اعلام عقب نشینی سازمان سینمایی از متولی گری ویدیوکلوب‌های اینترنتی؟
موضع‌گیری تازه معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در موضع‌گیری از رویکرد برون سپاری متولی گری «وی‌اوی‌دی / VOD»ها یا ویدیوکلوب‌های اینترنتی به نهاد سومی سخن به میان آورده که فراتر از صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد باشد؛ موضع گیری که می‌تواند به عقب نشینی سازمان سینمایی از حفظ اختیارات و حدود وظایف حاکمیتی‌اش تعبیر و تفسیر شود.
به گزارش «تابناک»؛ پس از آنکه صداوسیما کنترل بخش آنلاین شبکه نمایش خانگی را به دست گرفت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای دوره‌ای سکوت کرد، ولی در نهایت این سکوت شکست و محمدمهدی طباطبایی‌نژاد، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در موضع گیری، نظارت سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر صداوسیما بر وی‌اودی‌ها و محصولات شبکه نمایش خانگی در فضای مجازی را غیرقانونی دانست و تأکید کرد، هنوز قانونی ناظر بر تفویض این اختیار از ارشاد به صداوسیما به تصویب نرسیده است.
طباطبایی نژاد کارمند رسمی سازمان صداوسیما بود که به سازمان سینمایی مامور شده بود و در نهایت صداوسیما ماموریتش را برای یک سال دیگر تمدید نکرد و بدین ترتیب، او به عنوان تهیه کننده به صداوسیما بازگشت. جانشینی طباطبایی‌نژاد در معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی که مسئولیت اعمال ممیزی سریال‌ها، فیلم‌های سینمایی و مستندها را برعهده دارد، به سعید رجبی فروتن رسید. رجبی فروتن مدیرکل حوزه ریاست سازمان سینمایی در دوره جواد شمقدری و سخنگوی این سازمان بود و اکنون بار دیگر کرسی کلیدی را در دولت روحانی در اختیار گرفته است.
معاون جدید ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در یکی از نخستین موضع گیری‌هایش، لحنی متفاوت از سلفش در پیش گرفت و به جای بر حفظ حدود اختیاراتش و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه شبکه نمایش خانگی و VOD تاکید کند، از سپردن این حوزه به نهاد سومی به جای صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سخن به میان آورد و متولی مطلوب برای اداره این بخش را مرکز ملی فضای مجازی بازوی اجرایی شورای عالی فضای مجازی خواند.
رجبی فروتن این موضع گیری را در گفت و گویی مطرح کرد و گفت: «اهمیت موضوع سرویس‌های انتشار محتوای صوتی و تصویری و نتایج مطالعات آینده‌پژوهی، گواه آن است که باید فارغ از تعصبات سازمانی و غیرت‌های ارگانی، افق توسعه رسانه‌های تصویری را مدنظر قرار داد و شاید اگر لازم باشد، همانند بسیاری از کشورها امر سیاستگذاری و نظارت عالیه آن را به نهاد ثالثی مثلاً مرکز ملی فضای مجازی سپرد و آن مرکز با شناختی که از ظرفیت‌های نظام رسانه‌ای کشور دارد، بی‌آنکه تزاحم منافعی بین تولیدکنندگان محتوا و سازمان‌های حاکمیتی پدید آید، و یا ریسک سرمایه‌گذاری افزایش پیدا کند و ضوابط تنگ‌نظرانه ممیزی، مانع از بروز خلاقیت برنامه‌سازان و فیلمسازان در این حوزه شود، به تقسیم کار ملی در این زمینه اقدام کند.»
این موضع گیری رجبی فروتن که به نوعی عقب نشینی سازمان سینمایی از اختیارات و وظایفش قلمداد می‌شود، در حالی رخ داد که نهاد سوم، یعنی مرکز ملی فضای مجازی از زمان ورود به مناقشه که زمان بسیار طولانی از آن می‌گذرد، در این زمینه ورود نکرده و در مقابل صداوسیما نیز در حال متولی گری در این حوزه است و انگیزه‌ای برای مراجعت به شورای عالی فضای مجازی و واگذاری قدرتی که به دست آورده ندارد. با این اوصاف به نظر می‌رسد، باید کار را تمام شده قلمداد کرد و دیگر مقاومتی در این زمینه در سازمان سینمایی نیز شاهد نباشیم.
