سومین وزیر خواهد توانست «جای خالی» را پر کند یا خیر؟
از جمله انتقاداتی که به دوران حضور گودرزی در راس هرم مدیریتی این وزارت خانه وارد بود و منطقی هم به نظر می‌رسید. وزیری که خاستگاه ورزشی داشت و در دوران وزارتش، عملا وزارتخانه ورزش و جوانان به وزارت خانه ورزش تبدیل شد و هیچ اتفاق موثری برای جوانان به همراه نداشت. تا جایی که حتی در مقاطعی شاهد توقف یکی از محدود حمایت های موجود در کشور از جوانان نیز بودیم.
وزارت جوانِ «ورزش و جوانان» که چند سال پیش از ادغام دو سازمان تشکیل شد، در حالی چشم انتظار شناسایی سومین سکاندار عالی رتبه مجموعه خود است که به نظر بخشی از وظایفش را به مرور زمان از یاد برده!
به گزارش «تابناک»، با کنار رفتن محمود گودرزی از وزارت ورزش و جوانان، برای سومین بار سکان هدایت این وزارت خانه تازه تاسیس در دست یک سرپرست قرار گرفت و این سوال داغ شد که شاخصه های کلیدی فردی که می‌بایست در راس هرم مدیریتی این وزارتخانه قرار گیرد، چه باید باشد؟
سوالی تکراری که با توجه به خاستگاه این وزارت خانه و ماموریتی که بر اساس آن بر عهده این بخش از دولت قرار گرفته، پاسخ دادن به آن هم سخت است و هم آسان. سخت از این رو که برخی بر این باورند ادغام سازمان های «ملی جوانان» و «تربیت بدنی» از ابتدا اشتباه بوده و ماموریت آنها اساسا متفاوت بوده و انتخاب فردی که برای تصدی هر دوحوزه واجد شرایط باشد، دشوار است و آسان از این رو که بعضی بر این باورند برنامه ریزی برای جوانان و ورزش کشور نقاط اشتراک فراوانی دارد.
دیدگاه های متفاوتی که از ابتدای شکل گیری این وزارت خانه همواره درباره آن مطرح بوده و علاوه بر آنکه انتخاب وزیر برای آن را با چالش هایی همراه کرده، زمینه ساز شکل گیری انتقادات فراوانی در خصوص عملکرد این وزارت خانه شده است.
از جمله انتقاداتی که به دوران حضور گودرزی در راس هرم مدیریتی این وزارت خانه وارد بود و منطقی هم به نظر می‌رسید. وزیری که خاستگاه ورزشی داشت و در دوران وزارتش، عملا وزارتخانه ورزش و جوانان به وزارت خانه ورزش تبدیل شد و هیچ اتفاق موثری برای جوانان به همراه نداشت. تا جایی که حتی در مقاطعی شاهد توقف پرداخت وام ازدواج به عنوان یکی از محدود حمایت های موجود در کشور از جوانان و سکوت این وزارت خانه نیز بودیم.
انتقادی که البته به دوران حضور عباسی به عنوان نخستین وزیر ورزش و جوانان نیز وارد بود و موجب شد خیلی زودتر از آنچه تصورش می‌رفت، نمایندگان مجلس از تصمیم شان برای ادغام دو سازمان مجزا در امور ورزش و جوانان و تشکیل این وزارت خانه جدید اعلام پشیمانی کرده و خواستار بازگشت اوضاع به وضع سابق یا رقم زدن شرایطی جدید شوند.
این در حالی است که تحولات رقم خورده در روزهای اخیر در این باره نیز ثابت می‌کند رئیس جمهور نیز از وضعیت این وزارتخانه راضی نبوده و خواستار رقم خوردن تغییراتی در این بخش از دولت است. خواسته ای که با معرفی رئیس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری به عنوان گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت ورزش و جوانان، مبهم به نظر می‌رسد.
ابهامی که از ماموریت های این وزارت خانه و دور بودن تجارب کاری سلطانی فر از آنها نشات می‌گیرد و این سوال را تقویت می‌کند که چگونه قرار است وزیری که نه در امور ورزشی فعالیت داشته و نه سابقه فعالیت در عرصه جوانان و برنامه ریزی برای این قشر از جمعیت کشورمان را در کارنامه دارد، تصدی وزارت خانه ای با چنین ماموریتهایی را عهده دار شود؟
آن هم وزارت خانه ای که از روز شکل گیری تا کنون، از «جوانان» جز نامی بر سر در آن، چیزی در برنامه هایش دیده نشده و پر کردن این جای خالی مورد درخواست منتقدانی بوده که می‌دانند ندید گرفتن این قشر، چه سهمی در آمار و ارقام های شومی مانند کاهش نرخ ازدواج، افزایش نرخ طلاق، بیکاری، فرار مغزها، اعتیاد، افزایش بزه های اجتماعی و... داشته و چه لطمه بزرگی به آینده کشور وارد کرده و خواهد کرد.
وضعیت نامطلوبی که اگر قرار بر رفع آن باشد، می‌بایست وزیری برای این وزارتخانه ی سپرده شده به سرپرست برگزیده شود که دست کم به اندازه اهمیت دادن به فوتبال و چند ورزش دیگر، به مسائل این بخش بزرگ از جمعیت کشور هم اهمیت داده و بداند راه توجه اساسی به ورزش هم از توجه به مسائل جوانان می‌گذرد.
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۳
انتشار یافته: ۱
ورزش وزير به چه كاري مثلا توپ تو دروازه بره يا نره وزنه 500 كيلو برداشته بشه يا نشه شمشير به يكي بخوره يا نخوره شترنج دو تا مهره جا بجا بشه هيچ اتفاقي نمي افته فكر وزيري باشيد تا كشاورزي و صنعت را اداره كنه كه به درد ملت بخوره