان نیست بنابراین مجریان قانون اقدام به قانونگذاری می کنند.
در کشور ما مردم از آدمای.مهم نمی توانند انتقاد کنند فقط می توانند ازکسانی انتقاد کنند که نه سر پیازند نه ته پیاز در حالیکه در کشور های پیشرفته چنین نیست مردم می توانند از همه انتقاد کنند عملکرد آنها را به مسخره بگیرند این ها تفاوت کلی هست بین کشورها ی پیشرفته و کشور عق.. به کجا شتابان؟