کلیات
حسین امیرعبداللهیان متولد ۱۳۴۳ خورشیدی در دامغان است. او دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بینالملل مجلس شورای اسلامی است. امیر عبدالهیان از چهرههای شناخته شده وزارت امورخارجه جمهوری اسلامی ایران (دانشآموخته دانشکده روابط بینالملل در رشته روابط دیپلماتیک و دارای PHD روابط بینالملل از دانشگاه تهران) است. مواضع صریح و تحرک فعال بینالمللی و منطقه ای؛ او را در بحرانهای عراق و سوریه و تحولات غرب آسیا و شمال آفریقا برجسته ساخت. او منصوب علی اکبر صالحی به عنوان معاون وزیر خارجه است که در سه سال اول وزارت دکتر محمد جواد ظریف در این سمت ابقا شد. هماکنون نیز مشاور سیاسی ظریف و استاد دانشکده روابط بینالملل وزارت امورخارجه است که برکناری او از سمت معاونت عربی و آفریقای وزارت امور خارجه با انتقاداتی از سمت جریان اصولگرا همراه بود.
تحصیلات
امیر عبدالهیان دارای مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه (۱۳۷۰)، کارشناسی ارشد روابط بینالملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (۱۳۷۵) و دکترای روابط بینالملل از دانشگاه تهران است.
مواضع سیاسی
مواضع سیاسی امیرعبدالهیان بیش از آن که به جریان اصولگرا یا اصلاح طلب نزدیک باشد به مواضع رهبر معظم انقلاب و منافع ملی و فراجناحی تعلق دارد. برخی موضع گیریهای او به شکلی است که از جبهه موسوم به جبهه مقاومت که به مجموعه حزب الله لبنان، سوریه و سایر جریانات همسو با جمهوری اسلامی ایران که در تضاد با اسرائیل قرار دارند حمایت میکند.
در عین حال وی در مذاکرات هستهای دوره ریاست جمهوری اصلاحات عضو کمیته سیاسی و امنیتی مذاکرات هستهای بود و در سال ۱۳۸۶ عضو کمیته مذاکره ایران و آمریکا در بغداد بود و حتی مذاکره کننده در کمیته سیاسی این مذاکرات بوده است. او اولین مقام رسمی ایرانی است که پس از بازگشایی سفارت لندن در تهران در دوره اول ریاست جمهوری حسن روحانی برای مذاکرات منطقهای به لتدن دعوت و با هاموند وزیر خارجه وقت انگلیس دبدار کرد. وی مذاکرات مفصل منطقهای با خانم فدریکا موگرینی را در پرونده خود دارد و دیدارهای مفصلی با دبیرکل سازمان ملل متحد بان کی مون و دبیرکل حزب الله لبنان داشته است.
سوابق اجرائی
از جمله سوابق اجرائی او می توان به موارد زیر اشاره کرد:
دستیار ویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بینالملل مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۵ تاکنون)
مشاور وزیر امور خارجه (۱۳۹۵ تاکنون)
معاون عربی و آفریقا، وزارت امورخارجه (۱۳۹۵ تا ۱۳۹۰) - در دوره وزارت دکتر علی اکبر صالحی و دکتر محمدجواد ظریف)
مدیر کل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امورخارجه (۱۳۹۰–۱۳۸۹)
سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین (۱۳۸۹ تا ۱۳۸۶)
رئیس ستاد ویژه عراق در وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
معاون مدیر کل خلیج فارس وزارت امورخارجه (۱۳۸۶–۱۳۸۵)
معاون دستیار ویژه وزیر خارجه در امور عراق (۱۳۸۵ – ۱۳۸۲)
معاون اداره اول سیاسی خلیج فارس وزارت امورخارجه (۱۳۸۲–۱۳۸۰)
کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد (۱۳۸۰ – ۱۳۷۶)